بدون هری تا کجا می‌روی؛ اسم سخت!
روزنامه هفت صبح، شهنام صفاجو| تاتنهام هاتسپر با قدمت 141 سال، یکی از باشگاه‌های پرطرفدار شمال لندن است که مالکیت آن برعهده شرکت سرمایه‌گذاری ملی انگلیس یا ENIC Group بوده و 85/5درصد از سهام باشگاه را در اختیار دارد. تاتنهام در فصل جدید لیگ برتر با سرمربی جدید خود آنگه پُوستهکوگلو و جدایی هری کین معروف، به یکی از مدعیان اصلی قهرمانی بدل شده تا بعد از 63 سال فرصت قرار گرفتن در بالاترین سطح فوتبال انگلیس را پیدا کند.
آنها تنها 2 بار در سال‌های دور قهرمان دسته يك شدند و در لیگ برتر تنها یک عنوان نایب قهرمانی به‌دست آوردند که در دوران پوچتینو رقم خورده است؛ حال با سرمربی جدید و تیمی متحد، قدم به قدم جلو می‌روند تا به آرزوی دیرین هواداران خود جامه عمل بپوشانند؛ اما این تیم بدون هری کین تا کجا پیش خواهد رفت؟
آنگه پُوستهکوگلو
این سرمربی اسم‌سخت 58 ساله با نام کامل آنجلوس پُوستهکوگلو متولد شهر آتن پایتخت باستانی یونان و تبعه کشور استرالیا‌ست. او تمام دوران بازی خود را به‌عنوان یک مدافع در تیم ساوت ملبورن استرالیا توپ زده و سابقه 4 بازی ملی هم دارد. دوران مربیگری آنگه نیز از همین تیم ساوت ملبورن آغاز شده و سپس روی نیمکت تیم‌های بریس‌بان روئر، ملبورن ویکتوری، رده‌های پایه و تیم ملی استرالیا، یوکوهاما مارینوس ژاپن و سلتیک اسکاتلند نشسته است.
پُوستهکوگلو 690 بازی رسمی سابقه سرمربیگری دارد و ضریب موفقیت او در تمامی این رقابت‌ها 53/9درصد بوده است که این آمار در دو فصل مربیگری او در سلتیک 73/4درصد بوده که بالاترین درصد موفقیت او در تیم‌های ملی و باشگاهی‌اش بوده است.
تاکتیک آنگه
این مربی استرالیایی علاقه‌مند به سیستم 1-3-2-4 است و مثلث خط میانی او با ترکیبی از پست‌های 6 و 8 و 10 شکل گرفته و تحت این شرایط فضا برای بازی ثابت پیر امیلی هویبرگ ستاره دانمارکی تیم تنگ شده است. بازی دفاعی عالی ایو بیسوما و انرژی پایان‌ناپذیر پاپه سار جوان، در کنار بازیسازی درخشان جیمز مدیسون، قدرت مضاعفی را به تاتنهام بخشیده تا با تکیه بر این سه ضلع، خیلی به بازی ثابت هویبرگ و اسکیب و دایر نیازی نباشد.
پُوستهکوگلو به بازیسازی از عقب زمین اعتقاد دارد و به این منظور ویکاریو ایتالیایی بسیار بهتر از هوگو لوریس خواسته‌های سرمربی تیم را پیاده کرده و در چهارچوب دروازه نیز درخشان ظاهر شده است. او در فصل اول حضور خود در تاتنهام، آمار درخشان 85درصد سیو موفق را به ثبت رسانده که شگفت‌انگیز به نظر می‌رسد.
میکی فان دی‌فن یا فان دی‌ون هلندی که از وولفسبورگ آمده هم یکی دیگر از اسم‌سخت‌های این فصل لیگ برتر است که در سن 22 سالگی نشان داده یک خرید فوق‌العاده برای تاتنهام بوده است؛ مدافع میانی باکیفیتی که روی توپ‌های هوایی و عمقی مسلط است و خیلی‌زود هم با کریستین رومرو هماهنگ شده است؛ مدافع آرژانتینی تیم که با قهرمانی جام‌جهانی کمی خونسردتر از قبل شده و بازی بهتری ارائه می‌دهد.
