بحران در بازار کفش زنانه| این گزارش شما را خشمگین خواهد کرد
بازار پر از کپی‌هایی از برندهای مشهور است که با کیفیتی بسیار نازل عرضه می‌شوند
هفت صبح| خرید کفش زنانه این روزها تبدیل به کاری رنج‌آور شده است. بازار پر از کپی‌هایی از برندهای مشهور است که با کیفیتی بسیار نازل عرضه می‌شوند. متوسط قیمت کفش زنانه بین یک میلیون تومان تا یک میلیون و 800 هزار تومان است. این یعنی شما برای پیدا کردن کفش‌هایی که کمتر از یک میلیون تومان قیمت دارند، حسابی به زحمت خواهید افتاد.
کفش‌هایی در این رده قیمت، اغلب چند مشکل عمده دارند. اول از همه اینکه از چرم مصنوعی با کیفیت بسیار پایین در آنها استفاده شده که نه‌تنها زود از قیافه می‌افتند، بلکه باعث ایجاد بوی نامطبوع می‌شوند. مشکل بعدی این است که دوخت اغلب این کفش‌ها پر از ایراد است. اگر کمی وسواس داشته باشید، این بی‌نظمی در دوخت دور کفش‌ها حسابی اعصاب شما را بهم می‌ریزد.
مسئله دیگر این است که کفش‌های زنانه مدام از روی تولیدکنندگان فرانسوی و ایتالیایی کپی می‌شوند. مثلا شما در بازار ده‌ها نوع کفش با نشان برند بسیار گران شنل پیدا خواهید کرد که هیچ‌کدام از نظر کیفیت دوخت وضعیت مناسبی ندارند. برندهای دیگری مانند دیور و... هم هستند که مدام از روی دست آنها کفش تولید می‌شود. این مسئله برای کسانی که از پوشیدن کفش‌های کپی دل خوشی ندارند، حسابی توی ذوق می‌زند.
کفش‌هایی که قیمت آنها بین دو میلیون تا پنج میلیون تومان است، اغلب کیفیت نسبتا بهتری دارند. اما مشکل کپی از برندهای خارجی در آنها هم تبدیل به بحرانی جدی شده است. وقتی در بازار می‌چرخید، متوجه می‌شوید که پیدا کردن کفشی که طراحی آن از روی دست تولیدکنندگان مشهور انجام نشده باشد، بسیار مشکل است. این درحالی‌ست که قیمت این نوع از کفش‌ها با برندهای اروپایی اما اقتصادی مانند زارا و منگو یا برابری می‌کند یا بسیار بالاتر است.
برای خرید کفش چرم از تولیدکنندگان شناخته شده، باید دستکم شش میلیون تومان هزینه کنید. این قیمتی است که آنها در حراج و با منت فراوان برایتان تدارک دیده‌اند. در واقع برای خرید از برندهای مشهور چرم ایرانی باید بین شش میلیون تومان تا 12 میلیون تومان هزینه کنید. این قیمت تقریبا مشابه با مبلغی است که برای خرید چرم از کشوری چون ایتالیا نیاز خواهید داشت.
یعنی اگر شما تصمیم بگیرید از یک فروشنده در رم یا میلان چرم بخرید که اغلب طراحی خاصی دارد و هزینه حمل و حتی گمرک را بپردازید، در نهایت بین 10 تا 12 میلیون تومان پول خواهید داد. از این حرف‌ها که بگذریم، مشکل طراحی پابرجاست. اغلب برندهای مشهور، در تولید کفش زنانه خلاقانه عمل نمی‌کنند. آنها تنها چند مدل محدود کفش دارند که بخشی از آنها مد روز نیست و چند مدلی هم که هر سال آپدیت می‌شود، طراحی بسیار ساده و غیرخلاقانه‌ای دارند.
وقتی وارد یکی از این فروشگاه‌ها می‌شوید، ممکن است با خودتان تصور کنید که وقتش است تا یک کفش باکیفیت و با طراحی منحصربه‌فرد تهیه کنید. در مورد کیفیت، ممکن است ایده شما درست از آب در بیاید؛ اما مسئله طراحی واقعا انتظارات‌تان را برآورده نخواهد کرد. حتی وقتی یک برند چرم، لوگوی شنل و دیور را روی تولیداتش نمی‌کوبد، اغلب یا از ایده دیگر برندها کپی می‌کند یا چنان طراحی ساده‌ای را انتخاب می‌کند که هیچ مشخصه ظاهری خاصی ندارد.
طراحی کفش‌های کتانی دنیای دیگری است. برندهای چینی کم نیستند و اغلب قیمتی مانند آدیداس و نایک دارند. تعداد زیادی از تولیدکنندگان ایرانی از این هم عجیب‌تر عمل کرده و مدام برندهای خارجی را کپی می‌کنند. برخی از آنها به جیب من و شما رحم می‌کنند و قیمت قابل‌قبولی دارند. برخی دیگر از شما توقع دارند تا پول کالای اصل را بدهید و در مقابل کاری با کیفیت بسیار نازل را تحویل بگیرید.
ماجرا از این هم دردناک‌تر از وقتی می‌بینید نمایندگی سابق یک برند هلندی که کفش‌های گران طبی تولید می‌کند، هنوز برخی از شعبه‌های خود را حفظ کرده؛ اما کفش‌های تقلبی را با نام کفش اصل می‌فروشد و قیمت‌های بسیار بالا(معمولا قیمت‌های‌شان از 12 میلیون تومان شروع می‌شود) را به خریداران می‌گوید.
وقتی از فروشنده‌های کفش داخلی ناامید می‌شوید، احتمالا پیش خودتان فکر خواهید کرد که هنوز گزینه فروشگاه‌های اینستاگرامی را دارید. اما آنجا هم مشکل کم نیست. اول از همه، خرید کفش بدون اینکه امتحانش کنید، یک ریسک بزرگ است. احتمال اینکه کفش با سایز پای شما مغایرت داشته باشد یا ناراحت باشد اصلا کم نیست. مشکل دیگر فروشندگانی هستند که کالای تقلبی را به اسم کفش اصل می‌فروشند.
وقتی یک کفش آدیداس یا نایک و... را داخل اینستاگرام یک فروشنده شناخته شده می‌بینید که تخفیف بسیار خوبی خورده، حتما باید به خریدتان شک کنید. کم نیستند افرادی که به جای کالای اصل، تولیدات تقلبی ویتنام و پاکستان را به شما قالب می‌کنند. گاهی البته فهمیدن اینکه سرتان کلاه رفته سخت‌تر است. مثلا ممکن است یک کفش بسیار لوکس ایوسن‌لورن را با قیمت بالا از فروشگاهی اینترنتی بخرید و آنچه به دستتان می‌رسد، یک مدل تقلبی باشد که با دقت بالا کپی شده است.
