راهنمای فرار از پرچم‌های قرمز | چطور در بازار رمزارزها ردفلگ نشویم؟
ردفلگ شدن چطور اتفاق می‌افتد؟ راه‌های فرار از ردفلگ شدن در بازار رمرارزها
هفت صبح| سرمایه‌گذاری در بازار رمزارز برای ما ایرانی‌ها تبدیل به قدم گذاشتن در میدان مین شده است. یک اشتباه می‌تواند به مسدودی حساب در صرافی‌های خارجی یا حتی بلوکه شدن دارایی‌های انتقال داده شده به حساب دوست و آشنا در آن سوی مرزها منجر شود. ولی چنین بلایی چطور سرمان می‌آید؟ برچسب‌گذاری کیف‌پول‌ها که این روزها به خاطر بحران اطلاعاتی که برای یکی از صرافی‌های ایرانی به وجود آمده، نقل محافل شده است.
صرافی‌های خارجی، بانک‌ها، دولت‌ها و انواع و اقسام نهادهای مالی بین‌المللی از خدمات شرکت‌های داده‌پرداز در حوزه رمزارزها استفاده می‌کنند تا با برچسب‌گذاری کیف‌پول‌های فعال در این بازار، از دور خوردن قوانینشان جلوگیری کنند. یکی از این قوانین سفت و سخت، عمل به تحریم‌های اوفک است که باعث می‌شود بحث برچسب‌گذاری کیف‌پول ایرانی‌ها در اولویت آنها قرار بگیرد.
ردفلگ شدن چطور اتفاق می‌افتد؟
شما به عنوان یک ایرانی، هر لحظه ممکن است با خطر ردفلگ شدن در بازار رمزارزها مواجه شوید. این بلا می‌تواند گاهی به خاطر خودمان و گاهی به خاطر کیف‌پول‌هایی که با آنها در ارتباط بودیم، بر سرمان نازل شود.
1- یکی از متداول‌ترین روش‌ها استفاده از آی‌پی متصل شده به کیف پول است. اگر از کیف‌پول‌های حضانتی استفاده می‌کنید، حتما باید توجه داشته باشید که آی‌پی شما می‌تواند باعث برچسب‌گذاری کیف پول شود. زمانی که با آی‌پی ایران به کیف پول حضانتی وارد می‌شوید، باید فاتحه آن کیف پول را بخوانید، چراکه در سریع‌ترین زمان ممکن برچسب‌گذاری می‌شود. کیف پول تلگرام از جمله نمونه‌های یک کیف پول حضانتی است. برای همین است که کارکشته‌های بازار همیشه توصیه می‌کنند که از کیف‌پول‌های غیرحضانتی رمزارز استفاده کنید.
2- تراکنش با پروژه‌های پولشویی از دیگر عواملی است که می‌تواند باعث برچسب‌گذاری کیف‌پول شما شود. از نمونه آنها می‌توان به پروژه تورنادوکش اشاره کرد که یک پروژه پولشویی بود و اغلب توسط حساب‌های کاربری شرکت‌های تحریمی مورد استفاده قرار می‌گرفت. در نهایت با تحریم تورنادوکش، تمام کیف‌پول‌هایی که از این پروژه استفاده می‌کردند برچسب‌گذاری شدند.
3- اعلام عمومی کیف پول در شبکه‌های اجتماعی عامل دیگری است که باعث برچسب‌گذاری کیف پول شما می‌شود. احتمالا شما هم خیلی علاقه‌مند هستید که آدرس کیف پول خود را حساب توییتر خود وارد کنید و به دوستانتان نشان دهید شما هم اهل کریپتو و رمزارز هستید، اما همین کار باعث برچسب‌گذاری کیف پول شما می‌شود و اگر حساب توییترتان رفتاری مشابه حساب‌های توییتری ایرانی داشته باشد، مشخص خواهد شد که کیف پول متعلق به یک ایرانی است.
4- چهارمین و اصلی‌ترین عاملی که باعث برچسب‌گذاری و ردفلگ کیف پول ایرانی‌ها می‌شود، تراکنش با صرافی‌های ایرانی است؛ به‌خصوص معروف‌هایشان. یکی از راه‌های ساده برای شناسایی ایرانیان فعال در بازار رمزارز این است که بعد از شناسایی کیف پول صرافی‌های ایرانی، تمام کیف‌پول‌هایی که با آدرس‌های پیدا شده تراکنش مالی دارند، به عنوان یک کیف پول ایرانی شناسایی و برچسب‌گذاری شوند. چراکه تنها ایرانی‌ها با کیف‌پول‌های صرافی‌های ایرانی در ارتباط هستند.
