مدیرانی که در فوتبال مربی می‌شوند؛ چندبعدی یا بی‌تمرکز؟
تابستان امسال شاهد بازگشت دو فوتبالیست پیشین از سمت‌های مدیریتی به امور فنی در تیم‌های لیگ برتری بوده است.
به گزارش هفت صبح، بسیاری از فوتبالیست‌ها در سراسر جهان پس از اتمام دوران حرفه‌ای بازیگری همچنان عضوی فعال در خانواده فوتبال می‌مانند و در جایگاه‌های مرتبط با این رشته به ایفای نقش می‌پردازند.
با وجود اینکه مربیگری معمولا رایجترین مسیر برای فوتبالیست‌ها پس از بازنشستگی است، برخی از آنها نیز به سمت پست‌های مدیریتی می‌روند و با گذراندن دوره‌های تخصصی مربوطه، وارد دنیای مدیریت می‌شوند.
در فوتبال ایران نیز، شرایط به همین شکل است و انتخاب فوتبالیست‌هایی که نمی‌خواهند از فضای فوتبال دور شوند، معمولا یا مربیگری است و یا مدیریت. البته بعضی نیز هستند که هر دو را انتخاب می‌کنند.
یکی از کسانی که طی سال‌های اخیر هم در مربیگری و هم در مدیریت فعال بوده، رسول خطیبی است. او که در سال‌های آخر فوتبالش نقش بازیکن-مربی را در تیم‌های تبریزی تجربه کرد، مربیگری تمام‌وقت را در تراکتور آغاز کرد و در چندین تیم باشگاهی سرمربی بود. اما سرمربی‌گری نیز برای خطیبی تمام ماجرا نبود و او کار مدیریتی را هم در دستور کار خود قرار داد.
مس سونگون ورزقان نخستین باشگاهی بود که خطیبی را در نقش مدیرعامل خود دید. بعد از مدیریت مس، خطیبی دوباره مربی شد؛ این بار پیکان. مربیگری او در پیکان ولی چندان طولانی نبود و پس از این تجربه، خطیبی به جایگاه مدیرعاملی همین باشگاه رسید. سپس در یک انتقال جالب، رسول از صندلی مدیریت پیکان به صندلی مشابه در باشگاه سایپا کوچ کرد.
نهایتا در پایان فصل و پس از اتمام کار برای سایپا بدون صعود به لیگ برتر، خطیبی اعلام کرد که دوباره می‌خواهد سرمربی باشد و کار را در کنار زمین دنبال کند. او در روزهای اخیر به عنوان گزینه جدی نیمکت مس رفسنجان مطرح شده که البته هنوز پیوستنش به این تیم به طور رسمی اعلام نشده است.
دیگر مدیری که در تابستان امسال به نقش مربیگری برگشت، حسین بادامکی بود. بازیکن ابومسلم و پرسپولیس در دهه هشتاد، حدود سال 1397 از فوتبال خداحافظی کرد و کمی بعد وارد عرصه مربیگری شد.
بادامکی در شهرخودرو مشهد دستیار بود و سپس در تیم شادکام مربی بود؛ اما رفته رفته به سمت دیگری متمایل شد. مدیریت برای شماره 8 سابق پرسپولیس جذاب بود و او حضور در این حوزه را نیز تجربه کرد.
از ریاست هیئت فوتبال مشهد گرفته تا سمت‌های مختلف مدیریتی در باشگاه پرسپولیس (از جمله مدیر ورزشی، معاون باشگاه و مدیر آکادمی)، همگی تجربیات حسین بادامکی با کت و شلوار در عرصه مدیریت فوتبال بودند. او اما تابستان امسال بار دیگر با یک شیفت معکوس به دوران چند سال قبل خود برگشت.
حسین بادامکی در تیر ماه 1404 اعلام کرد که می‌خواهد مربیگری کند و از مدیر باشگاه پرسپولیس به یکباره تبدیل شد به مربی تیم خیبر خرم آباد و دستیار مهدی رحمتی.
مدیر-مربی دیگری که فوتبال ایران در سال‌های اخیر به خود دیده، ابراهیم شکوری است. او که در مسیر مدیریت حتی بالاتر از خطیبی و بادامکی نیز رفت و به فدراسیون فوتبال رسید، ولی باز هم به مربیگری برگشت.
شکوری در سال 97 از فوتبال خداحافظی کرد و همان سال با حکم مهدی تاج به عنوان سرپرست دبیرکل فدراسیون فوتبال جایگزین محمدرضا ساکت شد. او در فروردین 99 از سمتش در فدراسیون کنار گذاشته شد و در ادامه‌ی همان سال با سِمت مدیر اجرایی به باشگاه پرسپولیس برگشت. کمتر از یک سال طول کشید تا او به خاطر خدمت سربازی از جایگاه رسمی اش در پرسپولیس کنار برود. در ادامه او 2 سال در باشگاه پیکان با عناوین قائم مقام و عضو هیئت مدیره فعالیت کرد.
اما تابستان 1404 زمانی بود که شکوری تصمیم گرفت به مربیگری بازگردد. او ابتدا مربی ملوان شد ولی قبل از اینکه لیگ شروع شود، از این تیم جدا شد. البته شکوری بابت همین مدت هم – مثل سعید دقیقی و مهرداد کریمیان – از باشگاه ملوان شکایت کرد و حکم 429 میلیون تومانی علیه انزلی‌چی‌ها گرفت.
سپس شکوری به همراه سعید دقیقی از انزلی به قزوین رفت و این بار مربی شمس آذر شد؛ تجربه‌ای که دو ماه بیشتر دوام نداشت و پس از آن، دبیرکل سابق فدراسیون فوتبال ایران به عنوان مربی خیبر خرم آباد منصوب شد، این بار هم کنار سعید دقیقی. پس از پایان فصل و جدایی دقیقی از خیبر، قابل انتظار بود که شکوری هم از این تیم جدا شود.
شکوری، که البته باید اشاره کنیم تحصیلات مدیریت ورزشی نیز دارد، همچنان دور از جایگاه‌های مدیریتی است و مشخص نیست تمرکز خود را روی کدام بخش می‌خواهد بگذارد.
