هفت صبح، رامتین لطیفی| جنگهای خونین و آتشی که رژیم جنایتکار اسرائیل در خاورمیانه راه انداخته، سه ساله شده و جانهای بسیاری، ازجمله زنان، کودکان و غیر نظامیان را گرفته است. حال اگر تنها جنگ غزه را در نظر بگیریم، گزارشهای دلخراش نشان میدهد اسرائیل از اکتبر ۲۰۲۳ تا جولای ۲۰۲۵ بیش از ۱۲۵ هزار تن مواد منفجره بر سرمردم غزه ریخته، حجمی معادل ۶ برابر بمب اتمی هیروشیما که قلب هر انسانی را به درد میآورد. همچنین ارتش جنایتکار اسرائیل بیش از ۳۲ هزار هدف را بمباران کرده و از بمبهای غیرهوشمند مانند MK-84 (۲۰۰۰ پوندی) استفاده کرده که منجر به کشتار گسترده غیرنظامیان، حتی نزدیک بیمارستانها مدارس و و پناهگاهها شده است.
تا دسامبر ۲۰۲۵، بیش از ۷۰ هزار فلسطینی جان باختهاند و ۱۷۱ هزار نفر زخمی شدهاند که بیش از ۷۰ درصد قربانیان را زنان و کودکان تشکیل دادهاند. نباید فراموش کرد که حمایت تسلیحاتی ایالات متحده این فاجعه را تشدید کرده است. از اکتبر ۲۰۲۳ تا سپتامبر ۲۰۲۵، آمریکا حداقل ۲۱.۷ میلیارد دلار کمک نظامی به اسرائیل ارسال کرده، شامل بیش از ۲۷ هزار بمب، موشکهای هلفایر، گلولههای توپخانه ۱۵۵ میلیمتری و ۵۰ فروند جنگنده اف۱۵. تا دسامبر ۲۰۲۳، بیش از ۱۰ هزار تن تسلیحات در ۲۴۴ پرواز باری به اسرائیل منتقل شده و شرکتهایی مانند بوئینگ، لاکهید مارتین و آرتیایکس از این تجارت مرگ سود بردهاند.
گزارش سیپری نیز نشان میدهد آمریکا ۶۶ درصد و سایر کشورهای غربی ازجمله آلمان نیز تامین بقیه تسلیحات اسرائیل را برعهده داشتهاند. این باران مرگبار که برای کارخانجات تسلیحاتی غربی سودهای کلان به ارمغان آورده، بیش از ۸۸ درصد غزه را نابود کرده و ۲ میلیون فلسطینی بیگناه و مظلوم را آواره ساخته است. چیزی که در این بین مغفول مانده، میزان سوددهی کارخانجات تسلیحاتی اسرائیلی از بستر این جنگ است.
رکوردشکنی تسلیحاتی در سایه جنگ
در حالی که غزه زیر آوار، آتش و محاصره نفس میکشد، شرکتهای تسلیحاتی اسرائیلی سال ۲۰۲۴ را با رکوردهای مالی بیسابقه به پایان رساندند. درآمد این شرکتها بهواسطه بازاریابی تسلیحات بهعنوان «سلاحهای آزمایششده در میدان نبرد» به شکل چشمگیری افزایش یافت؛ عبارتی که بدون هیچ روتوشی، به معنای آزمایش سلاحها بر بدن غیرنظامیان فلسطینی است. طبق اعلام رسمی دولت اسرائیل، ارزش صادرات دفاعی این رژیم در سال ۲۰۲۴ نسبت به سال قبل ۱۳درصد افزایش یافته و به رقمی نزدیک به ۱۵ میلیارد دلار رسیده که بالاترین رقم در تاریخ صادرات تسلیحاتی اسرائیل است.
