شربتخورها این مطلب را بخوانند
روزنامه هفت صبح | کافهها پای سیروپ را به فرهنگ هلههولهخوری ایرانیها باز کردند وگرنه تا پیش از اینکه هر گوشه شهر یک کافیشاپ راه بیفتد ما به مایع غلیظی که حاصل از جوشاندن انواع میوهها با شکر بود میگفتیم شربت و آن را با آب و یخ قاطی میکردیم و عصرهای روزهای گرم به بدن میزدیم.
یکجور نوشیدنی دیگر مشابه هم داریم که حاصل رقیق کردن انواع شیرههاست اما حکایت سیروپها که شبیه شربت هستند تا اندازهای متفاوت است.همانطور که گفتم اغلب ما اولینبار آنها را در کافیشاپها یا بستنیفروشیها دیدیم و شاید برایمان سوال شد که چرا روی بستنی شیره و شربت میریزند یا این مایع شربت مانند که بعضیها به قهوه یا شیر اضافه میکنند چیست بعدتر فهمیدیم که اسمش سیروپ است و یکسری تفاوتهای ظریف، نه در محتوا که در کاربرد با شربت دارد.
طعمهای عجیب و جالب
نحوه درست کردن سیروپ در اغلب موارد مثل شربت است اما سیروپها تنوع خیلی بیشتری دارند و تقریبا با تمام طعمها تولید میشوند از انواع میوهها گرفته تا قهوه و شکلات و حتی میوه درخت کاج.در بعضی از فرهنگهای غذایی سیروپها را به غذا هم اضافه میکنند حتما در دستور غذاهای خارجی چشمتان به دستورهایی خورده که در آنها از شیره درخت افرا یا همان سیروپ افرا اسم برده شده است.اصلا این سیروپ افرا یکی از معروفترین سیروپها در جهان است اما در ایران فقط خارجی خورها سراغ آن میروند.
داستان تولید آن هم به قرن ۱۸ برمیگردد که در ابتدا مردم بومیآمریکای شمالی در فصل زمستان از شهدی که مثل عسل بود و در پوسته درخت افرا جمع میشد استفاده میکردند. آنها با ایجاد سوراخ روی پوسته درخت افرا و قرار دادن سطل زیر آن شیره را بیرون میکشیدند و بعد آن را با مقداری آب آن را میجوشاندند و به انواع خوراکیها اضافه میکردند.
هر درخت افرا با اضافه کردن آب و جوشاندن تقریبا ۲۰ تا ۶۰ لیتر میپل سیروپ یا همان شربت طلایی افرا تحویل میداد.در حال حاضر کاناداییها بیشترین مصرف سیروپ افرا را دارند. سیروپ رام حتی کمتر از سیروپ افرا به گوش ما ایرانیها خورده. این سیروپ از عصاره نیشکر به دست میآید و برای نوشیدنیهای بدون الکل استفاده میشود که طعمی شبیه ماکتیلهای کلاسیک را به نوشیدنیها میدهد و در اغلب کشورهایی که در کار تولید نیشکر هستند خیلی طرفدار دارد.
جهان سیروپها طعمهای عجیبتری هم دارد که بلوکاراسیئو یکی از آنهاست.این سیروپ طعم و عطری همراه با پوست خشک سبز پرتقال دارد که از پرتقالهای جزیره کاراسائو در غرب هند کشت میشود.این نوشیدنی در واقع به صورت تصادفی توسط یک خانواده اسپانیایی در کاراسائو در قرن ۱۹ کشف شد.آنها پوست پرتقال آن جزیره را با شکر،آب و دارچین ترکیب کردند و جوشاندند تا به ساخت سیروپ بلوکاراسائو رسیدند. ابداع این سیروپ جانی دوباره به اقتصاد و گردشگری این جزیره داد.
دیگر سیروپ معروف جهان از ترکیب شهد عسل مانند گیاه آگاوا با مقداری شیرینی مناسب به دست میآید که در چای استفاده میشود.
اگر هسته زردآلو دوست دارید بدانید که یک جور سیروپ معروف هم وجود دارد که از این خوراکی به دست میآید به نام سیروپ آمارتو که با هسته زردآلو، مغز بادام و کمیادویه درست میشود. این سیروپ مخصوص ایتالیاییهاست و معمولا روی ظرفی که با میوههای خرد شده پر شده باشد ریخته میشود همان کاری که بعضی از ما با عسل میکنیم.انگلیسیها هم سیروپ مخصوص خودشان را دارند که حاصل جوشاندن گل الدر است.
سیروپهایی با مزههای معمولیتر هم داریم.بعضی از قهوهخورها هم بدشان نمیآید که برای غلیظ شدن و طعمدهی بهتر کمی به قهوهشان سیروپ قهوه اضافه کنند،بعضیهایشان هم از سیروپ شکلات در قهوه استفاده میکنند که خودش یکی از پرفروشترین سیروپهای جهان است چون روی خوراکیهایی مثل کیک و بستنی هم اضافه میشود و ناگهان کیفیت آنها را چند درجه بهتر میکند.سیروپ موهیتو، کارامل و فندق هم احتمالا معرف حضورتان باشند.
از خارجی تا ایرانی
معروفترین سیروپهای صنعتی را شرکت مونین درست میکند که قیمت متوسطی هم دارد و در ایران پیدا میشود.برند تزییر و فو هم اگرچه خارجی هستند اما در بازار ایران به خوبی حاضر هستند اگرچه شاید با بالا رفتن قیمت دلار خریدن هیچ کدام از این سیروپها صرفه نداشته باشد.البته چندان جای نگرانی نیست. بعضی از شرکتهای داخلی هم سیروپ تولید میکنند.مثلا همین سن ایچ خودمان که تا چند وقت پیش فقط شربت پرتقال معروفش را میشناختیم حالا در زمینه تولید سیروپ هم فعال شده است اما نباید توقع داشته باشید که برایتان سیروپ گل الدر تولید کند و باید به همان موهیتو راضی باشید.