کشف گنج ۱۸۰۰ساله قلکهای مملو از سکه های طلا رومی
کاوش در یک روستای کوچک فرانسوی به کشف سه ظرف مملو از هزاران سکه رومی منجر شد.
باستانشناسان با کاوش در فرانسه سه کوزۀ باستانی مملو از دهها هزار سکهٔ رومی را کشف کردهاند. این ظرفها که به ۱۷۰۰ سال پیش تعلق دارند و در گودالهایی در کف خانهٔ یک سکونتگاه باستانی دفن شده بودند، احتمالا به عنوان نوعی گاوصندوق یا قلک کاربرد داشتند.
«لایوساینس» نوشت، این سه کوزه، که با نام آمفورا شناخته میشوند، در جریان کاوشهایی کشف شدند که توسط «مؤسسه ملی پژوهشهای باستانشناسی پیشگیرانه» (INRAP) در روستای «Senon» در شمال شرقی فرانسه انجام شدند. ممکن است این سه کوزه در مجموع بیش از ۴۰ هزار سکۀ رومی در خود نگه داشته باشند.
«وینسنت ژنوویه» (Vincent Geneviève)، سکهشناس موسسه «INRAP» که در حال تحلیل این گنجینههاست، در ایمیلی به «لایو ساینس» گفت که نخستین مورد از این گنجینه شامل حدود ۳۸ کیلوگرم سکه، تقریبا معادل ۲۳هزار تا ۲۴هزار سکه است.
کوزه دوم و سکههایش حدود ۵۰ کیلوگرم وزن دارند و با توجه به ۴۰۰ سکهای که از قسمت بالایی شکستهشده ظرف خارج شده بودند، میتوان گفت که این ظرف حدود ۱۸ هزار تا ۱۹ هزار سکه جای داده است. کوزه سوم در زمانهای باستان پیدا شده بود و فقط سه سکه در گودالی که ظرف زمانی در آن قرار داشت، باقی مانده است.
تاکنون حدود ۳۰ گنجینه سکه در این منطقه شناخته شدهاند، بنابراین اهمیت واقعی این کشف در تعداد سکهها نیست، بلکه در اطلاعات دقیق درباره محل پیدا شدن آنهاست.
کارشناسان بر اساس تاریخ سکهها، باور دارند که آمفوراها بین سالهای ۲۸۰ تا ۳۱۰ میلادی دفن شدهاند. همچنین موسسه «INRAP» با انتشار بیانیهای اعلام کرد: «برخلاف چیزی که ممکن است در نگاه اول به نظر برسد، قطعی نیست که این گنجینهها در دورهای از ناامنی پنهان شده باشند.»
آمفوراهایی که با سکه پر شده بودند، با دقت درون گودالهای محکم اتاق نشیمن یک خانه قرار داده شده بودند. دهانه کوزهها همسطح با زمین بود و بههمین دلیل مانند نوعی قلک باستانی کاملا در دسترس بودند.
در دسترس بودن این کوزهها نشان میدهد که صاحبانشان از آنها بهعنوان وسیله پسانداز بلندمدت استفاده میکردند، نه یک گنجینه که عجولانه پنهان شده باشد.
در ابتدای قرن چهارم میلادی، آتشسوزی بزرگی این سکونتگاه را نابود کرد. اگرچه این سکونتگاه دوباره ساخته شد، اما آتشسوزی دوم باعث رها شدن کامل آن شد و این ذخایر سکه تقریبا دو هزار سال گم شده بودند.