بخوانید: توضیح مدیرعامل صرافی نوبیتکس در مورد شاعبه ردفلگ شدن دارایی‌های کاربرانش
راه‌های فرار از ردفلگ شدن در بازار رمرارزها
همانطور که روش‌هایی برای برچسب‌گذاری کیف‌پول‌ها توسط نهادهای داده‌پرداز بلاکچین وجود دارد، راه‌هایی هم برای فرار از این اتفاق پیدا می‌شود. هرچند که این راه‌ها بسیار دشوار باشند و کار را سخت کنند، اما برای کسانی که می‌خواهند با کیف‌پولشان تراکنش‌های مالی زیادی داشته باشند یا نیاز شدید به مخفی ماندن هویت ایرانی خود دارند، از نون شب واجب‌تر است. در ادامه برخی از این روش‌ها را مرور می‌کنیم.
1- استفاده از آی‌پی ثابت برای فعالیت در بازار رمزارز: فرقی نمی‌کند بخواهید به کیف پولتان دسترسی پیدا کنید، مشخصات یک پروژه را ببینید یا وارد حساب کاربری‌تان در صرافی خارجی شوید، در هر حالت بهتر است از یک VPN با آی‌پی ثابت استفاده کنید تا هویت ایرانی شما برای سایت‌هایی که به آن مراجعه می‌کنید قابل تشخیص نباشد.
2- خداحافظی با کیف‌پول‌های حضانتی: کوچک‌ترین تعامل با یک کیف‌پول حضانتی به قیمت ردفلگ شدن آدرس‌های شما در بازار رمزارزها تمام می‌شود. کیف‌پول‌های حضانتی کیف‌پول‌هایی هستند که توسط یک نهاد یا یک شخص دیگر قابل کنترل باشند. ممکن است آدرس کیف پول و کلمات رمز آن در اختیار شما باشد، اما ماهیت این کیف‌پول‌ها درست مثل استفاده از کیف‌پول صرافی‌هاست.
3- دارایی‌هایتان را از صرافی خارج کنید : در صورتی که می‌خواهید فعالیت‌های شما در بازار رمزارز به عنوان یک ایرانی شناخته نشود، ابدا از کیف‌پول صرافی‌های ایرانی برای نگهداری دارایی‌های خود استفاده نکنید. برای مثال درصورتی که از کیف پول یک صرافی ایرانی به حساب دوستتان در یک صرافی خارجی رمزارز منتقل کنید، باید منتظر ایمیل از طرف آن صرافی و بلوکه شدن حساب کاربری دوستتان باشید.
4- استفاده از کیف پول واسط : برای انتقال دارایی از کیف پول صرافی ایرانی به یک کیف پول دیگر، به خصوص در زمانی که کیف‌پول مقصد متعلق به یک نهاد مالی است، حتما از کیف‌پول واسط استفاده کنید. توجه داشته باشید که کیف پول واسط همه ماجرا نیست و باید این انتقال به شکلی انجام شود که ارتباط کیف پول واسط با صرافی ایرانی قابل شناسایی نباشد. برای این موضوع باید نکات دیگری را هم مدنظر قرار داد.
5- استفاده از رمزارزهای حریم خصوصی : بلاکچین شفاف است، اما نه کل آن. در بسیاری از شبکه‌های بلاکچین از جمله بیت‌کوین و اتریوم، تمام اطلاعات تراکنش شامل مبدا، مقصد و مقدار آن در بلوک‌ها ثبت می‌شوند و همه این اطلاعات را در اختیار دارند. اما در برخی شبکه‌ها حساب مبدا تراکنش مشخص نیست. از جمله معروف‌ترین آنها می‌توان به شبکه مونرو و رمزارز مونرو با نماد XMR اشاره کرد. مونرو یک رمزارز حریم خصوصی است که موقع انتقال آن، حساب مبدا قابل تشخیص نخواهد بود. برای همین در صورت نیاز به انتقال دارایی از ایران به خارج از کشور یا برعکس، بهتر است از مونرو استفاده کنید.
