بهترینهای سینمای ایران در دهه ۷۰
![بهترینهای سینمای ایران در دهه 70](https://cdn.7sobh.com/thumbnail/zaAVR92RD8VA/mplrKFaRlbMrw__LR0BO23SAIhAOCfR1Ma8tLslqfPLFK3TvdbbqECyFd47s988b/a3w6k1.jpg)
نامهای بزرگ و ستارههای درخشان
روزنامه هفت صبح| در دو شماره گذشته درباره ده فیلم برتر دهههای نود و سپس دهه هشتاد سینمای ایران نوشتیم. امروز نوبت دهه هفتاد است. یکی از بهترین دهههای سینمای ایران به لحاظ تولید فیلمهای بزرگ. فیلمها بر طبق تاریخ اکران هستند.
مسافران. فیلم پرستاره بهرام بیضایی و ادامه مکاشفات خاص این سینماگر مشهور که یک ضرب شست تکنیکی تمام و کمال است. فصل افتتاحیه فیلم هنوز هم تاثیری صاعقهوار دارد.
نرگس. ملودرام پرکشش رخشان بنیاعتماد. یک مثلث عشقی باورپذیر در طبقات فرودست جامعه. فیلمی جذاب با بازیهای بسیار عالی از فرجامی و پورعرب و رضوی.
آبادانیها. اقتباس کیانوش عیاری از فیلم دزد دوچرخه ابعادی فراتر از منبع اقتباس پیدا میکند و نمایشی میشود از قریحه ناب و سینمایی عیاری که متاسفانه به هنگام نمایش فیلم از سوی منتقدان درک نشد. فیلمی اعجابآور به معنای واقعی کلمه.
آژانس شیشهای. درام جاندار و قدرتمند ابراهیم حاتمیکیا. تجربهای موفق در تلفیق ایدههای آرمانگرایانه طیف مذهبی در بافت یک روایت میخکوب کننده سینمایی. بازیهای عالی از پرویز پرستویی و حبیب رضایی.
بچههای آسمان. داستان شگفتانگیز فیلم با سبک پر از ظرافت مجیدی در کارگردانی، عجین شده و به فیلمی تبدیل شده که به هنگام تماشایش صدای شکستن قلب خود را به وضوح میشنوید. نمونهای کامل و بینقص از مفهوم سینمای مذهبی در قالب یک درام اجتماعی.
لیلا. کاملترین فیلم داریوش مهرجویی با مجموعهای از ترفندهای سینمایی. چه در حوزه تصویر و چه در عرصه صدا. یک ملودرام تمام و کمال که وارد عرصههای ناگشوده مازوخیسم و آزمون عشق میشود.
درخت گلابی. اقتباسی کامل و زیبا از نوول مشهور گلی ترقی که با ظرافت و تیزهوشی و سلیقه ، سینمایی شده است. فیلمی دلتنگ کننده که به شکلی قاطعانه از حوزه عشق و معنای زندگی، تماشاگر را به مهلکه تماشای گذر عمر راهنمایی میکند.
طعم گیلاس. موفقیت زیر درختان زیتون باعث شد تا کیارستمی در فیلم بعدیاش یعنی طعم گیلاس با اعتماد به نفس یک مولف کامل ظاهر شود و با سبکی مینیمال و موجز توان سینمای خود را به رخ همگان بکشد. مطالعهای هنرمندانه در مفهوم زندگی و معنای آن.
شوکران. یکی از بهترین ملودرامهای تاریخ سینمای ایران با فیلمنامهای که مینو فرشچی و افخمی با هم نوشتند. روایتی از ظهور طبقه تکنوکرات ایرانی در قالب یک داستان عاشقانه ممنوعه. فیلمی خوش ساخت با دوبازی بینظیر از فریبرز عربنیا و هدیه تهرانی.
باد ما را خواهد برد. یکی از چشم نوازترین و جذابترین فیلمهای کیارستمی که نشانهای دیگر از صعود این سینماگر مشهور به جایگاه یک هنرمند مولف و فیلسوف است. مکاشفهای مینیمال در مفهوم مرگ و زندگی که به نوعی کامل کننده دو فیلم زیر درختان زیتون و طعم گیلاس محسوب میشود.
و فیلمهای مهم دیگر: ردپای گرگ (مسعود کیمیایی)، سلطان (مسعود کیمیایی) سارا (داریوش مهرجویی) زیر درختان زیتون (عباس کیارستمی) پرده آخر (واروژ کریم مسیحی) عروس (بهروز افخمی) ازکرخه تا راین (ابراهیم حاتمیکیا) نون و گلدون (محسن مخملباف) دلشدگان (علی حاتمی) لیلی با من است (کمال تبریزی) زمانی برای مستی اسبها (بهمن قبادی) دایره (جعفر پناهی).