اروپا؛ مشتری اول سلاحهای آزمایششده روی انسان
بیش از نیمی از تسلیحات صادر شده اسرائیل در سال ۲۰۲۴ راهی ارتشهای اروپایی شده است. پس از اروپا، کشورهای منطقه آسیا-اقیانوسیه، بهویژه هند، در رتبههای بعدی قرار دارند. اسرائیل اکنون در فهرست ۱۰ کشور بزرگ صادرکننده سلاح در جهان جای گرفته؛ جایگاهی که به طورمستقیم با تداوم جنگ و کشتار در غزه پیوند خورده است. این جهش درآمدی درست در زمانی رخ داده که اسرائیل با اتهام نسلکشی در دیوان بینالمللی دادگستری، به شکایت آفریقای جنوبی، روبهرو بود و دیوان کیفری بینالمللی نیز برای بنیامین نتانیاهو، نخستوزیر و یوآو گالانت، وزیر جنگ پیشین اسرائیل، به اتهام جنایات جنگی حکم بازداشت صادر کرد.
شرکای یقه سفید جرم
آنتونی لوونشتاین، نویسنده کتاب «آزمایشگاه فلسطین»، در گفتوگو با الجزیره میگوید: «اسرائیل تنها سلاح نمیفروشد؛ بلکه ایده فرار از مجازات را صادر میکند. این ایده برای بسیاری از کشورها جذاب است.» به گفته او، تجربه اشغال و سرکوب فلسطینیان به یک مدل صادراتی تبدیل شده که اکنون مشتریان متعددی در جهان دارد. شیر هِوِر، کارشناس تجارت تسلیحات اسرائیل، نیز تأکید میکند کشورهایی که از اسرائیل سلاح میخرند، بهخوبی میدانند این تجارت غیرقانونی است. وزارت جنگ اسرائیل اعلام کرده سهم اروپا از صادرات تسلیحاتی این رژیم در سال ۲۰۲۴ به ۵۴ درصد رسیده؛ در حالی که این رقم در سال قبل ۳۶ درصد بود. پس از اروپا، منطقه آسیا-اقیانوسیه با ۲۳ درصد و آمریکا با ۹ درصد قرار دارند.
در حالی که ترازنامههای مالی شرکتهای تسلیحاتی اسرائیل سبزتر میشود، بازماندگان غزه از کابوسهایی سخن میگویند که هرگز پایان نمییابد. کریم البیراوی به الجزیره میگوید مادرش و سه خواهر و برادرش در حمله یک پهپاد چهارپره به مدرسه اسامهبن زید در جبالیا کشته شدند. او صحنه را چنین توصیف میکند: «دیدم پهپاد وارد اتاق شد. یک نور قرمز، بعد دود. انفجار و آتش. مادرم و خالهام فریاد میزدند و بعد... همهچیز ساکت شد.»
جنگی فراتر از بمب
صادرات تسلیحاتی اسرائیل تنها به بمب و موشک محدود نمیشود. ابزارهای مبتنی بر هوش مصنوعی و فناوریهای نظارتی، از جمله سامانههای تشخیص چهره، بخش مهمی از این صادرات را تشکیل میدهند؛ فناوریهایی که در صدها نقطه از کرانه باختری اشغالی نصب شده و در غزه بهطور گسترده به کار گرفته میشوند. احمد لباد، زندانی فلسطینی آزادشده، میگوید هنگام بازداشت در دسامبر ۲۰۲۳ متوجه شد ارتش اسرائیل از جزئیترین اطلاعات زندگیاش آگاه است؛ از شماره تلفن همسرش گرفته تا آدرسهای قدیم و جدید، نام همسایهها و همکارانش.
او میگوید: «بعد از بازجوییها، مطمئن شدم همیشه تحت نظارت هستیم؛ کاملاً عریان.»در پایان باید گفت جنگ غزه تنها یک فاجعه انسانی نیست؛ یک پروژه اقتصادی نیز هست. پروژهای که در آن، ویرانی شهرها، قتل غیرنظامیان و آوارگی میلیونها انسان ، به فرصت تجاری برای کارخانههای تسلیحاتی اسرائیلی و شرکای غربی آنها تبدیل شده است. در این معادله، خون فلسطینیان، سوخت ماشین سودآوری صنعت جنگ است؛ صنعتی که هرچه غزه بیشتر ویران میشود، ترازنامههایش پُررنگتر میشود.