6- استفاده از انتقالات بین شبکه‌ای : پل زدن یا به اصطلاح بریج در بازار رمزارزها به فرآیندی گفته می‌شد که در آن دارایی رمزارزی از یک شبکه به شبکه دیگر منتقل می‌شود. برای مثال با بریج می‌توان تتر روی شبکه اتریوم را به تتر روی شبکه ترون تبدیل کرد. بریج کردن باعث می‌شود تمام تراکنش‌هایی که در شبکه اتریوم ثبت شده بود، بی‌مقصد باقی بماند و ارتباط کیف پول شما در شبکه ترون با کیف‌پول مبدا که تتر را از آن خریده‌اید قابل شناسایی نباشد. البته بریج کردن دارایی‌های رمزارزی یک فرآیند گران‌قیمت است و کارمزد بالایی دارد، ولی برای مبالغ بزرگ بسیار بااهمیت است.
7- سواپ در کیف‌پول‌های واسط : به جای خرید رمزارز از صرافی‌های ایرانی، می‌توانید از کیف‌پول‌ها برای تبدیل دارایی رمزارزی استفاده کنید. به این صورت که کیف پول خود را با تتر شارژ کنید و در همان کیف پول تتر را به دیگر دارایی‌های رمزارزی مثل اتریوم تبدیل کنید. در چنین شرایطی، شناسایی مبدا اتریوم‌های خریداری شده و مرتبط کردن آن به حساب صرافی ایرانی سخت‌تر خواهد شد.
8- استفاده از آدرس‌های یکبارمصرف: اگر سریال بریکینگ‌بد را دیده باشید، حتما با گوشی‌های یکبار مصرفی که سال گودمن استفاده می‌کرد، آشنا هستید. گوشی‌هایی که بعد از هر بار استفاده دور انداخته می‌شد تا مکالمات آن از طریق ردیابی سیم‌کارت و... قابل شناسایی نباشد. در بازار رمزارزها هم می‌توان از تکنیک مشابه برای جلوگیری از ردفلگ شدن استفاده کرد.
به طور خلاصه می‌توان گفت آدرس‌های مخفی (Stealth Addresses) روشی است برای ایجاد امنیت بیشتر هنگام ارسال تراکنش در یک شبکه بلاکچین. در این حالت فرستنده لازم است که یک آدرس تصادفی و یک بار‌مصرف را برای تراکنش مورد نظر ایجاد کند. وقتی تراکنش‌های متعددی وجوه را به یک آدرس مخفی می‌فرستند، به جای اینکه این تراکنش‌ها به عنوان پرداختی‌های متعدد بر روی بلاک چین ظاهر شوند، آنچه ثبت خواهد شد در واقع پرداخت‌های خروجی متعدد به آدرس‌های متفاوت است.
9- استفاده از راهکارهای لایه دوم : لایتنینگ برای بیت‌کوین و آربیتروم برای اتریوم یک شبکه لایه دوم محسوب می‌شوند. این شبکه‌ها عموما برای افزایش مقیاس‌پذیری و رفع ایرادات شبکه اصلی مثل سرعت و هزینه تراکنش‌ها به وجود آمده‌اند و شبیه یک راه میان‌بر خارج شبکه برای انتقال دارایی هستند. با استفاده از شبکه‌های لایه دوم می‌توانید بدون اینکه تراکنش شما در شبکه اصلی ثبت شود، دارایی خود را به کیف پول مقصد منتقل کنید. البته این روش کاملا قطعی نیست. چراکه بسته به نوع شبکه لایه دوم، تراکنش‌ها را می‌توان در همان لایه دوم هم شناسایی کرد. برای مثال این روش برای لایتنینگ جواب می‌دهد، اما برای آربیتروم می‌تواند پاسخگوی نیاز شما در مخفی ماندن تراکنش نباشد.
10- خرید تتر با معاملات P2P : قبل از پیدایش صرافی‌ها، کسانی که می‌خواستند در بازار رمرارز فعالیت کنند، عموما تترهایشان را به صورت فرد به فرد یا از طریق گروه‌های تلگرامی خرید و فروش می‌کردند. این روش آن زمان تا حد زیادی ناامن بود و احتمال کلاهبرداری در آن وجود داشت. ولی حالا می‌توان به کمک پلتفرم‌های P2P خریدی امن در بازار رمزارز داشت. فرآیند کار به این صورت که شما با خرید تتر، عملا هیچ تتری از صرافی دریافت نمی‌کنید و تتر از آدرس کیف پول فروشنده مستقیما به آدرس شما منتقل می‌شود و این موضوع از برچسب‌گذاری کیف‌پول جلوگیری می‌کند.
