دو روایت متفاوت از لغو ملاقات قالیباف و پوتین
روزنامهها و سایتهای خبری امروز هم روایتهای متفاوتی از کنسل شدن ملاقات محمدباقر قالیباف و ولادیمیر پوتین منتشر کردند.
*** روایت روزنامه شرق/ اشتباه استراتژیک رسانهای
طبق پروتکلهای بینالمللی، دعوتهای دیپلماتیک یا از سوی میزبان انجام میشود یا به درخواست میهمان. اگر به درخواست میزبان باشد، باید نامه دعوت از سوی یک مقام همطراز به سفارت کشور شخص مدعو داده شود. این دعوت به وزارت خارجه آن کشور ارسال و از آن طریق به دفتر فرد مدعو داده میشود. شخص مدعو با وزارت خارجه و مشاورانش درباره محور مذاکرات و تراز سیاسی میزبان مشورت میکند. وزارت خارجه به شخص مدعو نظر مشورتی میدهد با این عنوان که این سفر توصیه میشود یا نمیشود اما تصمیم نهایی با فرد مدعو است. آنطورکه از اقوال برمیآید، سفر قالیباف به روسیه که حامل پیامی برای پوتین بوده، به درخواست خود رئیس مجلس بوده است. در این صورت، روند هم به این شکل است که درخواست از طریق وزارت خارجه و بعد سفارت ایران به همراه بیان دلایل، محورهای دیدار و فهرست درخواستی ملاقاتشوندگان اعلام میشود. در کنار درخواست ملاقات با رئیس دومای روسیه، درخواست ملاقات با پوتین هم از سوی قالیباف ارائه میشود. به نظر میرسد که اینجا یک خطا و عملکرد غیرحرفهای از سوی تیم رسانهای رئیس مجلس صورت گرفته است. درحالیکه پوتین هنوز پاسخ قطعی مبنیبر پذیرش ملاقات
با قالیباف را اعلام نکرده بود، صرف اعلام درخواست، ماجرا رسانهای میشود. شاید هم تصور نمیکردند که پوتین وقت ملاقات ندهد؛ چراکه تصورشان این بود وقتی که پوتین قبلا حسین دهقان، وزیر وقت دفاع، ولایتی، مشاور مقام معظم رهبری و علی لاریجانی در زمان دبیری شورای عالی امنیت ملی را به حضور پذیرفته بود، پس حتما به قالیباف هم وقت ملاقات میدهد. همین اخیرا، ظریف هم که به مسکو رفته بود، صرفا توانسته بود تلفنی با پوتین صحبت کند. اتفاقی که در تهران هم میشد انجام داد.
*** روایت روزنامه جمهوری اسلامی/ طمع ولادیمیر پوتین
گفته میشود پوتین، مدتی است از مسئولان ایرانی به خاطر نگاه جدیدشان به غرب گلهمند است و لذا وقت دیدار نمیدهد. عدهای نیز میگویند او میخواهد به محمدباقر قالیباف فرصت استفاده کردن از دیدار با رئیسجمهور روسیه برای تقویت خود در تبلیغات انتخاباتی ندهد. حرف سومی هم که گفته شده، موضوع قرنطینه کرونائی است. هرکدام از اینها که باشد، خودداری پوتین از دیدار با قالیباف با توجه به اینکه او حامل پیام رهبری بود، قطعاً نوعی اهانت به ایران و نظام جمهوری اسلامی تلقی میشود و فراتر از تحویل گرفتن یا نگرفتن شخص قالیباف است. این واقعه درست هنگامی صورت میگیرد که اندکی قبل از آن، صفحه عربی وزارت خارجه روسیه در نشر خبر دیدار میخائیل بوگدانف معاون وزیر خارجه روسیه با یک مقام فلسطینی از واژه جعلی «خلیج عربی» به جای «خلیج فارس» استفاده کرده بود. این تخلف وزارت خارجه روسیه و اقدام خلاف عرف دیپلماتیک رئیسجمهور این کشور در نپذیرفتن دیدار با رئیس مجلس شورای اسلامی، میبایست آقای قالیباف را به این نتیجه برساند که سفر خود به مسکو را لغو کند تا کرامت خود و اعتبار جایگاه نظام جمهوری اسلامی را حفظ نماید. متأسفانه علاوه بر اینکه آقای
قالیباف چنین عزت نفسی نشان نداد، مشاوران او نیز برای سرپوش گذاشتن بر این برخورد تحقیرآمیز پوتین، به توجیهات غیرموجهی متوسل شدند که از مصادیق عذر بدتر از گناه است. تأسف بالاتر اینست که مدتی است ما برای داشتن رابطه با روسیه، هزینههای گزافی را تحمل میکنیم و در این مسیر، حاضر نیستیم حسابی برای جایگاه نظام جمهوری اسلامی باز نمائیم و کارنامه غیرقابل قبول این کشور در تعامل با خودمان را معیار اقداماتمان قرار دهیم. از زمانهای دور در میگذریم و تاریخ همین چهار دهه گذشته را مرور میکنیم که در دوران جنگ تحمیلی و در دوران تحریمهای ظالمانه آمریکا علیه کشورمان روسها نهتنها در کنارمان نبودند بلکه از شرایط روزهای سخت ما برای خودشان کیسه دوختند. اگر آقای قالیباف ازاین سفر تشریفاتی به خاطر برخورد تحقیرآمیز پوتین چشم میپوشید و به جای آن به سفر نظارت میدانی میرفت میتوانست بهره بیشتری درجهت مورد نظر نصیب خود کند.نقش مشاوران را هم نباید نادیده گرفت.او اگر میخواهد در آینده موفق عمل کند، باید افراد بادرایتی را جایگزین این مشاوران کند.