انقــلاب رنـگ | کشف رنگی جدید به نام اولو

هفت صبح| انسان پس از چند صد هزار سال قدم زدن روی کره زمین، ممکن است فکر کند که همه رنگ‌ها را دیده ‌است. اما نه به گفته تیمی از دانشمندان که ادعا می‌کنند رنگی را تجربه کرده‌اند که قبلا کسی ندیده است.شما احتمالا تمام رنگ‌ها را در رنگین‌کمان می‌بینید ـ البته تا حالا. دانشمندان می‌گویند که آنها یک طیف رنگی را باز کرده‌اند که چشم انسان هرگز قرار نبوده آن را ببیند.

تصور کنید رنگی را می‌بینید که هیچ انسانی تا به حال ندیده است. این دقیقا همان چیزی است که گروهی از محققان دانشگاه کالیفرنیا و دانشگاه واشنگتن در یک مطالعه پیشگامانه که در ساینس ادوَنس منتشر شده است، ادعا می‌کنند که انجام داده‌اند.

دانشمندان می‌گویند با شلیک پالس‌های لیزری به طور مستقیم به چشم آنها و تحریک سلول‌های مخروطی بسیار خاص در شبکیه چشم، رنگ جدیدی را دریافتند که در هیچ کجای جهان طبیعی یافت نمی‌شود. آنها آن را اولو می‌نامند و آن را به عنوان یک آبی ـ سبز بیش از حد اشباع شده برخلاف هر چیزی در طیف مرئی توصیف می‌کنند. شبکیه یک لایه بافت حساس به نور در پشت چشم است که مسئول دریافت و پردازش اطلاعات بصری است. نور را به سیگنال‌های الکتریکی تبدیل می‌کند که سپس از طریق عصب بینایی به مغز منتقل می‌شود و ما را قادر به دیدن می‌کند.

دانشمندان به صورت لحظه‌ای چشم را زیر نظر گرفتند و حرکات کوچک آن را تنظیم کردند تا مطمئن شوند که لیزر به نقاط مناسب برخورد می‌کند.به گفته‌ پروفسور رن نگ، یکی از نویسندگان این مطالعه و یکی از پنج آزمایش شده، «فرض کنید که تمام زندگی‌تان را فقط صورتی پاستیلی ببینید و یک روز قرمز شدید به شما نشان داده شود، این اشباع‌تر از هر رنگی است که می‌توانید در دنیای واقعی ببینید. این شبیه همان دیدن اولو است.»

این آزمایش شامل دستگاهی به نام «اوز» بود که از آینه‌ها، لیزرها و اجزای نوری برای تحریک انتخابی مخروط‌های «ام» در شبکیه استفاده می‌کرد – سلول‌هایی که معمولا به طول موج‌های سبز پاسخ می‌دهند. به طور معمول، هنگامی که مخروط‌های «ام» فعال می‌شوند، با سیگنال‌های مخروط‌های همسایه «اس» (آبی) و «ال» (قرمز) همپوشانی دارند و در نتیجه ترکیبی از رنگ‌های آشنا ایجاد می‌شود. اما در این تنظیمات کاملا کنترل‌شده، محققان مخروط‌های «ام» را جدا کردند و سیگنال بصری را ایجاد کردند که مغز انسان قبلا هرگز دریافت نکرده بود.

چهار نفر از پنج شرکت‌کننده مرد بودند و سه نفر در نوشتن مطالعه شرکت داشتند. همه دید رنگی معمولی داشتند. شرکت‌کنندگان از یک شماره‌گیر دیجیتال برای انتخاب و ضبط رنگی که به عنوان «اولو» می‌دیدند استفاده کردند.یک راه برای تصور «اولو»  این است که به نور یک نشانگر لیزری سبز فکر کنید و سپس میزان اشباع را افزایش دهید. برخی از شرکت‌کنندگان گفتند که در مقایسه با اولو، نور لیزر تک‌رنگ «رنگ پریده» به نظر می‌رسد. یکی از شرکت‌کنندگان گفت: «برای من بسیار غریب است که تصور کنم چگونه چیز دیگری می‌تواند به اندازه کافی اشباع شود تا جایی که لیزر در مقایسه با آن کم‌رنگ به نظر می‌رسد.»

با این‌که اوز می‌تواند محدودیت‌های دید انسانی ار کنار بزند، اما همچنان محدودیت‌هایی در حال حاضر دارد. فونگ توضیح داد که برای مثال، شرکت کنندگان نمی‌توانستند مستقیما به صفحه نمایش اوز نگاه کنند، زیرا مخروط‌های ریز در مرکز چشمان آنها دیدن نور لیزر را به وضوح دشوار می‌کند. درعوض، افراد حاضر در مطالعه از دید جانبی خود با تمرکز بر نقطه‌ای درست در کنار مربع استفاده کردند.

براساس گزارش بی بی سی، با وجود هیجان، همه قانع نشده‌اند. پروفسور جان باربر، دانشمند بینایی در سیتی سنت جورج دانشگاه لندن، هشدار داد که این یافته‌ها، در حالی که یک دستاورد تکنولوژیکی است، هنوز «برای بحث و استدلال جا دارد.»حتی پروفسور نگ اذعان می‌کند که احتمالا اولو در سفر بعدی شما به فروشگاه رنگ ظاهر نمی‌شود. او گفت: «درک از نظر فنی بسیار دشوار است. با این حال، نتایج می‌تواند به‌خصوص برای تحقیقات کوررنگی بسیار بزرگ باشد.»

فعلا اولو یک پدیده‌ نادر و آزمایشگاهی است. این یک نگاه اجمالی است به آنچه چشم ما تنها با کمی جادوی علمی قادر به انجام آن است.آیا بقیه دنیا این شانس را خواهند داشت که خودشان اولو را ببینند؟ پروفسور نگ گفت: «این علم پایه است.» ما به این زودی روی نمایشگرهای گوشی هوشمند یا تلویزیونی اولو را نخواهیم دید. و این بسیار بسیار فراتر از فناوری هدست واقعیت مجازی است.