فول‌بک‌های سیستم آنگه در دو جناح کناری زمین هم نفوذهای موثری دارند. در بیشتر اوقات پدرو پورو و دسینی اودوجی در یک‌سوم دفاعی حریف دیده می‌شوند تا در هماهنگی با وینگرها و مدیسون، فرصت‌های گلزنی برای مهاجمان تیم خلق کنند. سرعت و ثبات اودوجی در پیشبرد توپ، یکی از نقاط مثبت تاکتیک تیمی آنگه است که اسپالتی هم در تیم ملی ایتالیا به این نوع نگاه وفادار بوده است؛ او که توانایی حفظ و بازیابی توپ در فضاهای تنگ را نیز دارد.
از سوی دیگر ایو بیسوما در هماهنگی با فول‌بک‌ها که به کانال‌های میانی نیز حرکت می‌کنند، به‌عنوان یک هافبک خلاق و ویرانگر دفاعی، بازی درخشانی در فصل جاری داشته و نقش او در تاکتیک تیمی اسپرز با حفظ توپ و نفوذ در عمق زمین بسیار حیاتی بوده است. در کنار او پاپه سار قرار گرفته که پازل تاکتیکی تیم را تکمیل می‌کند.
هافبک سنگالی خیلی ساده و روان بازی می‌کند و در عین حال از هوش خود برای حمله به فضاهای باز بهره می‌گیرد. با وجود بازگشت رودریگو بنتانکور از مصدومیت طولانی و یک رقیب سرسخت ملی به‌نام اُولیور اسکیپ، به‌نظر می‌رسد هافبک Box to Box سپیدها به شکل ماهرانه‌ای جایگاه خود را حفظ خواهد کرد.
سون و مدیسون
در پروژه بازسازی تاتنهام، هزینه 40 میلیون پوندی خرید جیمز مدیسون از لسترسیتی شبیه یک معامله پُرسود بوده تا او نقش اصلی پیشرفت شمال لندنی‌ها را ایفا کند. مدیسون همواره تیم را به جلو می‌برد؛ خیلی قاطعانه دریبل می‌زند، پاس می‌دهد، شوت می‌زند و مثل یک شماره 10 واقعی در فاز تهاجمی تیم ظاهر می‌شود تا به گل برسد. هدف اصلی پُوستهکوگلو در آزادسازی مدیسون و سون، ایجاد برتری عددی در کانال‌های مرکزی تیم است.
البته سون هیونگ مین کاپیتان جدید تاتنهام مثل همیشه فصل را در نقش وینگر چپ شروع کرد، اما جدایی همبازی دیرینش هری کین و کیفیت بازی او در محوطه جریمه حریف باعث شده تا مهاجم کره‌ای تغییر پست داده و در روزهای تاریک گلزنی ریچارلیسون برزیلی که شعاع بازی‌اش به جناح چپ محدود شده، مرد شماره یک خط حمله تیمش باشد. البته در پست وینگر چپ، سولومون و برنان جانسون هم در تفکر مربی استرالیایی جای دارند. در پست وینگر راست هم که بازی دژان کولوسفسکی سوئدی تضمین شده است؛ مهاجمی که یک تهدید دائمی برای زنجیره دفاعی حریفان است.
تعادل با آنگه
مهمترین نقش آنگه پُوستهکوگلو، ایجاد تعادل در تاتنهام بوده که ویژگی بارز هر سرمربی موفقی است و مطمئناً احساس تفاوت با مربیان سابق را باعث شده است. به همین سبب تاتنهام در رقابت با سیتی و آرسنال و لیورپول، وارد فصل پررنگی از تاریخ باشگاه شده است. پیچیدگی تاکتیکی اسپرز در این فصل بسیار چشم‌نواز بوده و آنها ذهنیت لازم برای مالکیت توپ، ایجاد مثلث‌ها، حرکت سریع در عمق و حس برتری را پیدا کرده‌اند.
دوران جدید اسپرز برای طرفداران تیم بسیار هیجان‌انگیز بوده و آنها شاید بتوانند در نهایت نور را در انتهای تونل ببینند؛ اما نمی‌توان انتظار داشت مربی‌ای که تنها موفقیت اروپایی‌اش دو سال حضور در لیگ اسکاتلند بوده، در کوتاه مدت به رتبه بالایی در لیگ برتر دست پیدا کند. شاید انتظارات از پُوستهکوگلو نیاز به تعدیل دارند؛ او یک مربی با دیدگاه مثبت است و شخصیت برجسته‌ای دارد و شاید بتواند تاتنهام را روی مدار قهرمانی به سکوی اول برساند؛ البته فقط زمان می‌تواند پاسخ قطعی به این انتظار بدهد.
