پیشنهاد تغییر قانون برای فرار از مدرسه
تهران از نظر سرانه آموزشی رتبه ماقبل آخر را دارد و تنها سیستان و بلوچستان پایینتر از تهران است.
کمبود فضای آموزشی در استان تهران یکی از چالشهای بزرگ حوزه آموزش است که با افزایش تراکم دانشآموزان در کلاسهای درس، کیفیت آموزش را بهشدت تحت تأثیر قرار داده است.
مسئولان وزارت آموزش و پرورش بهتازگی جمعیت بالای کلاسهای درس مدارس دولتی بهویژه در دوره ابتدایی را یکی از عوامل دخیل در فقر یادگیری دانشآموزان اعلام کردند. فقر یادگیری به شرایطی گفته میشود که دانشآموزان، علیرغم حضور در مدرسه، مهارتهای پایهای مانند خواندن، نوشتن، حساب کردن و سخن گفتن را بهطور کامل کسب نمیکنند.
بر اساس قوانین موجود، انبوهسازان موظفند به ازای هر 200 واحد مسکونی، یک مدرسه بسازند. با این حال بسیاری از آنها از این الزام قانونی پیروی نمیکنند. نتیجه این عدم اجرا، بحران شدید کمبود مدرسه به ویژه در برخی مناطق تهران است که موجب شده کلاسهای درس با تراکم بالای دانشآموزان برگزار شوند.
معاون حقوقی و امور مجلس وزارت آموزش و پرورش با بیان اینکه در حال حاضر تعداد کسری کلاسهای درس بسیار زیاد است، بیان کرد: سرانه فضای آموزشی فعلی 5.28 مترمربع است که باید تا پایان برنامه هفتم به 6.1 مترمربع برسد. این در حالی است که متوسط استاندارد جهانی 8.3 مترمربع است. برای رسیدن به استاندارد برنامه هفتم توسعه، سالی 60 هزار میلیارد تومان پول نیاز است. این مبلغ را چه کسی باید تأمین کند؟ از عوارض، مالیات، انبوهسازان یا بانکها؟ اگر این مسئله حل نشود، ناعدالتی همچنان ادامه خواهد داشت.
احمدی لاشکی تأکید کرد: فکر نکنید تهران از نظر سرانه فضای آموزشی وضعیت خوبی دارد. تهران رتبه ماقبل آخر را دارد و تنها سیستان و بلوچستان پایینتر از تهران است. این شرایط زیبنده نیست و امیدواریم با برنامههای منظم و مدون بتوانیم به وضعیت مناسبی برسیم.
وی افزود: برای حل این مشکل پیشنهاد تغییر قانون شوراهای آموزش و پرورش را ارائه کردیم و در قانون جدیدی که تدوین شده، واژهها به طور شفاف بیان شده است تا راه فرار انبوه سازان بسته شود.