هفت صبح| اینجا تهران است ؛ احتمالا کمی بعد از سال سیاه کودتا ، سال‌هایی که به کشور سخت تلخ گذشت. هنوز تا سال‌های پررونق دهه ۴۰ خورشیدی چند صباحی مانده و اتومبیل زیادی همچون چند دهه بعد در شهر وجود ندارد که از سر و کول عابران بالا برود. یک دوج کورنت بیرون شهر در یک کیلومتری تهران کنار جاده پارک کرده و زن و کودکی احتمالا خارجی به دوربین زل زده‌اند. شاید اگر آن روز قبل از ثبت تصویر کسی به آنها می‌گفت که نیم قرن بعد در این شهر جای برای سوزن انداختن نخواهد بود و جمعیتی بالغ بر ۱۲ تا ۱۵ میلیون در آن ساکن خواهند شد، آنا دوج کورنت مدل ۱۹۵۶ خود را فروخته و فقط زمین می‌خریدند به این امید که فرزندان و نوادگان‌شان امروز جزو طبقه بالانشین و ملاک باشند. شاید هم می خندیدند و آنا سوار این سدان زیبای آمریکایی شده و چندان پدال گاز دوج را فشار داده که کل نیروی ۱۳۰ اسبی موتور را صرف سرعت گرفتن کنند. هرچه هست از آن سال‌ها دوریم و کورنت دیگر نامش اعتباری ندارد!
اخبار مرتبط
فرود کادیلاک دویل از فضا! 
رازهای دوج دارت پس از ۴۳ سال 
آریا؛ داستان فراگیری یک سدان خوش‌سیما 
