چرا کشورهای حاشیه خلیج‌فارس اینقدر رزمایش برگزار می‌کنند؟
الخلیج آنلاین در مطلبی به قلم یوسف حمود نوشت:از ابتدای سال جاری، نیروهای نظامی دولت‌های عضو شورای همکاری خلیج فارس در حال برگزاری مانورهای نظامی با شرکای و متحدان خود با هدف تقویت آمادگی ارتش خود هستند. این آموزش‌ها و رزمایش‌ها در ماه‌های مه و ژوئیه گذشته در بحبوحه تنش‌ها (و البته مذاکره) بین ایران و ایالات‌متحده نمایان شده و منطقه به صحنه نمایش عملیات‌های رزمایشی نظامی عظیمی تبدیل شد که به نظر می‌رسد ایالات‌متحده پیوند مشترکی میان دولت‌های انجام‌دهنده رزمایش‌هاست. با هم برخی از این رزمایش‌ها را مرور کنیم:
* یک: در مقابل، نیروهای سعودی که درگیر و دار جنگ (تقریبا شکست خورده) با حوثی‌های یمن هستند نیز در تاریخ ۸ ژوئن۲۰۲۱ رزمایش «چنگال‌های باز ۴» را بین نیروهای زمینی این کشور با همتایان آمریکایی خود در منطقه شمال غربی عربستان برگزار کردند که اعلام شد هدف از آن، تحکیم روابط نظامی بین دو کشور است. علاوه بر این، سعودی‌ها رزمایش‌های هوایی را با نیروهای هوایی یونان نیز انجام دادند.
عربستان در تاریخ ۶ ژوئن هم مانورهای هوایی مشترکی را با حضور گسترده نیروهای منطقه‌ای در پایگاه شاهزاده سلطان برگزار کرد، یعنی پایگاه هوایی نظامی که در جنوب شرق شرق السیح قرار دارد. به گزارش خبرگزاری رسمی عربستان، واس، رزمایش‌های هوایی مشترک تحت عنوان«طویق۲» به دنبال رسیدن به یک سطح عالی از توانایی عملیاتی، فنی و اداری است.
* دو: رزمایش‌های امارات در تاریخ ۳۰ مه گذشته، رزمایش مشترک بین مصر و امارات تحت عنوان «زاید۳» در امارات برگزار شد و در آن، یگان‌هایی از نیروهای زمینی دو کشور به مدت ۹ روز حضور داشتند. به گزارش خبرگزاری رسمی امارات، این مانورها در راستای برنامه‌های نظامی مشخص بین دو کشور و با هدف تبادل تجربیات نظامی و جنگی و افزایش آمادگی عملیاتی نیروهای مسلح امارات و مصر صورت گرفته است.
* سه: در ژوئن ۲۰۲۱ ارتش کویت اعلام کرد یک یگان نظامی به ترکیه اعزام کرده تا در آموزش مشترک با ارتش ترکیه شرکت کرده و همکاری نظامی با این کشور را افزایش دهد.
* چهار: در تاریخ ۲۳ مه گذشته، ارتش سودان از انجام رزمایش مشترکی با نیروهای قطری خبر داد که هدف از آن، اجرای سیاست‌های مربوط به آموزش نیروها و تلاش برای کسب مهارت از سوی آنهاست. طبق بیانیه ارتش سودان، یک رزمایش دیگر نیز بین نیروهای مسلح سودان و مصر انجام می‌شود و در آن، نیروهای زمینی و هوایی دو کشور حضور دارند.
در این‌باره، اسماعیل ایوب کارشناس مسائل نظامی و استراتژیک می‌گوید: خاورمیانه منطقه‌ای است که بیشترین واردات سلاح به آن انجام می‌شود، همانطور که تنش‌های سیاسی و نظامی زیادی در آن وجود دارد. این تنش‌ها به وضوح در عراق، سوریه، یمن یا لیبی، به چشم می‌خورد، افزون بر اینکه تنش‌هایی هم بین دولت‌های منطقه و ایران وجود دارد. وجود سلاح پیشرفته و جدید، ضرورتا به معنای منبعی برای جذب سرمایه‌گذاری‌های نظامی به‌ویژه بین دولت‌های تولیدکننده سلاح و دولت‌های هم‌پیمان آن است.
رزمایش‌های نظامی در عربستان، کویت، خلیج فارس یا مدیترانه، در چارچوب طبیعی خود و به دور از طرح‌های جنگی است. ایوب معتقد است مانورهای نظامی اخیر با هدف تمرین استفاده از سلاح جدیدی است که از خارج آمده است. در واقع همزمان با شروع سال میلادی جدید، اغلب دولت‌های عربی حاشیه خلیج‌فارس رزمایش‌هایی را در منطقه برگزار کردند که همزمان بود با تهدیداتی که بین واشنگتن و اسرائیل از یک سو و ایران و شبه نظامیان شیعه از سوی دیگر رد و بدل می‌شد.
