مهمترین اخبار ایران و جهان در هفت روایت

هفت صبح|    قانون تازه چین: اظهارنظر تخصصی فقط با مدرک : چین به تازگی قانونی تصویب کرده که براساس آن اینفلوئنسرها فقط زمانی اجازه دارند درباره موضوعات تخصصی مثل پزشکی، اقتصاد، حقوق یا آموزش حرف بزنند که مدرک معتبر یا گواهینامه تخصصی داشته باشند. در غیر این صورت، هم خودشان هم پلتفرم منتشرکننده محتوا تا ۱۴ هزار دلار جریمه می‌شود. پلتفرم‌هایی مثل Douyin و Weibo هم موظف‌اند مدارک افراد را بررسی کنند و حتی اعلام کنند کدام بخش محتوا با هوش مصنوعی تولید شده است. هدف دولت چین، مقابله با اطلاعات نادرست و ایجاد اعتماد عمومی عنوان شده است.

منتقدان اما می‌گویند این قانون می‌تواند آزادی بیان را محدود کند و خلاقیت را کاهش دهد. براساس این قانون در چین «بلد بودن» کفایت نمی‌کند. باید مجوز رسمی برای حرف‌زدن داشته باشی. این قانون اگر برای فضای مجازی ایران منتشر شود جالب خواهد بود.  مثلا همین قانون اگر در اینستاگرام و تلگرام ایران اجرا شود  شاید نیمی از اینفلوئنسرها برای همیشه موضوع‌های علمی را ببوسند و کنار بگذارند. مثلا کسی که تا دیروز  لایو «تحلیل اقتصاد جهانی» می‌رفت، حالا باید کرکره استوری‌هایش را پایین بکشد و فیلم و ویدئو را تعطیل کند. خلاصه اگر این قانون در ایران اجرا شود، بخش زیادی از فضای مجازی آرام می‌گیرد. 

  «نقاشی کمال‌الدین بهزاد» به نام افغانستان؟

اخیرا پرونده‌ای با عنوان «مینیاتور کمال‌الدین بهزاد» از سوی افغانستان برای ثبت در فهرست انتظار یونسکو پیشنهاد شده است که این اقدام با واکنش افکار عمومی در ایران مواجه شد که هنر ایران به نام یک کشور دیگر تصاحب و ثبت خواهد شد، چنان‌که در سال‌های اخیر این روند پرتکرار بوده است. البته یونسکو در این مورد دیدگاه متفاوتی دارد و قائل به مالکیت مطلق درباره میراث ناملموس نیست.

مدیرکل دفتر ثبت آثار تاریخی و حفظ و احیای میراث معنوی درباره پیشنهاد افغانستان برای ثبت پرونده «نقاشی مینیاتور کمال‌الدین بهزاد» در یونسکو گفت: میراث فرهنگی این منطقه ریشه‌های مشترک دارد و مالکیت مطلق برای هیچ کشور قابل تعریف نیست؛ ثبت آثار مشترک تنها با مذاکره و توافق بین کشورها امکان‌پذیر است.

علیرضا ایزدی افزود: «نقاشی ایرانی با همان مشخصات به نام ایران ثبت شده است. حالا اگر افغانستان بخواهد مکتبی را تحت عنوان «مکتب بهزاد/ هرات»، ثبت کند، باید بیاید با ما بنشیند و رضایت ایران را بگیرد. درست مانند ماجرای «رَباب». زمانی که می‌خواستیم رباب را ثبت کنیم، یونسکو از ما خواست رضایت افغانستان را بگیریم. ما هم رفتیم پای میز مذاکره و افغانستان گفت: «بیایید مشترک ثبت کنیم.» گفتیم چه بهتر. رباب می‌تواند به سرانجام ۲۰ یا ۳۰ کشور برسد، «عود» هم همین‌طور. اینها به کاهش تنش‌های سیاسی و به افزایش فرهنگ اجتماعی ما کمک می‌کند.

  آبشار عاطفه‌ها یا آبشار تماس‌ها

در روزهایی که تلفن‌های همراه مدام زنگ می‌خورند و هر بار صدایی مودب اما تکراری از پشت خط جمله‌ آغازینش را با «از آبشار عاطفه‌ها تماس می‌گیرم…» شروع می‌کند، یک پرسش میان کاربران، شهروندان و حتی همکاران ما در تحریریه پررنگ شده است: چرا این تماس‌ها پایان ندارد؟

طی چند روز اخیر، خبرنگاران هفت‌صبح هم بارها با همین تماس‌ها روبه‌رو شده‌اند؛ تماس‌هایی که در ظاهر رنگ و بوی خیرخواهی دارند، اما در عمل به تجربه‌ای فرساینده تبدیل شده‌اند. بسیاری از مخاطبان می‌گویند پس از درخواست توقف تماس، باز هم شماره‌ای دیگر با همان معرفی تماس گرفته است؛ تجربه‌ای که به‌مرور از یک گفت‌وگوی خیرخواهانه فاصله می‌گیرد و به شکل مزاحمت اداری و روزمره در می‌آید.

در همین بستر، کارزاری شکل گرفته که هزاران امضا پای آن نشسته‌است. معترضان از شرکت مخابرات خواسته‌اند میان «اقدام خیر» و «سلب آسایش مردم» مرزی روشن مشخص کند و خیریه را ملزم به توقف تماس‌های مکرر سازد. متن کارزار صریح است: کمک به فعالیت‌های انسان‌دوستانه ارزشمند است، اما حجم تماس‌های ناخواسته، آرامش شهروندان را مخدوش کرده و در مواردی حتی پس از مسدودسازی شماره‌ها هم ادامه یافته است.

