چالشهای انطباق نظارتی در تراکنشهای کراسچین و آینده دیفای

با افزایش مقررات AML و قوانین MiCA و FATF، پروتکلهای دیفای در تراکنشهای کراسچین با چالشهای جدی انطباق مواجهاند که آینده پذیرش نهادی را شکل میدهد.
توجه به انطباق نظارتی در تراکنشهای کراسچین بهعنوان یکی از چالشهای اساسی در اکوسیستم رمز ارزها مطرح است. تموجین لوی، مدیرعامل وانچین، در این مقاله اهمیت پیروی از قوانین ضدپولشویی (AML) و استانداردهای جدیدی مانند Markets in Crypto Assets (MiCA) در اروپا و همچنین Travel Rule گروه ویژه اقدام مالی (FATF) را یادآور میشود.
تراکنشهای کراسچین که وعده ایجاد یک اقتصاد رمز ارزی بدون مرز را داشتهاند، اکنون با موانع نظارتی متعدد مواجه شدهاند.
چالشهای انطباق نظارتی در پروتکلهای دیفای و تراکنشهای کراسچین
وجود نقاط کور در سیستمهای AML پلهای غیرمتمرکز و پروتکلهای دیفای این امکان را به مجرمان میدهد تا منشاء کیفپولهای خود را مخفی کنند و ردیابی تراکنشها را بهشدت پیچیده سازند. در واقع، ابزارهای قدیمی AML که برای صرافیها و واسطههای متمرکز طراحی شدهاند، قادر به مقابله با نوآوریهای فنی پلهای غیرمتمرکز نیستند.
علاوه بر این، اجرای Travel Rule در محیطهای غیرمتمرکز بسیار دشوار است چرا که این پروتکلها فاقد مکانیزم شناسایی دقیق طرفین تراکنش میباشند.
راهکارهای توسعه زیرساختهای انطباق و نقش MiCA در پذیرش نهادی
قوانین سختگیرانهای مانند جریمههای سازمان OFAC در آمریکا و مقررات گستردهتر در بریتانیا، ضرورت توسعه زیرساختهای فعال انطباق و ایجاد پلهای سازگار با AML را بهوضوح نشان میدهند.
تموجین لوی تأکید میکند که پذیرش گسترده نهادی تنها در صورتی امکانپذیر است که پلهای کراسچین به طور ذاتی دارای قابلیتهای انطباق باشند و این انطباق نباید صرفاً یک الزام قانونی بلکه باید به عنوان یک اصل طراحی در نظر گرفته شود. اتخاذ چنین رویکردی میتواند مسیر نوآوریهای بدون مجوز و رشد پایدار دیفای را هموار سازد.