معمای مرگ رفیق در زمین زراعی

هفت صبح|  اوایل سال 1403 جسد مرد میانسالی به نام حیدر در اتاقک نگهبانی یک زمین زراعی در حاشیه تهران کشف شد. در حالی که مرگ حیدر مشکوک به نظر می‌رسید ماموران جنایی و کارآگاهان پلیس برای رسیدگی به ماجرا در محل کشف جسد حاضر شدند.نخستین کسی که هدف تحقیقات جنایی قرار گرفت دوست مقتول به نام مجید بود که در زمان مرگ حیدر همراه او بود و موضوع را به اهالی روستا و اورژانس و پلیس اطلاع داده بود.

 اولین تحقیقات

مجید در نخستین اظهارات خود به ماموران جنایی گفت:«من و حیدر از سال‌ها قبل با همدیگر دوست بودیم. این زمین زراعی متعلق به حیدر بود و روز حادثه برای آبیاری زمین با همدیگر به اینجا آمدیم. این زمین یک اتاقک خیلی کوچک داشت که تاسیسات برقی زمین آنجا بود.

ما وقتی وارد زمین شدیم متوجه شدیم که آب بالا نمی‌آید برای همین حیدر وارد اتاقک شد تا پمپ آب را روشن کند. من هم بیرون رفتم تا آب‌بان آن منطقه را پیدا کنم و از او علت بالا نیامدن آب را جویا شوم. حدود سی متری بیشتر از اتاقک دور نشده بودم و چند دقیقه‌ای طول کشید تا با آب‌بان حرف زدم و بازگشتم اما وقتی وارد اتاقک شدم دیدم که حیدر کف اتاقک افتاده بود و یک سیم لخت برق هم کنار دستش بود که متوجه شدم او را برق گرفته است.

همان موقع بود که خیلی سریع موضوع را به پلیس و نیروهای امدادی اطلاع دادم و بعد هم با سروصدای من بود که آب‌بان و چند نفر دیگر از اهالی وارد اتاقک شدند تا اگر کمکی از دستشان برمی‌آید انجام دهند اما دیگر کار از کار گذشته بود و حیدر جان خود را از دست داده بود.» ماموران جنایی بعد از ثبت اولین مشاهدات خود و همچنین تحقیق از شاهدان ماجرا،‌ جسد را با دستور بازپرس جنایی به سردخانه پزشکی قانونی منتقل کردند تا در معاینات دقیق و آزمایش‌های لازم علت تامه فوت تعیین شود.

دستگیری یک مظنون

کارشناسان پزشکی قانونی بعد از معاینه جسد علت تامه فوت را ضربه سنگین به سر او عنوان کردند. به این ترتیب رسیدگی به این پرونده وارد فاز جدیدی شد و با توجه به ادله موجود مجید به عنوان تنها مظنون پرونده بازداشت شد.در  حالی که فرضیه همدستی آب‌بان و یکی از اهالی منطقه با مجید نیز مطرح بود این دو نفر نیز به اتهام معاونت در قتل تحت بازجویی قرار گرفتند.

در ادامه تحقیقات مشخص شد که مجید از مدت‌ها قبل با حیدر مراودات مالی داشتند و با همدیگر اقدام به معامله زمین و ماشین و املاک می‌کردند که این ماجرا احتمال وقوع جنایت با انگیزه اختلاف مالی را تقویت می‌کرد.همچنین عده‌ای از اهالی در جریان تحقیقات گفته بودند که خودروی تیگو هشت مقتول که مقابل زمین پارک بود دقایقی بعد از ورود او به زمین زراعی‌اش به طرز مرموزی و بدون دلیل جابه‌جا شد.

اما متهمان بازداشت شده هیچ یک از اتهامات خود را گردن نگرفتند و در ادامه تحقیقات بیگناهی آب‌بان و فرد دیگر اثبات شد و آنها تبرئه شدند.بعد از اینکه برای این دو فرد قرار منع تعقیب صادر شد آنها به نفع مجید شهادت داده و اعلام کردند که او در وقوع مرگ حیدر بیگناه است و روز حادثه در حال صحبت با آنها بوده که این حادثه رخ داده است.اما بنا بر ادله و مدارک موجود و همچنین با توجه به شکایت اولیای دم یعنی همسر و فرزندان حیدر، پرونده مجید با صدور کیفرخواست به شعبه سوم دادگاه کیفری یک استان تهران ارجاع شده و تحت رسیدگی قرار گرفت.

   در دادگاه 

در ابتدای جلسه رسیدگی اولیای دم بار دیگر با اعلام شکایت از مجید تقاضای قصاص او را مطرح کرده و اعلام داشتند که به عقیده آنها متهم برای فرار از مجازات اقدام به صحنه سازی بعد از جنایت کرده است چرا که او ابتدا سعی کرد مرگ حیدر را برق گرفتگی نشان دهد اما بعدا مشخص شد که حیدر به علت ضربه به سرش به کام مرگ فرو رفته است.

سپس متهم پای میز محاکمه رفت و در دفاع از خود گفت:«اتهامم را قبول ندارم.من و حیدر با هم دوست بودیم و هر چند مراودات مالی زیادی با هم داشتیم اما هرگز بین ما اختلافی وجود نداشت.روز حادثه با هم به زمین زراعی که متعلق به حیدر بود رفتیم تا زمین را آبیاری کند و من می‌خواستم کمکش کنم.ما هر کدام با خودروی خودمان رفته بودیم و خودروی هر دوی ما تیگو هشت سفید بود.برای همین وقتی من ماشین خودم را جابه‌جا کردم اهالی آن منطقه به اشتباه تصور کرده بودند که خودروی حیدر جابه‌جا شده است.»

متهم در مورد لحظه حادثه گفت:«من وقتی برای صحبت با آب‌بان بیرون از اتاقک رفتم و برگشتم دیدم که یک سیم لخت برق کنار جسد رفیقم افتاده بود.برای همین تصور کردم که او را برق گرفته است و با توجه به اینکه نسبت به این تصور مطمئن بودم، همین برداشت را هم به پلیس و بقیه گفتم.من خیلی شوکه شده بودم و قصد صحنه سازی نداشتم.نمی‌دانستم شاید علت فوت حیدر چیز دیگری باشد.»

متهم در آخرین دفاع بار دیگر بر بیگناهی خود تاکید کرد و به این ترتیب قضات دادگاه برای صدور رای وارد شور شدند.