مرور واکنش‌های پرشمار در شبکه‌های اجتماعی و گزارش‌هایی که این روزها منتشر می‌شود، تصویری روشن از یک تضاد می‌سازد؛ موسسه‌ای با سابقه فعالیت خیرخواهانه، حالا با روشی روبه‌رو شده که چهره‌اش را زیر سایه پرسش و انتقاد برده است.

شاید وقت آن رسیده باشد که نهادهای ناظر، شرکت مخابرات و خود این موسسه، شیوه ارتباطی تازه و کم‌هزینه‌تری انتخاب کنند؛ روشی که هم شأن فعالیت خیرخواهانه را حفظ کند و هم اعتماد و آرامش مردم را برهم نزند.

 فیلم‌های مدیری، حیایی و شاکردوست چقدر فروختند؟

گیشه سینماها در یک هفته گذشته در حالی به فروش ۴۹ میلیارد تومانی رسید که سهم دو فیلم جدید یعنی «دو روز دیرتر» و «سینما شهر قصه» تنها دو میلیارد و ۸۰۰ میلیون تومان بود. فیلم‌های روی پرده سینماها در هفت روز گذشته، ۴۹ میلیارد تومان بلیت فروختند و سه فیلم «آقای زالو»، انیمیشن «یوز» و «کج پیله» نیز از دیگر فیلم‌های پرفروش‌تر بودند.

البته اختلاف فروش این فیلم‌ها قابل توجه است، به طوری که «آقای زالو» در هفته‌ای که گذشت حدود ۲۰ میلیارد تومان فروش داشت و انیمیشن «یوز» هفت میلیارد و «کج‌پیله» هم چهار میلیار تومان بلیت فروختند. در روزهای اخیر دو فیلم «دو روز دیرتر» و «سینما شهرقصه» راهی اکران شدند که در مجموع به فروش نزدیک به ۲ میلیارد و ۸۰۰ میلیون تومان رسیدند. این فیلم‌ها در حالی به نمایش عمومی رسیده‌اند که هر کدام مدت‌هاست در انتظار  فرصتی مناسب برای اکران بودند اما در نهایت زمانی روی پرده آمدند که سینما روزهای پررونق خود را نمی‌گذراند.

  تعداد تماشاگران سینما در هشت ماه ابتدایی امسال نسبت به مدت مشابه سال گذشته با چهار میلیون نفر کاهش، از ۲۰ میلیون به ۱۶ میلیون نفر رسیده و فیلم‌های کمدی هم دیگر همچون گذشته فروش زیاد ندارند. البته در وضعیت فروش فیلم‌ها فقط زمان اکران دخیل نیست و باید عوامل دیگری بررسی شود به‌خصوص آنکه در بسیاری از فیلم‌های روی پرده بازیگران محبوب و مشهوری بازی کرده‌اند.

شیوه جدید کالابرگ از آذر  اجرایی می‌شود

وزیر کار، تعاون و رفاه اجتماعی گفت: شیوه جدید تخصیص کالابرگ از آذرماه و بر اساس انتخاب مردم اجرایی می شود. احمد میدری با بیان اینکه اعتبارات این طرح از ۱۵۰۰ همت به سه هزار میلیارد تومان افزایش یافته است؛ افزود: برای کالابرگ دو طرح وجود دارد. پیشنهاد ما این است که افراد همچون دفعات قبل مبلغ ۵۰۰ هزار تومان اعتبار را به ازای هر نفر را دریافت و از بین ۱۱ قلم کالای مورد نظر در فروشگاه ها خریداری کنند یا اینکه از ۱۲ هزار فروشگاه این کالاها را با قیمت مصوب با تخفیف حداقل ۲۰ درصد خریداری کنند. وی افزود: این پیشنهادی است که وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی به وزارت جهاد کشاورزی ارائه کرده و در کمیته مشترکی که نمایندگان مجلس نیز در آن حضور خواهند داشت، این طرح نهایی خواهد شد.

خبرنگار وال‌استریت ژورنال: پرونده ایران  به شورای امنیت نمی‌رود

خبرنگار وال‌استریت ژورنال می‌گوید که ارجاع پرونده هسته‌ای ایران از آژانس به شورای امنیت در دستور کار قرار ندارد.  لارنس نورمن در شبکه اجتماعی ایکس نوشت: می‌دانم که ارجاع پرونده ایران به شورای امنیت بسیار بعید است. هفته آینده یک قطعنامه چهارجانبه صادر خواهد شد. این قطعنامه برای گروسی درباره الزامات گزارش‌دهی مقداری شفافیت ایجاد می‌کند و ایران را به دلیل عدم همکاری با آژانس مورد سرزنش قرار می‌دهد.

فضا به‌گونه‌ای است که می‌گوید به دیپلماسی زمان بدهیم. درگیری‌های ماه ژوئن هنوز تازه است، پس بهتر است تشدید تنش نکنیم. بنابراین فعلا نه ارجاع پرونده به شورای امنیت سازمان ملل و نه قطعنامه «عدم پایبندی» مطرح خواهد شد. اما این وضعیت برای همیشه باقی نخواهد ماند. اکنون دو گزینه مربوط به شورای امنیت در اختیار سه کشور اروپایی (E3) قرار دارد. حتی می‌توان این دو را با هم ترکیب کرد. او نوشت: تصور می‌کنم اگر در یکی دو ماه آینده در زمینه دسترسی آژانس و گزارش‌دهی ایران تغییری ایجاد نشود، این تصمیم می‌تواند تغییر کند.