زامبی علیه کماندو؛ نقد و بررسی بازی رینبو سیکس
روزنامه هفت صبح، امیر پایدار| «رینبو سیکس سیج» در سال ۲۰۱۵ عرضه شد. عنوان شوتر تاکتیکال محبوب شرکت یوبی‌سافت که بیشتر بر پایه واقع‌گرایی و همکاری بین بازیکنان بنا نهاده و به سرعت به یکی از موفق‌ترین عناوین این شرکت مبدل شد. حال با گذشت هفت سال از عرضه این عنوان، یوبی‌سافت تصمیم گرفته تا نسخه‌ای جدید را از این مجموعه راهی بازار کند. عنوانی مستقل با نام تام کلنسی رینبو سیکس اکسترکشن که بر پایه مکانیزم‌های اصلی سیج توسعه یافته و این‌بار تمرکز خودش را بر پایه نبرد‌های پی‌وی‌ای بنا نهاده است تا با این اوصاف همان فرمول موفق سیژ را در قالبی جدید در اختیار مخاطبانش قرار دهد اما آیا آنها توانسته‌اند در این زمینه موفق عمل کنند؟ در نقد و بررسی این عنوان سعی خواهیم کرد تا به این سوال پاسخ دهیم.
اکسترکشن با یک داستان به شدت کلیشه‌ای و تنها برای خالی نبودن عریضه دست به روایت داستان می‌زند. همان داستان نابودی بشر توسط زامبی‌ها و موجودات فضایی، این‌بار توسط انگل‌ها اتفاق می‌افتد و حال این وظیفه نیرو‌های ویژه آمریکا است تا با آنها مبارزه کنند و نسل بشر را نجات دهند و در انتها منبع این ویروس را شناسایی کنند. در عمل هیچ نکته خاص، توییست داستانی یا شخصیت‌پردازی قابل قبولی در این عنوان وجود ندارد.
داستان بازی تنها در قالب تعدادی کات‌سین روایت می‌شود و ما گروهی از سربازان بی‌نام و نشان را در تصویر مشاهده می‌کنیم که در حال برنامه‌ریزی برای حمله به انگل‌ها هستند و بعد از شروع هر مرحله، دیگر خبری هم از این سربازان نمی‌شود و از همان اپراتور‌های عنوان سیج به عنوان شخصیت‌های قابل بازی استفاده خواهیم کرد. در واقعه تنها نکته مثبت داستان را می‌توان به کیفیت خوب کات‌سین‌ها خلاصه کرد و غیر از آن نکته خاص دیگری در زمینه داستان وجود ندارد.
همان‌طور که در ابتدا اشاره کردیم، با یک عنوان PvE طرف هستیم. به بیانی دیگر این عنوان را می‌توان به صورت تک‌نفره یا همراه با دو پلیر دیگر تجربه کرد. با شروع بازی لیست اپراتور‌های عنوان سیج با همان قابلیت‌ها، اسلحه‌ها و گجت‌ها و بدون کوچک‌ترین تغییری در اختیار ما قرار خواهند گرفت تا یکی از آنها را انتخاب کرده و مرحله را شروع کنیم. با شروع مرحله هم بیشتر از گذشته شباهت این عنوان با سیج آشکار می‌شود. بازی از همان فرمول سیج پیروی کرده و در عمل تنها دشمنان این‌بار موجوداتی جهش‌یافته هستند و دیگر در مقابل دیگر پلیرها مبارزه نخواهیم کرد.
اولین نکته منفی این اثر را می‌توان در خصوص طراحی نسبتا ضعیف دشمنان و مبارزه با آنها نام برد. هرچند شاهد تنوع زیادی در بین گونه‌های مختلف دشمنان هستیم و با افزایش درجه سختی بازی، این تنوع هم تا حدودی افزایش پیدا می‌کند اما باید گفت مکانیزمی که سیج بر پایه آن ساخته شده نمی‌تواند به خوبی در عنوان اکسترکشن خود را نشان دهد و مبارزات بازی هیچگاه نزدیک به تجربه سیج و جذابیت‌های آن اثر نمی‌شود و به سرعت جذابیت خود را از دست داده و به تکرار دچار می‌شوند.
در عنوان سیج برای هر مچ باید استراتژی خاصی را برای حمله به تیم مقابل انتخاب کنیم و در آن طرف دشمنان هم با یک استراتژی خاص آماده جنگ با ما می‌شوند تا به این صورت هر کدام از مچ‌های بازی، استراتژی و نبوغ پلیرها تعیین‌کننده برنده جنگ باشد و با گذشت هفت سال از عرضه آن عنوان، همچنان سیج موفق شده تا جذابیت خود را ثابت نگه دارد. اما در خصوص اکسترکشن دیگر خبری از استراتژی یا تنوع خاصی در بخش مبارزه با دشمنان نیست. معمولا گونه مختلف دشمنان در محیط‌های بازی در حال قدم زدن هستند و به راحتی می‌توان آنها را از پا در آورد.
حتی اگر دشمنان متوجه حضور ما شوند هم به دلیل تعداد نسبتا کم و هوش مصنوعی ساده آنها، به راحتی قابل پیش‌بینی هستند و بدین صورت می‌توان به راحتی با آنها درگیر شد. البته سازندگان بازی سعی کرده‌اند تا با کاهش میزان خط سلامتی و محدودیت مهمات تا حدودی سختی بازی را در حد معقول نگه دارند و این مورد در درجه سختی‌های بالاتر تا حدودی هم جواب داده است اما در کل اکسترکشن در شرایط کنونی عنوانی نیست که بتواند ساعت‌ها مخاطبانش را سرگرم نگه دارد و به سرعت تکراری می‌شود.
گان‌پلی و شوتینگ اکسترکشن یکی از نقاط قوت آن محسوب می‌شود. گان‌پلی تاکتیکالی که به لطف پرک‌های هر کدام از شخصیت‌ها تنوع خوبی را برای هر اپراتور فراهم کرده و انتخاب هر کدام از آنها دارای نقاط قوت و منفی مختص به خود است. به عنوان مثال تعدادی از اپراتورها با سرعت بیشتری حرکت می‌کنند اما در عوض دارای خط سلامتی کمتری هستند. همچنین بازی برای آنکه شما را مجبور به استفاده از تمام اپراتورها کند، دست به خلق ایده نسبتا جالبی زده است.
با انجام هر مرحله، خط سلامتی اپراتور شما در پایان مرحله کاهش می‌یابد یا حتی اگر در طول مرحله شکست بخورید، آن اپراتور از دسترس خارج خواهد شد و برای استفاده دوباره از آن، باید با یکی دیگر از اپراتورها مرحله را تکرار و اپراتور شکست خورده خود را نجات دهید. هر کدام از اپراتورها هم دارای لول مختص به خود هستند که با اتمام مراحل، لول آنها هم افزایش یافته و اسلحه‌ها و گجت‌‌های مختلفی همانند عنوان سیج در اختیار آنها قرار خواهد گرفت.
این بخش‌ها از جمله نکات مثبتی هستند که تجربه بازی را کمی بهبود بخشیده‌اند. سیج یک عنوان کاملا چند نفره و بر پایه همکاری بین بازیکنان بود. به صورتی که عملا اگر بدون همکاری با تیمتان در بازی حاظر شوید، شکست شما قطعی است اما در اکسترکشن این موضوع تا حد زیادی کمرنگ شده و در طول تجربه اثر، مراحلی را که به صورت چند نفره تجربه کردم، اکثرشان با شکست و کشته شدن هم‌تیمی‌ها یا عدم همکاری آنها همراه بود.
