انتظارات ما از خانم محرز در ماجرای واکسن
روزنامه هفت صبح، ساعد برقی | مسئلهای که ماجرای واکسن را در ایران حیثیتی ساخته است قرار گرفتن آن در همان ماجرای قدیمی شوروی و آمریکاست که حالا در ایران طبق فرمول روسیه و آمریکا و همینطور شرق و غرب فرمولبندی شده است.خدای نکرده نمیخواهم به خانم محرز این اتهام را بزنم. ایشان احتمالا دلایل خاص و علمی خود را دارند.
اما یارکشی پیرامون این ماجرا که از طرف شبکههای ماهوارهای هم تشدید میشود چیزی فراتر از مسائل علمی را نشان میدهد. روسیه بهعنوان شریک استراتژیک ایران و آمریکا به عنوان نماینده دنیای لیبرالیسم یا حتی فراتر از آن دنیای مدرن و با اقتصاد آزاد؛ پشتوانه این جنگ و جدل رسانهای رویارویی دو اردوگاه فکری در ایران است.
یکی بر پایه بدبینی به هر محصول روسی که بهوسیله گروهی از تئوریسینهای برجسته و عموما لیبرال اقتصادی در فضای مجازی تشدید میشود و از آنسو بیاعتمادی به آمریکا بهعنوان دشمن توطئهگر ایران. تصمیم بر عدم خرید واکسن آمریکایی یک تصمیم در حیطه حکمرانی بود و طبیعتا هواداران محصول آمریکایی ناتوان از ابراز تمایل خود حداقل در داخل کشور هستند.
اما در عوض با تهاجم به واکسن روسی و حتی چینی تمایل قلبی خود را ابراز میکنند. بیتوجه به اینکه این نوع کارزار تبلیغاتی به شکل کامل آن هم در چنین شرایطی منتج به تشویش اذهان عمومی و مردمی خواهد شد که چشم به راه واکسنها هستند.
رسانهها برای واکسن ایرانی کار خود را به خوبی انجام دادند و همین محصول خانم محرز و دوستانشان را از کمند و گزند بدبینی خارج ساختند و حالا خانم محرز و دوستانشان که در پناه گنبد امنیتی و سپر آهنین رسانهها قرار گرفتند و جوی از خوشبینی به محصول خود را آن هم در رقابت با مشابهات آمریکایی و روسی و چینی مشاهده کردند، در حرکتی رادیکال گزینههای دیگر واکسن را زیر سوال بردند.
تنها در ایران است که نظام پزشکی به وزارت بهداشت نامه میزند که این واکسن خوب است و آن یکی نه. یعنی نظام پزشکی که مدام در حاشیه تصمیمات دولت در حال لابی برای حفظ منافع جامعه پزشکان است اینجا با توجیهات علمی و در چارچوب همان گفتمان روسی و آمریکایی به نوعی اپوزیسیون بدل میشود.
در واقع بعید است که واکسن تولید خانم محرز و دوستانشان برای گرفتن تاییدیه سازمان بهداشت جهانی یا مراکز بهداشتی آمریکا و اروپا معطل بماند و قاعدتا به محض تایید در داخل کشور برای استفاده عموم عرضه خواهد شد. اما ایشان این تبصره را برای واکسنهای روسی و چینی قائل نیستند.
یعنی اگر همان نهادهای تاییدکننده واکسن ایرانی در داخل کشور رای به تایید واکسن روسی بدهند از نگاه خانم محرز کافی نیست.در واقع میشود این نکته را مطرح کرد که با زاویه دید خانم محرز، واکسن ایرانی هم فقط وقتی باید قابل استفاده باشد که نهاد مربوطه بهداشتی در آمریکا آن را تایید کرده باشد. شدنی است؟