تک‌نگاری / اگر از ما نیستی نیا
روزنامه هفت صبح، آنالی اکبری | خیلی از ما ویدئوی خانم «مرسی اَه» را دیدیم و آن را مثل خیلی چیزهای دیگر مسخره کردیم و مثل خیلی چیزهای دیگر بهش خندیدیم و مثل خیلی وقت‌های دیگر با تحقیرِ دیگری، برای خودمان ارزش و اعتباری خریدیم و فکر کردیم وقتی می‌توانیم به او بخندیم پس حتماً از او بهتریم و مطمئن شدیم که ما هرگز رو به دوربین نخواهیم گفت: لطفا پسرهای دهاتی و بدتیپ به پیج من نیان، مرسی اَه.
در حالی که اگر ذره‌ای صداقت داشته باشیم، اعتراف می‌کنیم که همه ما یک «مرسی اه» نهان درونمان داریم که فقط آن را جلوی دوربین فریاد نمی‌زنیم. همه ما خواستار ورود آدم‌هایی با ویژگی‌های خاص در زندگی‌مان هستیم. اگر لکسوس سواریم، گردنمان به سمت تیباها نخواهد چرخید.
اگر فلینی و برگمان پسندیم، سریال ترکی بین‌ها را به جمع فیلم بینی‌مان دعوت نخواهیم کرد. اگر تفریح‌مان شوخی با جز و کل جهان و ریسه به هیچ رفتن است، همنشین افسردگانِ بغض در گلو و دائم الخشمگین‌های مشت بالا برده نخواهیم شد. سینه چاکانِ موزیک پاپ وطنی و هارد راک بازها نمی‌توانند راهی یک سفر جاده‌ای ۱۰ ساعته شوند و به نوای جهان یکدیگر گوش بسپارند.
اگر به اندازه کافی پولدار نیستی دنبالم نیا. اگر به اندازه کافی لاغر و خوش اندام نیستی نیا. اگر فَک ات با فک‌ام هم زاویه نیست نیا. اگر به اندازه من اسم انسان و مکتب حفظ نکرده‌ای نیا. اگر از قوم من نیستی نیا. اگر هم خون من نیستی نیا. اگر از جنس من نیستی نیا. اگر مغزت را از کارخانه‌ای که من خریده‌ام نخریدی نیا. اگر پیرو مدِ ما نیستی نیا. اگر گذشته‌ات مثل دی وی دیِ خام پاک نیست نیا. اگر از محله‌ای پایین‌تر آمدی نیا.
اگر سوار بر بی آر تی می‌آیی نیا. اگر با اعتقاداتی خلاف اعتقادات من می‌آیی نیا. اگر روزگارت هم رنگ روزگار من نیستی نیا. اگر دنیا را از دریچه‌ای دیگر می‌بینی نیا. اگر قرار است چیزی ببینی که بهت نشان نداده‌ام نیا. اگر دنیا را از آن پنجره همگانی که همه پشتش صف کشیده‌اند می‌بینی نیا. اگر غمت از جنس غم من نیست نیا. اگر به چیزی که من به آن می‌خندم پوزخند می‌زنی نیا. اگر سفره‌ات هم رنگ سفره من نیست نیا. اصلاً اگر شبیه من نیستی نیا. مرسی، اَه.
