سه جانشین نحیف ‌برای تویوتا هایلوکس!

روزنامه هفت صبح، گروه خودرو | هر بازاری اقتضائات خاص خود را دارد و ایران همچون بازار آمریکا، بازار خودرویی پرکشش و متنوع دارد که در آن خریدارانی با بیشمار ترجیحات حضور دارند. از قضا یکی از جذاب‌ترین بخش‌های بازار خودروی ایران که کمتر از سوی شرکت‌های وطنی مورد توجه قرار گرفته بخش وانت‌های متوسط و سبک وزن است که سال‌ها در سلطه محصولات ژاپنی بوده و مدتی است به تصرف خودروسازان چین درآمده است.

در واقع اگر زمانی در این بخش تویوتا هایلوکس، میتسوبیشی ال۲۰۰ و یا مزدا ۲۰۰۰ بهترین انتخاب‌های خریداران ایرانی بودند، حالا اما مشتریان تنها قادر به انتخاب گزینه‌هایی محدود از ساخته‌های فوتون، زد.ایکس و یا دانگ فنگ هستند. سه خودروی این گزارش که همگی در مجموعه‌های مشهور و قدیمی داخلی مونتاژ می‌شوند از موتورهای نسبتا حجیم اما قدیمی سود برده که علاوه بر کشش پایین مصرف بالایی هم داشته و با توجه به استانداردهای جهانی در مجموعه تولیداتی درجه ۳ محسوب می‌شوند. دقت بیشتر در جزئیات این ۳ خودرو حاوی نکات جالبی است.

*** فوتون تونلند
ساخته شرکت مشهور و البته چینی فوتون است که در زمینه ساخت خودروهای کاری و تجاری ید طولایی داشته و جزو بهترین‌های جهان است. با این حال، ساخته فوتون در ایران یعنی تونلند هرگز خودرویی به برجستگی ساخته‌های فورد و شورولت یا حتی محصولات تویوتا نبوده و برخلاف کامیونت‌های فوتون، محصولی معمولی به حساب می‌آید.

این خودرو در نمونه بنزینی و ۲دیفرانسیل، با کمک موتوری حجیم ساخت میتسوبیشی از توانی معادل ۱۳۰ اسب بخار و نیز گشتاوری ۲۱۰ نیوتن‌متری سود می‌برد که در مجموع توانی محدود و ناکافی را مخصوصا هنگام بارکشی در اختیار راننده قرار می‌دهد. گرچه این حجم از نیرو برای حرکت معمولی در شهر مناسب به نظر می‌رسد.

تجربه رانندگی با این خودرو نشان می‌دهد وزن بالای تونلند که چیزی معادل ۱۹۰۰ کیلوگرم است تمام رمق موتور را گرفته و کمترین سطح ممکن از نظر شتاب، هندلینگ و کشش را عاید راننده می‌کند در عین حال تونلند در مقایسه با ریچ و کاپرا ظاهر زیباتر، گنجایش بیشتر و اتاق زیباتری دارد و البته بخش بار آن فضای بهتری را ارزانی مالکش می‌کند. امکانات فوتون هم واقعا ابتدایی است. این خودرو در گونه دیزلی قیمتی بیشتر و قدرتی بالاتر را در اختیار خریداران قرار می‌دهد و به نسبت امکانات بیشتری دارد.

*** پیکاپ ریچ
نمونه چینیزه شده نیسان پیکاپ ناوارا مدل ۲۰۰۲ است که توسط دانگ فنگ تولید شده و در ایران از سوی پارس خودرو مونتاژ می‌شود و فعلا قیمتی ۴۰۰ میلیونی دارد. خاطره خوب نمونه ساخت نیسان باعث شده تا به‌رغم همه ضعف‌های ریچ، این محصول شرقی همچنان از سوی برخی خریداران مورد استفاده قرار گیرد. با این حال ریچ هنگام استفاده به هیچ وجه چیز مشابه یک وانت بار نبوده و بیشتر خودرویی کاری و البته ظریف است که باید دست به عصا با آن برخورد کرد و چندان آن را تحت فشار قرار نداد.

البته خیلی هم نترسید. موتور ۲۴۰۰سی‌سی ریچ با قدرتی معادل ۱۳۲ اسب بخار و ۲۰۸ نیوتن‌متر گشتاور توانی کافی برای اموراتی مثل بارکشی در حد ۸۰۰ تا ۹۰۰ کیلوگرم و حرکت سریع در مسیرهای شهری را به راننده می‌دهد. ارتفاع کمتر، طول کوتاه‌تر و البته کیفیت ساخت پایین‌تر باعث شده تا وزن ریچ به کمتر از ۱۶۸۰ کیلوگرم محدود شود و همین عامل کمک می‌کند تا ریچ هنگام رانندگی نسبت به کاپرا و تونلند سریع‌تر به نظر برسد.

