هفت فرمان برای روز آخر جشنواره فیلم فجر| آقایان، به آلبوم عکس‌تان فکر کنید
توصیه‌هایی دوستانه درباره پوشش سینماگرانی که برای گرفتن سیمرغ روی سن می‌روند
هفت صبح| باید باهم روراست باشیم. گاهی جمله «همه‌چیزمان به همه‌چیزمان می‌آید» کارکرد ندارد حتی راهگشا نیست. در میان همه‌چیز آشفته، می‌شود جور دیگر بود و کار دیگر کرد. اگر از کل بهم ریخته بگذریم، در برخی جزئیات می‌توان این جور دیگر و کار دیگر را پیدا کرد. یازده روز از جشنواره فیلم فجر گذشت. اگر به جشنواره نرفته باشید هم با بمباران عکس‌ها و ویدئوهایی که شما را احاطه کرده‌اند همه آنچه اتفاق افتاده است دیده‌اید.
این یکی از همان جزء از کلی است که می‌شود در آن همه‌چیزمان را به همه‌چیزمان شبیه نکنیم. مثلا شکل حضور در آن شبیه یک دورهمی بزرگ نباشد. انتخاب لباس‌هایمان برای حضور در فتوکال فیلم‌مان شبیه رفتن سر قرار دوستانه نباشد. به این فکر نکنیم جشنواره‌ای که قوانین پوششی ندارد را نباید جدی گرفت.
مهم نباشد دبیر و سایر مدیران حاضر در جشنواره چطور می‌پوشند و چقدر با لباس‌هایشان نشان می‌دهند که برای مهمانی‌شان ارزش قائل‌اند. لباس مدیران هیچگاه جدی گرفته نمی‌شود. هیچ‌کس سال‌ها بعد عکس‌های چهل و سومین دوره فیلم فجر را برای استایل دبیر جشنواره مرور نمی‌کند. برای دوستداران سینما مهم است فلان بازیگر چه استایلی داشت، فلان کارگردان چه پوشیده بود.
در ماراتن نمایش فیلم و لباس این دوره جشنواره، سارا بهرامی رکورددار بازنشر عکسش در فتوکال جشنواره شد. استایل خاص غیرآشنایش موردتوجه قرار گرفت. انتخاب استایلیست سارا بهرامی، تحسین‌برانگیز بود. طراح توانست نوع تازه‌ای از پوشش زنانه که هم‌خوانی با الگوهای آشنای ما نداشت بیافریند.
این دقیقا همان چیزی بود که همیشه انتظارش را داشتیم. رضا عطاران هم با شوخ‌طبعی آشنایش رتبه دوم توجه را گرفت. این‌بار کراوات عطاران کار خودش را کرد. بعد از اولین ممنوعه، دست دادن در افتتاحیه که به شکایت رسید، کراوات دومین ممنوعه رویت شده در جشنواره فیلم فجر بود. اولی در اوج سادگی و دومی چنان شوخ و بازیگوش که درازآویز زینتی را در عرصه رسمی غیرقابل شکایت کرد.
روزهای جشنواره تمام شد، اما قاب آخر مانده است. برای مهمترین لحظات چهل و سومین دوره، با مروری به انتخاب‌هایی که دیده‌ایم و آن‌هایی که نمی‌خواهیم در اختتامیه ببینیم، چند توصیه برای پایان‌بندی مهمترین رویداد سینمایی کشور پیشنهاد می‌کنیم.
1- کمد لباس‌تان را نگاه نکنید
تهیه‌کننده فرم درخواست حضور در جشنواره را پر کرده، هیأت انتخاب فیلم شما را انتخاب کرده است. تا اینجا هیچ‌کدام انتخاب شما نبوده، اما وقتی قرار است در فتوکال حاضر شوید دیگر انتخاب خودتان است. ممکن است بستر میزبانی مطابق سلیقه‌تان نباشد، اما بی‌تردید شما هم معتقدید جشنواره فیلم فجر هنوز مهمترین رویداد سینمای ایران است.
پس وقتی مهمانش می‌شوید به احترام این اصل آداب مهمانی را به جا بیاورید. سراغ کمد لباس‌تان نروید. شما به یک مهمانی عصرانه با تیم تولید فیلم دعوت نشده‌اید. قرار است در نخستین نمایش فیلم‌تان شرکت کنید. آنچه در کمد لباس‌تان کنار هم چیده‌اید که قطعا کم هم نیست! انتخاب مناسبی نمی‌تواند باشد. سراغ یک طراح یا استایلیست را بگیرید. حتما پیشنهادهایش خودتان را بیشتر از بقیه هیجان‌زده خواهد کرد.
