لکه قرمز بر چهره بانکداری

هفت صبح| فرار مالیاتی در صنعت درمان، موضوع تازه‌ای نیست اما اخیراً نقش پنهان و کلیدی دو بانک با آرم قرمز رنگ در تسهیل این فرار، بیش از پیش به چشم می‌آید. این بانک‌ها به‌جای تمرکز بر شفافیت مالی و حفظ حقوق عمومی، گویا بیشتر به منافع برخی پزشکان و مراکز درمانی توجه دارند.

در بسیاری از مجتمع‌های پزشکی، دستگاه‌های کارت‌خوان کش‌لس که به معنای پرداخت کارت به کارت و بدون استفاده از سامانه‌های اینترنتی است، به‌وفور دیده می‌شود. نکته قابل توجه این است که بیشتر این دستگاه‌ها متعلق به دو بانک با لوگوی قرمز رنگ هستند. یکی از این بانک‌ها اخیراً در یک بانک بزرگ‌تر ادغام شده، اما دستگاه‌های کارت‌خوان همچنان با همان آرم قدیمی فعالند و انگار ادغام رخ نداده است.

این دستگاه‌ها به صورت خاموش و غیررسمی، مسیر فرار مالیاتی را در صنعت درمان هموار می‌کنند. وقتی بیماران و همراهانشان برای پرداخت هزینه ویزیت و خدمات درمانی مراجعه می‌کنند، اغلب با درخواست‌هایی مواجه می‌شوند مبنی بر اینکه باید مبلغ را به کارت‌های بانکی خاصی واریز کنند. این کارت‌ها عمدتاً به بانک‌های قرمز تعلق دارند. چنین روندی باعث می‌شود تا بخش قابل توجهی از درآمدهای پزشکی از مسیرهای رسمی خارج و از دید سازمان مالیاتی پنهان شود. به این ترتیب، مالیات بر درآمد پزشکان و مراکز درمانی بسیار کمتر از درآمد واقعی آنها وصول می‌شود.

نکته مهم‌تر آن است که هر فردی که بخواهد این روند را به چالش بکشد، ممکن است با رفتارهای نامناسب مواجه شود. شنیده شده که در مواردی، اگر بیماران از این روند کارت به کارت ناراضی باشند و بخواهند به روش رسمی پرداخت کنند، ممکن است از دریافت خدمات محروم شوند. به زبان ساده، اعتراض بیمار می‌تواند منجر به این شود که به او گفته شود «به جای دیگری مراجعه کنید.» چنین برخوردی، حقوق بیماران را به طور آشکار نقض می‌کند و در عین حال فرار مالیاتی را به شکلی فاجعه‌بار تقویت می‌نماید.

از سوی دیگر، سازمان امور مالیاتی نسبت به این موضوع واکنش مناسبی نشان نداده است. در حالی که این سازمان بر کسب‌وکارهای کوچک و متوسط سخت‌گیری‌های فراوان و گاه نامتناسب اعمال می‌کند، در برابر این حجم قابل توجه فرار مالیاتی در بخش درمان، به ویژه آنچه در قالب کارت‌خوان‌های بانک‌های قرمز رخ می‌دهد، عملاً سکوت کرده است. این تناقض در سیاست‌های مالیاتی، موجب طرح سوالات جدی درباره عدالت مالیاتی و سلامت نظام مالیاتی کشور می‌شود.

نکته قابل توجه این است که بانک‌ها به عنوان نهادهای مالی و موسسات مسئول شفافیت مالی، در صورتی که در تسهیل فرار مالیاتی نقش داشته باشند، به عدالت مالیاتی ضربه می‌زنند و اعتماد عمومی به نظام مالیاتی و بانک‌ها را نیز خدشه‌دار می‌کنند.

در پایان، هفت صبح تاکید می‌کند که سازمان‌های ناظر، نهادهای قانون‌گذار و حتی خود بانک‌ها باید هر چه سریع‌تر به این موضوع ورود کنند. ضروری است وضعیت این دستگاه‌های کارت‌خوان و گردش مالی صنعت درمان به طور شفاف مشخص شود تا بتوان به عدالت مالیاتی نزدیک شد و حقوق مردم و دولت حفظ شود. در غیر این صورت، فرار مالیاتی و بازی با وجوه غیرشفاف ادامه خواهد داشت و هیچ نهادی پاسخگو نخواهد بود.