خواجوی: دستمزدم شاید یک‌درصد بیرانوند هم نباشد
زهرا خواجوی، دروازه‌بان تیم ملی فوتبال زنان ایران، با صراحت از چالش‌ها، تفاوت‌های فاحش در دستمزدها، و مسیری گفت که او را از یک فوتبالیست اتفاقی، به یکی از چهره‌های تأثیرگذار فوتبال زنان تبدیل کرده است.
به گزارش هفت صبح، زهرا خواجوی، دروازه‌بان تیم ملی فوتبال زنان ایران، در گفت‌وگویی تلویزیونی از مسیر دشوار، انگیزه‌ها، و دغدغه‌های شخصی و حرفه‌ای خود سخن گفت. او با اشاره به شرایط خاص مسابقات اخیر گفت:
«به دلیل تمرینات فشرده و رژیم غذایی خاص، کاهش وزن داشته‌ام. ما در شرایطی بسیار سخت، با محدودیت‌ها و فشار روانی بالا وارد مسابقات شدیم. اما هم‌قسم شدیم تا این تاریخ‌سازی را با تمام وجود انجام دهیم و خوشبختانه موفق شدیم. در گروه مرگ قرار گرفتیم و امیدوارم بتوانیم برای اولین‌بار به جام جهانی صعود کنیم.»
او با گلایه از تفاوت چشمگیر دستمزدها میان فوتبال زنان و مردان، افزود:
«فاصله‌ای که در دستمزد میان ما و آقایان وجود دارد، واقعاً زیاد است. دستمزد من شاید حتی یک درصد آقای بیرانوند هم نباشد. امیدوارم این اختلاف روزی کمتر شود، چون زحمت ما در زمین بازی، فشار تمرین و احتمال مصدومیت هیچ تفاوتی با آن‌ها ندارد.»
در بخش دیگری از صحبت‌هایش، خواجوی از پیام نیازمند، دروازه‌بان تیم ملی مردان، به‌عنوان یکی از کسانی که از او حمایت کرده نام برد و گفت:
«در حال حاضر، دروازه‌بانی پیام نیازمند را بسیار قبول دارم. ایشان از افرادی بودند که همیشه مشوق و حامی من بودند.»
خواجوی با اشاره به مسیر ورودش به فوتبال گفت:
«فوتبال را دنبال نمی‌کردم و کاملاً اتفاقی واردش شدم. ابتدا به آکادمی فوتسال رفتم و آن‌جا متوجه شدم استعداد دارم. با حمایت مربیان، ادامه دادم و در رده‌های زیر ۱۴ و ۱۶ سال تیم ملی بازی کردم. وقتی برای اولین‌بار به تیم پاس رفتم، یکی از دروازه‌بان‌ها نیامده بود و من به‌اجبار درون دروازه ایستادم. بعد از آن گفتند باید دروازه‌بان بمانی. یک هفته اعتصاب غذا کردم چون دوست نداشتم، ولی نتیجه‌ای نداشت! اگر دوباره شروع کنم، ترجیح می‌دهم مهاجم باشم.»
او از تلاش‌های خود برای رسیدن به پیراهن تیم ملی نیز گفت:
«اولین مربی‌ام به من گفت: "تو یک روزی اسطوره فوتبال می‌شوی." و من برای رسیدن به این جایگاه، سخت تلاش کردم. بهترین خاطره‌ام مربوط به دو سال پیش و مرحله دوم مقدماتی المپیک مقابل چین تایپه است، جایی که به‌عنوان بهترین بازیکن زمین انتخاب شدم.»
دروازه‌بان ملی‌پوش کشورمان که روزانه ۴ تا ۶ ساعت تمرین می‌کند، درباره زندگی شخصی‌اش هم گفت:
«تقریباً زمان خالی ندارم و گاهی مجبورم از خوابم بزنم. اما اگر زمانی فرصت داشته باشم، دوست دارم در کلاس‌های بازیگری شرکت کنم. دوست دارم در اوج فوتبال را کنار بگذارم.»
او در پایان تأکید کرد:
«صعود ما به مراحل بالا پایان راه نیست، بلکه آغاز یک فصل جدید است. برای اینکه مقابل قدرت‌های بزرگ حرفی برای گفتن داشته باشیم، نیاز به برنامه‌ریزی، اردوهای تدارکاتی و بازی‌های دوستانه متعدد داریم. تیم ما از نظر فنی بسیار باکیفیت است و شایسته دیده شدن است. از فدراسیون می‌خواهم این تیم را رها نکند؛ این نسل، بهترین نسل فوتبال زنان ایران است.»
