مظنون اصلی غرق شدن تایتانیک شناسایی شد

اسنو که وظیفه کمک به پیدا کردن غرق‌شدگان این حادثه را بر عهده داشت، ۳۰۶ جسد ازجمله جان جیکوب آستور چهارم و ایزیدور استراوس را از آب بیرون آورد. اما ازآنجایی‌که سی‌اس مکی بنت قادر به حمل ۳۰۶ جسد نبود، آن‌ها مسافران درجه‌یک و دو را در تابوت برگرداندند اما ۱۱۶ مسافر و خدمه درجه سه در دریا دفن شدند.

اندرو آلدریج، که این حراجی متعلق به اوست در مورد این تصویر می‌گوید:«هیچ‌کس نمی‌تواند با اطمینان بگوید که کوه یخی که در عکس تازه کشف‌شده دیده می‌شود، همان کوهی بود که کشتی تایتانیک را غرق کرد. اما مکی بنت یکی از اولین کشتی‌هایی بود که پس از کشتی کارپاتیا به محل حادثه رسید و همین موضوع باعث اهمیت قابل این عکس می‌شود.

بر اساس تئوری رایج، نابودگر تایتانیک کوه یخی بود که لکه قرمزرنگی روی آن به جا مانده بود، زیرا تصور می‌شد این لکه نشانه‌ای از اصابت کشتی است که به‌تازگی با آن برخورد کرده است. عکس سوم که به‌تازگی رسانه‌ای شده، تا سال‌ها در خانواده اسنو بود تا اینکه در اوایل دهه ۱۹۹۰ یک کلکسیونر آن را به دست آورد و سپس مجموعه را به حراج گذاشت. اسنو نام تایتانیک را به عکسی که به‌تازگی کشف‌شده است داده بود و احتمالاً دلایل خودش را برای این انتخابش داشت، اما دلیلش هرچه که بود، این عکس قرار است در ۲۷ آوریل به حراج گذاشته شود و پیش‌بینی می‌شود قیمتی بین ۵۰۰۰ تا ۸۵۰۰ دلار داشته باشد.

صرف‌نظر از اینکه کدام کوه یخ مسئول غرق شدن تایتانیک بود، چندین دهه طول کشید تا مردم ازجمله کسانی که در صنایع کشتی‌سازی بودند به‌طور کامل بفهمند که واقعاً در شب ۱۴ آوریل ۱۹۱۲ چه اتفاقی افتاده است. بر اساس گزارش‌ها ظاهراً مشکل تایتانیک از همان صبح آغاز شد. کشتی هشداری درباره یخ در مسیر خود از Caronia دریافت کرد و در اوایل بعدازظهر پیام دیگری در مورد کوه‌های یخ خطرناک از بالتیک دریافت کرد. درحالی‌که کاپیتان ادوارد اسمیت اطلاعات را به رئیس وایت استار لاین منتقل کرد، هیچ‌کس در آن روز اقدامی نکرد.

بعد از ساعت ۷ بعدازظهر، خدمه تایتانیک سومین هشدار یخ را شنیدند، این بار از سوی کالیفرنیا به کشتی دیگری در ناوگان خود هشدار داد اما خدمه چهارمین اخطار را نادیده گرفتند. ازآنجایی‌که کسی به این اخطارها هیچ‌گونه توجهی نمی‌کرد، حدود ساعت ۱۱:۴۰ شب، یکی از خدمه یک کوه یخ را در مسیر تایتانیک مشاهده کرد، اما برای حرکت خیلی دیر شده بود.

دیگر فرصت کاهش سرعت یا انحراف به سمت جنوب نبود. تایتانیک با کوه یخ برخورد کرد و بخش جلویی آن آسیب دید. کوه یخ دیواره کناری کشتی را کاملا شکافت و آب دریا به‌سرعت وارد کشتی شد. اندکی پس از برخورد، کاپیتان اسمیت برای ارزیابی شتافت و متوجه شد که کشتی در حال غرق شدن است. اولین تماس آن‌ها پس نیمه‌شب پخش شد.

تایتانیک قایق‌های نجات کافی برای حمل همه مسافران را نداشت؛ تقریباً ۲۰ دقیقه گذشته از ساعت ۲ بامداد روز ۱۵ آوریل، کشتی تایتانیک در اعماق اقیانوس اطلس شمالی برای همیشه غرق شد. در ابتدا، مسافران بازمانده گزارش دادند که تایتانیک را قبل از این‌که کامل غرق شود از، از آب تماشا می‌کردند. اما ۷۳ سال بعد، ادعای آن بازماندگان رد شد و عقل متعارف ثابت کرد که تایتانیک به‌صورت یک‌تکه غرق شد.

اوا هارت که در آن زمان تنها هفت سال داشت می‌گوید:« من حتی پلک نزدم و دیدم که کشتی از وسط شکست یک‌باره غرق شد و مردم هفتادسال با من در مورد این‌که اشتباه فکر می‌کنم بحث کردند اما سرانجام مشخص شد که همه‌چیز همان‌طور بود که من دیدم.»

زمانی که لاشه کشتی تایتانیک در سال ۱۹۸۵ کشف شد، به‌طورقطع ثابت شد که کشتی واقعاً شکسته شده است. در آن زمان دانشمندان از این که فولاد در دمای دماهای زیر صفر، مانند چدن شکننده می‌شود و در اثر برخورد می‌شکند، بی خبر بودند؛ این پدیده به شکست ترد معروف بوده و در زمان واقعه تایتانیک برای دانشمندان ناشناخته بود. اگر بجای فولاد از آلیاژی که در دماهای پایین خاصیت نرمی خود را از دست نمی‌دهد استفاده می‌شد، در اثر برخورد چنان شکاف عظیمی در بدنه تایتانیک ایجاد نمی‌شد.

بنابراین، تا آن زمان، به بازماندگان گفته می‌شد که اشتباه متوجه شده‌اند یا به‌اشتباه به خاطر می‌آورند. وقایع آن شب غم‌انگیز در شک و گمانه‌زنی‌ها باقی‌مانده است. اکنون، با افشای عکس سومی که احتمالاً کوه یخ و مقصر واقعی این حادثه را نشان می‌دهد، به تکمیل پازل تایتانیک نزدیک‌تر می‌شویم.