این عامل البته باعث شده تا با قیمتی کمتر به نسبت خودرویی بهتر از تونلند نصیب خریداران شود گرچه طراحی بسیار قدیمی و اتاق فاقد جاذبه و امکانات ریچ باعث می‌شود تا آن دسته از مشتریان سخت‌پسند و آپشن‌دوست ایرانی که دنبال رفاهیات در کنار انجام امور تجاری و کاری هستند، ریچ را چندان جدی نگیرند. البته نسخه جدید این خودرو با نام پلاس اندکی امکانات بیشتر را با ظاهر بهتر قاطی کرده و وضعیت بهتری را برای خریداران در نظر گرفته است.

این خودرو البته از آنجا که فعلا در دسترس ما نیست، در این نوشتار مورد توجه قرار نمی‌گیرد. بنابراین وقتی مدل پایه و معمولی ریچ مدنظر قرار می‌گیرد، باید بگوییم همه‌چیز در این خودرو متوسط و عادی است. در عین حال با توجه به لاستیک‌های ۱۵ اینچی و موتور نحیف ریچ، فکر آفرودهای عمیق با این وانت را هم از سرتان بیرون کنید چرا که عاقبت خوشی نخواهد داشت!

*** کاپرا ۲
این وانت ۴۵۰ میلیونی محصول کمپانی چینی زد.ایکس اوتو شانگهای است که بلافاصله پس از ورود به بازار ایران توانست فروش موفقی را تجربه کند. عمده‌ترین دلیل این اتفاق البته به قیمت پایین کاپرا۲ در مقایسه با محصولات مشابه ژاپنی و نیز ظاهر نسبتا مناسبش بود. در عین حال کیفیت ساخت پایین، موتور ضعیف و توان بارکشی اندک اجازه نداد تا کاپرا همچون هایلوکس تویوتا در سطحی وسیع‌تر به فروش برسد.

این خودرو که مشابه وانت هایلوکس مدل ۲۰۰۰ طراحی شده با قیمتی معادل یک پنجم هایلوکس ۲۰۱۷، فضایی مشابه با این خودروی ژاپنی را در اختیار مالک خود قرار می‌دهد. با این حال فضای بزرگ اتاق و بار تنها فاکتور هنگام خرید وانت بار نیست و مسائلی اساسی مثل توان آفرود، موتور و گیربکس قدرتمند و دقیق، فنربندی محکم و سیستم تعلیق بادوام از جمله مواردی هستند که در هنگام استفاده مداوم از وانت‌های سبک و متوسط بیشتر به چشم می‌آیند.

در همین راستا، کاپرا۲ متاسفانه در بخش موتور اصلا اوضاع خوبی ندارد. موتور به کار رفته در این خودرو با حجم ۲۴۰۰ سی سی ساخته میتسوبیشی بوده و با تولید قدرتی معادل ۱۲۷ اسب بخار و گشتاوری حدودا ۲۰۰نیوتن‌متری، ضعیف‌ترین عضو گروه است. ویژگی دو دیفرانسیل هم چندان به کمک کاپرا نمی‌آید چرا که اساسا خودرو با وجود وزن سنگین و نیروی کم موتور نمی‌تواند راه برود چه برسد که در زمینه آفرود بخواهد از خود چیزی بروز دهد. وانت ۱۷۸۵ کیلویی زد.

ایکس البته چنان که گفتیم جادار است و در بخش طراحی داخلی محصولی زیبا است و این مورد از قضا از مزایای اصلی این خودرو به حساب می‌آید. به کارگیری شاسی مستقل در کاپرا در کنار سیستم تعلیق نرم‌تر هم در مقایسه با دو رقیب دیگر سواری بهتری را نسبت به دو محصول دیگر عاید سرنشینان کاپرا می‌کند. در واقع این مورد در کنار آپشن‌های بیشتر مهمترین قابلیت این خودرو هستند که امکان رجوع طیف متنوعی از خریداران به خودروی کاپرا را به عنوان محصولی باری و سواری فراهم می‌آورد.

*** نتیجه نهایی
استفاده طولانی‌مدت از هر کدام از این ۳ خودرو برای خریداران محصولات تجاری که مسئله دوام بالا، استهلاک اندک و قیمت مناسب را در هنگام خرید وانت سبک مدنظر دارند، چندان دلنشین نخواهد بود. اما به نظر ریچ از باقی رقبا انتخاب به صرفه‌تری برای خریداران است.