محصولات ویژه برای ایرانی‌های کورن‌فلکس خور
روزنامه هفت صبح | اگر شما هم دهه شصتی و جزو طبقه متوسط و پایین‌تر هستید احتمالا اولین بار کورن فلکس را در فیلم‌های خارجی دیدید وقتی که بازیگر فیلم از خواب بیدار شده، بی‌حوصله کمی از محتویات جعبه‌ای که درست نمی‌دانسته چیست را داخل کاسه ریخته و بعد رویش شیر ریخته و شروع کرده به خوردن.
نمی‌دانم شما سعی کردید کار او را با خوردنی‌های در دسترس تقلید کنید یا نه اما در همان روزها و سال‌ها کسانی در ایران هم بوده‌اند که بدانند محتویات آن جعبه خوردنی‌ای است به نام کورن فلکس که یک جور غلات فرآوری شده است و بدون هیچ افزودنی بیشتر مزه نان می‌دهد تا هر چیز دیگر. این دسته احتمالا در خانه‌شان کورن فلکس نسکوئیک یا نستله داشته‌اند که یا از آن طرف آب برایشان آورده شده یا از خارجی فروشی‌های داخلی خریده شده. از آن زمان تا الان آنقدر شرکت‌های ایرانی در تولید انواع کورن فلکس خبره شده‌اند و محصولات با کیفیت تولید کرده‌اند که حالا بیشتر بچه‌ها با آن آشنا هستند.
*** پرچم‌دار کورن فلکس‌های وطنی
قبل از اینکه چی‌توز به فکر تولید کورن فلکس بیفتد شرکت‌های زیاد دیگری به این حوزه ورود کرده بودند اما چی‌توز کار متفاوتی کرد. اول اینکه برای محصولش یک اسم وطنی انتخاب کرد تا بچه‌ها و والدین درگیر تلفظ عجیب کلمه انگلیسی نشوند بلکه آن را به صورت یک محصول مستقل در ابعاد کوچک تولید کرد تا هم بتواند اسم و رسم خودش را پیدا کند و هم به عنوان تنقلات در طبقه چیپس‌ها و پفک‌ها قرار بگیرد و شانس انتخاب بیشتری داشته باشد.
چی‌پف تولید شرکت چی‌توز شکل و شمایل خوبی هم داشت و اولین بار با مزه شکلاتی تولید شد تا ایرانی‌هایی که کلا با فضای کورن فلکس غریبه بودند را آرام آرام وارد این بازی کند و موفق هم بود. البته اتفاقی که در مورد کورن فلکس چی‌توز افتاد این بود که خیلی‌ها آن را در دسته تنقلات قرار می‌دهند و چندان به عنوان یک صبحانه جا نیفتاده است اگرچه طی سال‌های گذشته چی توز، کورن فلکس‌هایی با اندازه، طعم و ویژگی‌های متنوع زیادی تولید کرده است و بازار خوبی هم در این زمینه دارد.
*** تک انبوه‌ساز
در بازار کورن فلکس‌های ایرانی برندهای بی نام و نشان زیادی وجود دارند که بعضی از آنها به صورت انحصاری کورن فلکس تولید می‌کنند. به موازات حضور آنها شاهد خودنمایی برندهای مطرح حوزه غلات هم هستیم یکی همان چی‌توز و دیگری شرکت تک که آن را بیشتر از هر چیز با ماکارونی می‌شناسیم.
حضور تک در این حوزه طبیعی‌ترین اتفاقی است که می‌تواند بیفتد چون شرکتی که با ذرت سر و کار دارد حتما سعی می‌کند سهمی هم از بازار رو به رشد کورن فلکس داشته باشد. اگر چی‌پف را یک محصول مستقل بدانیم می‌توانیم بگوییم که تک فعال‌ترین شرکت تولید کننده کورن فلکس در ایران است که به دلیل توان تولیدی بالایی که دارد توانسته سهم زیادی از بازار را هم به خودش اختصاص بدهد. بین کورن فلکس‌های تک هم «پیکوتک» از بقیه معروف‌تر است.
*** فرمول برنده
یکی دیگر از برندهای مطرح ایرانی که در حوزه کورن فلکس فعالیت می‌کند، گرجی است. برندی که آن را با بیسکویت‌های کلاسیکش می‌شناسیم. جالب اینکه گرجی همان سیاستی که سال‌ها است در مورد بیسکویت‌هایش دارد در زمینه تولید کورن فلکس هم در پیش گرفته است یعنی سادگی زیاد و پرهیز از فعالیت‌های تبلیغاتی و بسته‌بندی‌های خلاقانه.
بسته های کورن فلکس گرجی ساده هستند و با شکل‌های معمول کورن فلکس‌ها که سعی می‌کنند برای بچه‌ها جلب توجه کنند، متفاوت است. البته ممکن است گرجی اصلا بچه‌ها را به عنوان جمعیت هدف اصلی‌اش انتخاب نکرده باشد چون این برند بین چهره‌های معروف کورن فلکس ایرانی اولین برندی بود که کورن فلکس رژیمی تولید کرد و روی کم کالری بودن محصولاتش تا اندازه‌ای مانور داد و همین کار هم باعث شد که جای خودش را بین کورن فلکس‌ها باز کند.
*** ابتکار میوه‌ای
برند ماماتین هم در دنیای کورن فلکس‌های ایرانی شناخته شده است. این برند خیلی خارجی به نظر می‌رسد چه از نظر شکل بسته بندی و چه از نظر تنوع محصولات. اصلا همین که ماماتین خیلی زود سراغ ترکیب کورن فلکس و میوه‌های خشک رفت توانست با این کار به بازار کم تنوع کورن فلکس‌ها یک تکان اساسی بدهد و از طرفی ذائقه‌هایی که با مزه‌هایی مثل عسل و شکلات میانه خوبی نداشتند به خودش جلب کند و در این زمینه خیلی موفق بود.
*** سایر دوستان
برندهایی مثل کوپا و پنگوئن هم از قدیمی‌های کورن فلکس ایرانی هستند و از قضا مشتری‌های خاص خودشان را دارند چون به صورت تخصصی در زمینه کورن فلکس فعالیت می‌کنند تا جایی که بعضی‌ها فکر می‌کنند که اینها محصولات خارجی هستند مخصوصا کوپا که از نظر بسته‌بندی هم خیلی شبیه بسته‌بندی کورن فلکس‌های ترک است.
