گلادیاتورها مقابل شیـرها
باستان شناسان شواهد وحشتناکی از ورزش‌های خونین روم باستان در یورک پیدا کردند
هفت صبح| کولوسئوم و آنچه را که در فیلم‌های گلادیاتور دیده‌اید، فراموش کنید - آخرین شواهد از وحشیگری روم باستان نه از قلب ایتالیا، بلکه از یک مزرعه آرام در یورکشایر آمده است.اسکلتی از دوران روم که در یورک انگلستان کشف شده است، اولین مدرک فیزیکی را در اختیار باستان‌شناسان قرار داده است که نشان می‌دهد گلادیاتورها در بریتانیا نه تنها با یکدیگر، بلکه با جانوران وحشی نیز درگیر می‌شدند.
کارشناسان می‌گویند که جای گاز گرفتن یک گربه بزرگ - به احتمال زیاد یک شیر - در لگن این مرد وجود دارد که نشان می‌دهد نمایش‌های وحشیانه انسان در مقابل جانور محدود به کولوسئوم نبوده، بلکه به گوشه‌های دورافتاده امپراتوری روم، از جمله بوراکوم باستان (یورک فعلی) نیز رسیده است.
افسانه‌های قهرمانان جوانی که تا سر حد مرگ با شیرها می‌جنگیدند، در اسناد و آثار هنری رومی دیده می‌شود، اما شواهد فیزیکی کمی از این نبردهای وحشیانه وجود داشت که نشان دهد گلادیاتورها برای بقا تا سرحد مرگ می‌جنگیدند اما حالا با کشفی جدید ماجرا عوض شده. ما چیزهایی بیشتر درباره نمایش نبرد انسان‌ها در برابر حیوانات درنده می‌دانیم.
این مطالعه جدید، داستان مرد جوانی است که احتمالاً بین ۲۶ تا ۳۵ سال سن داشته و با جای گازگرفتگی کشنده یک حیوان بزرگ کشف شده است. بقایای او بین ۱۸۲۵ تا ۱۷۲۵ سال پیش در جایی که باستان‌شناسان معتقدند «قبرستان گلادیاتورها» است - صدها کیلومتر دورتر از روم - در یورک، انگلستان، دفن شده است.
این مکان در امتداد جاده قدیمی رومی که از یورک خارج می‌شود، قرار دارد و پس از آنکه باستان‌شناسان در مستندی در سال ۲۰۱۰ با عنوان «گلادیاتورها: بازگشت از مرگ» از کشف ۸۲ اسکلت از مردان جوان سالم خبر دادند، نام گورستان را به خود گرفت.
گورستان گلادیاتورها
بقایای انسانی که در قلب مطالعه جدید قرار دارند، از زمان کشف محل دفن در سال ۲۰۱۰، محققان را گیج کرده است. دانشمندانی که در این سفر اکتشافی، به رهبری بنیاد باستان‌شناسی یورک، شرکت داشتند، گمان می‌کردند که شکاف‌های روی لگن مرد، کار یک گوشتخوار باشد. اما بررسی دقیق عامل اصلی نشان داد که این نشانه‌ها احتمالاً توسط یک شیر ایجاد شده‌اند، که تأیید می‌کند اسکلت‌های دفن شده در گورستان، گلادیاتور بوده‌اند، نه سرباز یا برده که در ابتدا تصور می‌شد.
تیم تامپسون، استاد انسان‌شناسی و معاون رئیس دانشگاه مینوث ایرلند و نویسنده اصلی این پژوهش، گفت: «سال‌ها، درک ما از نبرد گلادیاتورهای رومی و حیوانات به شدت به متون تاریخی و تصاویر هنری متکی بوده است. این کشف اولین شواهد فیزیکی مستقیم را ارائه می‌دهد که نشان می‌دهد چنین رویدادهایی در این دوره رخ داده‌اند و درک ما از فرهنگ سرگرمی رومی در منطقه را تغییر می‌دهد.»
نویسندگان در این مطالعه گفتند که تدفین‌ها در دوره روم در داخل سکونتگاه‌ها انجام نمی‌شد و همین امر باعث می‌شد که مردگان در کنار جاده‌های اصلی سوزانده یا دفن شوند. هنگامی که ساخت و ساز در این منطقه منجر به ارزیابی‌های باستان‌شناسی در سال ۲۰۰۴ شد، محققان گورستان دریفیلد تریس را کشف کردند.
بسیاری از بقایای این مردان شواهدی از آموزش، تروما، جراحات بهبود یافته و مراسم تشییع جنازه غیرمعمول مانند سر بریدن را در خود جای داده بودند. تجزیه و تحلیل مینای دندان همچنین نشان داد که این مردان از طیف وسیعی از استان‌های رومی و همچنین از سراسر جهان آمده بودند.
بازنگری یک یافته گیج‌کننده
در حالی که محققان مطالعات گسترده‌ای در مورد این گورستان و بقایای آن انجام داده‌اند، یک راز همچنان پابرجا بود: اسکلتی با فرورفتگی‌های غیرقابل توضیح روی لگن که شبیه گازگرفتگی‌های یک گوشتخوار بود.به عنوان بخشی از مطالعه جدید، محققان اسکن‌های سه‌بعدی از این نشانه‌ها ایجاد کردند و آنها را با گازگرفتگی‌های گوشتخواران مختلف مقایسه کردند. این مقایسه نشان داد که جای گازگرفتگی احتمالاً متعلق به یک گربه بزرگ، به احتمال زیاد یک شیر، بوده است.
مالین هولست، مدرس استخوان‌شناسی در بخش باستان‌شناسی دانشگاه یورک، یکی از نویسندگان این مطالعه، در بیانیه‌ای گفت: «جای گازگرفتگی احتمالاً توسط یک شیر ایجاد شده است که تأیید می‌کند اسکلت‌های دفن شده در گورستان، گلادیاتور بوده‌اند، نه سرباز یا برده، همانطور که در ابتدا تصور می‌شد و اولین تأیید استخوان‌شناسی از تعامل انسان با گوشتخواران بزرگ در یک محیط جنگی یا تفریحی در دنیای روم را نشان می‌دهد.» هولست همچنین مدیر عامل استخوان‌شناسی یورک است که در کاوش، تجزیه و تحلیل و گزارش بقایای انسانی تخصص دارد.
اما تصاویر می‌توانند به مناطقی سفر کنند که خود رویدادها در آنجا رخ نمی‌دهند، بنابراین به خودی خود شواهد قطعی مبنی بر وقوع نبرد حیوانات در آنجا نیستند. به همین دلیل است که اسکلت جدید بسیار مهم است.
تجزیه و تحلیل بیشتر استخوان‌های این مرد نشان داد که او در کودکی از سوء تغذیه بهبود یافته بود، اما به دلیل فشار بیش از حد به کمر و التهاب ریه‌ها و ران‌هایش، دچار مشکلات ستون فقرات بود. این مرد احتمالاً یک بستاریوس یا گلادیاتوری بود که در برابر حیوانات می‌ایستاد و نقش او توسط داوطلبان یا بردگان ایفا می‌شد.
