پای پرسپولیس در میان بود؛ انگیزه صعود آبیها به مرحله حذفی لیگ نخبگان؟!

این همان تیمی بود که هواداران استقلال مدتها منتظر دیدنش بودند
هفت صبح | تیمی که دو هفته پیش با یک نمایش ناامیدکننده در ورزشگاه آزادی و مقابل الشرطه عراق، هوادارانش را به اوج عصبانیت و سر دادن شعارهای «حیا کن، رها کن» رسانده بود، سهشنبه شب با ارائه یک بازی خوب، درگیرانه و بابرنامه میزبانش الریان را شکست داد و به عنوان تیم ششم گروه، راهی مرحله حذفی لیگ نخبگان آسیا شد.
روحیه جنگنده و نترس
این دوندگی، تلاش و جنگ برسر تصاحب توپها را مدتها بود که از استقلال ندیده بودیم. مخصوصا در بازیهای این فصل لیگبرتر، یادمان نمیآید که بازیکنان استقلال، اینقدر انگیزه داشته باشند و برای نتیجه گرفتن تلاش کنند. اصلا راه دور هم نرویم! بازی با الشرطه را به یاد بیاورید. استقلال در همان دقایق اول به گل برتری رسید و خیلی زود عطش بازیکنانش فروکش کرد.
آنقدر عقب رفت و محتاطانه به بازی ادامه داد تا تیم ته جدولی الشرطه جسارت حمله و تحت فشار گذاشتن استقلال را در وزشگاه آزادی و مقابل چشمان 50 هزار هوادار پیدا کرد. نتیجه اینکه تیم عراقی در نیمه دوم به گل رسید و استقلالی که ترسو شده بود، دچار استرس از دست رفتن همین یک امتیاز هم شد. استرسی که خیلی هم بیراه نبود و اگر واکنش حسینی در وقتهای تلفشده بازی نبود، شاید الشرطه برنده آن بازی میشد و شانس صعود به مرحله بعد را هم پیدا میکرد!
این اتفاق در مقابل الریان رخ نداد. بازیکنان استقلال از دقیقه اول بازی تا دقیقه 111 دویدند و برای تصاحب تکتک توپها جنگیدند و توانستند دلِ آزرده هوادارانشان را به دست بیاورند. مدتها بود که از حسین حسینی، رامین رضائیان، صالح حردانی، محمدرضا آزادی، رافائل سیلوا، دیدیه اندونگ و سایرین، چنین تلاش سرسختانهای را ندیده بودیم. سوالی که پیش میآید این است که واقعا نمیشد استقلالیها زودتر از اینها به خودشان بیایند و نشان بدهند که ارزش پیراهنی را که بر تن کردهاند، میدانند؟
برنامه برای 90 دقیقه
استقلال این فصل در بیشتر بازیهایش، یک تیم بیبرنامه، بیهدف و سردرگم بود که خودش هم نمیدانست چه میخواهد و چه باید بکند. انگار بازیکنانش از روی اجبار بازی میکردند و هیچ علاقه و عطشی برای بازی و پیروزی نداشتند. اگر چند بازی اخیر مقابل مس رفسنجان، ملوان و شمسآذر را مرور کنید، دقیقا همین نشانهها را در بازی این تیم خواهید دید. اما استقلالی که سهشنبه شب دیدیم، با تمام این بازیها متفاوت بود.
از همان دقیقه اول مشخص بود که آبیها میدانند از بازی چه میخواهند و برای رسیدن به هدف، باید چه کنند. میشد به خوبی ردپای برنامه و تمرین را در تکتک دقایق بازی شاگردان سهراب بختیاریزاده دید. آنها هم برای مساوی پیش رفتن بازی برنامه داشتند، هم برای دقایق بعد از گل اول احتمالی و هم برای دقایق بعد از گلهای احتمالی بعدی! میشد پیشبینی کرد که اگر اشتباه فردی مثل پر کردن آفساید یا سوتی فاحش رخ ندهد، الریان تا صبح چهارشنبه هم نمیتواند دروازه استقلال را باز کند.
حسین حسینی با روحیه خوب ناشی از گرفتن چند توپ و همینطور پیش افتادن تیمش، بعد از مدتها، تبدیل به همان دروازهبان رکوردشکن تاریخ لیگبرتر شد و روزبه چشمی چند بار خودش را جلوی شوتهای بازیکنان حریف انداخت و آنها را بلاک کرد. اندونگ و رضاوند هم بارها پاسهای الریانیها را قطع کردند و ضدحملات خطرناکی را ترتیب دادند. کوشکی هم در نیمه دوم، بلای جان دفاع الریان شد و بارها آنها را به دردسر انداخت.
اعاده حیثیت
مدتها بود که هواداران استقلال رابطه خوبی با بازیکنان تیمشان نداشتند. آنها در چند بازی اخیر، شعارهای تندی علیه بازیکنان سر داده و آنها را بیغیرت و بیتعصب خوانده بودند. حتی بعضی از بازیکنان به باندبازی هم متهم شده بودند. شایعه درگیریهایی هم بین چند بازیکن در فضای مجازی منتشر شده بود که راست و دروغش هرگز تایید رسمی نشد.
نتایج ضعیف در لیگ برتر هم حسابی آنها را از چشم هواداران انداخته بود. بازی با الریان، بهترین و شاید آخرین فرصت برای تغییر این وضعیت بود. به ویژه اینکه سرنوشت پرسپولیس هم در دست استقلال بود. آبیها با یک تساوی هم صعود میکردند اما باخت به الریان علاوه بر اینکه باعث حذف آنها میشد، صعود پرسپولیس را هم رقم میزد و این بدترین اتفاقی بود که میتوانست برای بازیکنان استقلال رخ دهد.
همه این ماجراها دست به دست هم داد تا استقلالیها برای فرار از بحران، همه تلاششان را بکنند! در فضای مجازی هم دیده شد که هواداران پرسپولیس در صفحه رسمی باشگاه الریان با انتشار کامنتهایی حتی به زبان عربی! خواهان پیروزی این تیم بر استقلال شده بودند و احتمالا همین بود که باعث شد به آنها بربخورد.
شاید اگر پای پرسپولیس در میان نبود، استقلالیها برای کسب مساوی به میدان میرفتند و بعید نبود که با این استراتژی، شکست بخورند و پرسپولیس را به جای خودشان راهی مرحله بعد کنند اما انگیزه صعود خودشان و حذف شدن پرسپولیس باعث شد نتیجه دلخواه آنها و هوادارانشان رقم بخورد.