2- آقایان، به آلبوم عکس‌تان فکر کنید
این یک قاعده کلی نانوشته و اثبات شده است. زنان بیشتر از مردان به ظاهر و لباس‌هایشان توجه می‌کنند. می‌دانم با خواندن این جمله یک «نه» در جواب گفته‌اید، اما اگر بار دیگر به اطراف‌تان دقت کنید شما هم موافق خواهید بود. البته این ادعا کارکرد وطنی دارد و در همه موقعیت‌ها قابل بازشناسی است. یک‌بار دیگر عکس‌های این ده روز را مرور کنید. شلوار جین راسته مشخصه تیپ راحت آمریکایی است، انتخاب آن با چروک‌های ناشی از قدیمی بودن و برآمدگی روی زانو هیچ نسبتی با مراسم رسمی‌ای چون جشنواره فیلم فجر ندارد. این توصیه برای آلبوم عکس خودتان است.
3- الگوی ما باشید
از ترندهای سال داخلی و گاهی خارجی استفاده کنید. مثلا رنگ چری، کت اورسایز، کراپ کت؛ اما به وقت انتخاب‌شان از خودتان بپرسید، چرا؟ راستش را بخواهید قرار بود که شما الگوی جوانان و طرفداران‌تان باشید. یعنی بعد از هر باری که شما به مراسمی می‌روید، مردم شما را برانداز کنند و الگوی لباس پوشیدن بگیرند.
حالا با دیدن عکس‌های شما، نه آن‌هایی که در کافه و رستوران و خیابان شکار می‌شوید، آن‌هایی که از مراسم اکران خصوصی فیلم‌تان یا از جشنواره فیلم فجر بیرون می‌آید؛ مخاطب سبک پوشش خودش را بر تن شما می‌بیند. نقدتان هم می‌کند. می‌دانید که به یمن حضور اینستاگرام ما همگی ترندشناس و استایلیست شده‌ایم. چون می‌دانیم آن سوی دنیا سلبریتی‌ها چه می‌پوشند. می‌دانیم برندهای برتر چه لباس‌هایی طراحی می‌کنند. می‌دانیم چرا رنگ سال چری انتخاب شده است!
4-اختتامیه سردی خواهد بود
اختتامیه سردی خواهید داشت. سازمان هواشناسی اعلام کرد. خانم‌ها لطفا از روسری‌های توری برای پوشش موهایتان استفاده نکنید. این ترند پوشش تابستانی است و مناسب مراسم رسمی در زمستان، حتی در سالن نیست. اگر نمی‌خواهید سراغ شال‌های بزرگ بروید، کلاه گزینه خوبی است.
کلاه بافت مناسب یک پیاده‌روی در صبح زمستانی نه، الگوی کلاه رسمی برای پوشش کامل مو فراوان است. در همین چند روز نمونه‌اش را هم دیده‌اید. آقایان اگر از قضا شما کاندید دریافت جایزه بودید و به سن فراخوانده شدید، لطفا آن کاپشن حجیم اسکی که برای دور ماندن از گزند سرما بر تن کرده‌اید را به همراهتان بدهید. حضور پیچیده شده‌تان در کاپشن روی سن جشنواره برای دریافت سیمرغ بلورین، قاب زیبایی برای برنده مهمترین جایزه سینمایی نمی‌سازد.
5-کیف را در صندلی‌تان جا بگذارید
استفاده از کیف برای تکمیل یک استایل زنانه از ضروریات است، اما کمتر استایل مردانه‌ای با کیف کامل می‌شود. هنگام دریافت جایزه کیف‌تان را جا بگذارید و تنها به روی سن بروید. فرقی ندارد کیف ظریف زنانه‌ای که استایل‌تان را کامل کرده باشد، یا یک کیف دوشی برزنتی که برحسب عادت در جشنواره هم بر دوش انداخته‌اید.
6-از گشایش‌ها استقبال کنید
دستمال گردن و درازآویز زینتی شما را مجبور می‌کند سراغ کت و شلوار بروید. مگر اینکه رضا عطاران باشید و بتوانید کراوات و کاپشن را باهم ترکیب کنید. بعید است پرونده برای درازآویز زینتی تشکیل دهند. اگر هم پرونده‌ای تشکیل شد با توصیه مادرانه و رأفت پدرانه حل و فصل می‌شود. اگر حوصله دردسر ندارید دستمال گردن هنوز ممنوع نیست و می‌تواند یک انتخاب جسورانه و چشم‌نواز باشد.
7-شبیه خارج لباس بپوشید
از لباس‌های جامانده از جشنواره‌های خارجی‌تان استفاده کنید. قول می‌دهیم نگوییم چرا لباس تکراری دیده‌ایم. پیراهن‌های ژپون‌دار نه، آن کت و شلوارهای رسمی فاستونی با ترکیب مخمل سفارشی‌دوز قابل تحسینی که هنر دست برندهای ایرانی است. ما را دوباره به دیدن آن‌ها مهمان کنید. مثلا کت جیر انتخاب مناسبی است، ترند استایل زمستان مردانه هم بود. ولی کت جیر را با ترکیب شلوار جین و کفش اسپورت از اعتبار نیندازید.