چند قدم در راهروهای مرگ

روزنامه هفت صبح| ‌ژانت اپل‌یارد با ۲۰هزار پوند پس‌انداز در فوریه ۲۰۲۱ با جت خصوصی به سمت زوریخ پرواز کرد. او که به سکته مغزی دچار شده بود، با محفظه اکسیژن آخرین سفر خود را با هواپیما و سپس تاکسی انجام داد. ژانت پس از مکالمه‌ای اشکبار با خانواده‌اش در بریتانیا و مصرف داروهایی که به زندگی‌اش پایان می‌دادند، به آرامی درگذشت.

به گزارش دیلی میل، مرگ خودخواسته ژانت پس از دو گفت‌وگو با پزشک که باید دلیل قانع‌کننده‌ای برای این‌کار می‌دید، انجام شد. دکتر از او پرسیده بود که چرا می‌خواهد بمیرد؟ اینکه آیا می‌داند پایان روند در مرکز دیگنیتاس (سازمانی در سوئیس که به مرگ خود‌خواسته کمک می‌کند) مرگ است؟

از او همچنین پرسیده شد که آیا می‌خواهد به خانه برگردد و فکر کند؟ گفتنی است افرادی که از بریتانیا با عزیزان خود برای انجام مراحل به سوئیس می‌روند در صورت بازگشت به بریتانیا با خطر پیگرد قانونی و تا ۱۴سال زندان مواجه خواهند شد. کمک به مرگ بیماران با انتقادهای زیادی مواجه است، اما برخی نیز از آن حمایت می‌کنند.

برخی بیماران در شب قبل از پایان دادن به زندگی خود مهمانی‌ها و مراسم شام برگزار می‌کنند. مانند جان هاف در سال ۲۰۰۶ که با تصویری از لبخندش در کنار همسر و فرزندانش در آستانه مرگ، میلیون‌ها نفر را تحت تاثیر قرار داد. باب کول ۶۵ساله که با نوعی سرطان ریه تهاجمی دست و پنجه نرم می‌کرد، تنها ۱۸ماه پس از مشاهده مرگ همسر ۶۸ساله‌اس در سوئیس، با نوشیدن معجونی از دارو‌ها مرگ خود را رقم زد.

این مرکز هر هشت روز به مرگ یک بریتانیایی کمک می‌کند، اما تعداد کمی از بریتانیایی‌ها از مرگ عزیزانشان در این مرکز سخن می‌گویند، زیرا از پیگرد قانونی آن می‌ترسند. اما مندی اپل‌یارد هفته گذشته از مرگ مادرش ژانت با دیلی میل سخن گفت و اینکه او چطور این تصمیم را گرفته است.

او قبل از مرگ دو مصاحبه طولانی با متخصص داشت تا تایید شود که این تصمیم با اراده آزاد اتخاذ شده است. سپس در آپارتمانی دلباز به سبک کلبه اقامت داشت. روز بعد ژانت معجونی را که برای توقف ضربان قلب تولید شده بود، نوشید. دخترش بدون جسد مادر به بریتانیا بازگشت. جسد ژانت سوزانده شد و خاکستر آن را پس از یک هفته به بریتانیا ارسال کردند.

مندی در نامه‌ای که به دیلی‌میل نوشت به خواهران و برادرش اشاره کرد و گفت که آنها می‌خواستند قبل از سفر مندی و جنت به سوئیس با آنها حضوری خداحافظی کنند اما به دلیل همه‌گیری کووید-۱۹ مجبور شدند به خداحافظی اشکبار ویدئویی بسنده کنند. مندی نوشت: «آماده شدن برای رها کردن مادر در کشوری دیگر به راستی سخت بود. او هفته بعد سوزانده می‌شد و خاکسترش را برای ما می‌فرستادند.»

او می‌گوید دو هفته پس از بازگشت، پلیس پرس‌ و جویی را با مندی داشت و شرح می‌دهد: «پلیس می‌خواست به حساب‌های بانکی ما دسترسی پیدا کند و اظهارات شاهد را گرفت. آنها همچنین از مرکز دیگنیتاس یادداشت پرونده مادر را خواستند. آنها به جست‌وجوی مدارکی بودند که خواسته مادرم برای مرگ و ارزیابی روانپزشکش را نشان دهد.» مندی می‌گوید همه این کنکاش‌های جنایی باعث شد او آنطور که باید برای مادرش سوگواری نکند.

در سال ۲۰۱۶ هم برنامه‌ای با عنوان «چگونه بمیریم: انتخاب سایمون» در سال ۲۰۱۶ از کانال دو بی‌بی‌سی پخش شد. این مستند دلخراش سفر سایمون را از تشخیص بیماری نورون حرکتی تا مرگش چند ماه بعد در ۱۹ اکتبر ۲۰۱۵ را دنبال می‌کرد. دوربین‌ها او را در حالی که ماه‌های آخر زندگی‌اش را سپری می‌کرد، دنبال می‌کردند و فضایی از زندگی عمیقا ناراحت‌کننده از یک بیمار درگیر با بیماری لاعلاج که تصمیم به مرگ گرفته است را عرضه می‌کرد.

سایمون سرانجام روز دوشنبه ۱۹ اکتبر ۲۰۱۵ در کنار همسرش و چهار دوستش با زندگی وداع کرد. دخترانش هانا و زوئی در زمان مرگ او حضور نداشتند. صحنه‌هایی از این مستند حاوی ابراز عشق او به همسرش دبی است. او می‌گوید: «من واقعا دوستت دارم دبی.

ما ازدواج بسیار مفرح و پر از خنده‌ای داشتیم، ما به راستی خوشحال بودیم که یکدیگر را پیدا کردیم. به هر حال زمان و موج منتظر کسی نمی‌ماند. بسیار دوستت دارم. خداحافظ» مرگ خود‌خواسته یا همان اتانازی، انتخاب برای پایان دادن به زندگی در پی پیری مفرط یا بیماری‌های لاعلاج است.

در حال حاضر بسیاری از کشورها به دلایلی دینی یا قانونی با این شیوه مرگ مخالف‌اند و اقدام به این عمل برای فرد و اعضای خانواده‌اش پیگرد قانونی دارد. اما سوئیس از جمله کشورهایی است که این شیوه خاتمه دادن به زندگی در آن آزاد است. (ایندیپندنت)