جنگنده تهاجمی و مخوف روس‌ها
سوخو-۲۴ پاسخ روس‌ها به جنگنده بمب‌افکن اف-۱۱۱ آمریکایی‌ها بود
هفت صبح| سوخو-۲۴ (به روسی: Су-۲۴ سو-۲۴) یک جنگنده ضربتی نسل سوم مافوق صوت، دو‌کابینه، بال‌متغیر و دوموتوره ساخت شرکت سوخو است. سوخو-24 که نخستین سیستم ناوبری و حمله دیجیتال شوروی را در خود داشت، نخستین پرواز خود را در سال ۱۹۷۰ انجام داده و از سال ۱۹۷۴ وارد ارتش شوروی شد. این هواپیما اکنون در ارتش‌های روسیه، اوکراین، قزاقستان، الجزایر، سودان، سوریه و ایران در حال خدمت است. البته نیروی هوایی روسیه در حال جایگزینی تدریجی این هواپیما با جنگنده بمب‌افکن سوخو-۳۴ است. حدود ۱۴۰۰ فروند از این هواپیما تا سال (۱۹۹۳) تولید شد.
سوخو-۲۴ که پاسخ روس‌ها به جنگنده بمب‌افکن اف-۱۱۱ آمریکایی‌ها بود، اختصاصاً برای حملات ارتفاع پایین مافوق صوت به عمق خاک دشمن طراحی شده و طراحی بال متحرک آن باعث شده تا قابلیت فرود و برخاست کوتاه را داشته باشد.
بارگیری بال بالای این هواپیما نیز باعث شده تا پرواز باثباتی در ارتفاع پایین و مقاومت خوبی در مقابل جریان باد داشته باشد. این هواپیما با وزن خالی بیش از ۲۲ تن توانایی حمل ۸ تن مهمات از جمله بمب‌های هسته‌ای تاکتیکی و دیگر انواع بمب و موشک و راکت و سوخت اضافی را دارد.
رویداد 24 نوشت: بمب‌افکن خط مقدم سوخو24ام (Su-24M) توسط شرکت سهامی دفتر طراحی سوخوی مستقر در مسکو و انجمن تولید هواپیما نووسیبیرسک در نووسیبیرسک روسیه تولید می‌شود. سوخو24ام در سال 1983 وارد خدمت شد و توسعه یافته Su-24 است که با نام رمز ناتو «Fencer» شناخته می‌شود.
تاکنون بیش از 900 فروند سوخو-24 تحویل داده شده است.
بمب‌افکن خط مقدم سوخو-24ام برای نفوذ به قلمرو متخاصم و انهدام اهداف زمینی و سطحی در هر شرایط آب و هوایی، در روز و شب طراحی شده است. این جنگنده دارای انواع مختلف است که برای شناسایی و اقدامات متقابل الکترونیکی طراحی شده است. 400 فروند سوخو-24ام نیروی هوایی روسیه به استاندارد M2 با سیستم‌های ناوبری و تسلیحاتی ارتقا یافتند تا امکان پرتاب نسخه‌های جدید Kh-29 و سایر موشک‌ها فراهم شود. در سال 2010 نیروی هوایی روسیه شروع به جایگزینی سوخو-24 با سوخو-35 کرد.
طراحی بمب‌افکن سوخو-24
این هواپیما دارای یک پیکربندی آیرودینامیکی معمولی با بال شانه‌ای با حرکت متغیر است. بدنه از طراحی نیمه مونوکوک با بخش مستطیل شکل، با کابین خلبان دو صندلی تحت فشار است. زاویه برگشت بال از 16 درجه تا 69 درجه متفاوت است، با توجه به لبه جلویی بال با چهار موقعیت ثابت پانل بیرونی بال در 16 درجه، 35 درجه، 45 درجه و 69 درجه است.
قسمت دم شامل سطوح دم افقی متحرک و یک دم عمودی تک باله مجهز به سکان است. سطوح دم افقی هنگام انحراف متقارن به عنوان آسانسور و در هنگام انحراف متفاوت به عنوان هواکش عمل می‌کنند. ارابه فرود از نوع سه چرخه به هواپیما اجازه می‌دهد از باندهای بتنی یا بدون سنگفرش استفاده کند.
تسلیحات سوخو ۲۴
Su-24 به انواع زیر از موشک‌های هوا به زمین مسلح می‌شود که شامل موشک‌های هدایت شونده فرماندهی رادیویی Kh-23 یا Kh-23M با برد 5 کیلومتر با حداکثر حمل تا چهار موشک، موشک‌های راداری غیرفعال Kh-28 و Kh-58 با برد 90 کیلومتر و قابلیت حمل تا دو موشک و دو موشک هوا به هوای IR ویمپل R-60 با برد 3 کیلومتر است.
هواپیمای سوخو-24 نیز مجهز به موشک‌های هدایت‌شونده لیزری Kh-25L با برد 20 کیلومتر و قابلیت حمل تا چهار موشک، موشک‌های لیزری / هدایت شونده با تلویزیون Kh-29LT با برد 10 کیلومتر با قابلیت حمل تا سه موشک، موشک‌های راداری غیرفعال Krypton با برد 180 کیلومتر با قابلیت حمل حداکثر دو موشک و موشک‌های هدایت شونده فرماندهی تلویزیونی Kh-59 با برد 90 کیلومتر با قابلیت حمل حداکثر دو موشک است.
وزن تسلیحات بمب معمولی بین5/7 تا 8 تن است. این هواپیما می‌تواند تا سه غلاف اسلحه را با تفنگ‌های 23 میلی‌متری Gsh-6-23 حمل کند که سرعت شلیک 9000 گلوله در دقیقه و واحد آتش 500 گلوله دارد.
هدف‌گیری سوخو-24
سیستم یکپارچه ناوبری و هدف‌گیری بمب‌افکن سوخو-24، PNS-24 است. PNS-24 در ارتباط با تجهیزات ناوبری رادیویی، می‌تواند عملکردهای زیر را انجام دهد: هشدار زمین، شناسایی اهداف و انهدام آنها توسط سطح و بمباران پرتابی. تعیین هدف برای موشک‌ها؛ شناسایی رادارهای عملیاتی و پرتاب موشک روی این رادارها، کنترل خودکار و نیمه‌اتوماتیک هواپیما هنگام فرود به ارتفاع 40 تا 50 متر.
هواپیمای سوخو-24ام مجهز به سیستم ناوبری و هدف‌گیری یکپارچه اصلاح شده PNS-M است که شامل یک سیستم دید لیزری/تلویزیونی برای موشک‌های هدایت شونده لیزری هوا به سطح/تلویزیون است.
موتور و عملکرد سوخو۲۴
این نیروگاه از دو توربوجت A-F با نیروی رانش 11200 کیلوگرمی تشکیل شده است. سوخت در مخازن یکپارچه بدنه قرار می‌گیرد. دو مخزن سوخت خارجی با ظرفیت 3000 لیتر هر کدام را می‌توان از قسمت بال مرکزی آویزان کرد و یک مخزن سوخت خارجی با ظرفیت 2000 لیتر از بدنه آویزان شد. یک سیستم گاز بی‌اثر برای ایمنی آتش نصب شده است. هواپیمای سوخو-24 ام مجهز به سیستم سوخت‌گیری پروازی است.
حداکثر سرعت Su-24M 1550 کیلومتر در ساعت و برد بیش از 3000 کیلومتر است. سقف سرویس 11000 متر و حداکثر سرعت صعود 9000 متر در دقیقه است.
