نامه‌ای به یک ژنرال با بارانی سورمه‌ای
روزنامه هفت صبح، کمال بردبار| یک: آقای قلعه‌نویی عزیز، مهم‌ترین کاندیدای نیمکت تیم ملی، پرافتخارترین مربی تاریخ لیگ برتر، از چه شکایت می‌کنید؟ شکست دردناکی تیمتان تحمل کرد اما نتیجه منصفانه‌ای بود. این طور رفتن به داخل هجده قدم خودی و دفاع کردن و ترسو بازی کردن، شایسته مقابله تیم چهارم جدول با تیم سوم جدول نبود. مگر با بایرن مونیخ بازی داشتید که تیمتان مثل تیم‌های آماتوری به داخل محوطه جریمه کوچ کرده بود؟
همان سیستم مشهور علی اصغری استادتان علی پروین؟ وقتی 10بازیکن گل گهر و هفت بازیکن استقلال همیشه در هجده قدم تیمتان حضور دارند طبیعی است که احتمال وقوع پنالتی بسیار بالاست. می‌دانم که برخی این پنالتی را غیرمنصفانه خوانده‌اند اما خدا شاهد است که اگر پنالتی گرفته نمی‌شد همین جنجال در ابعاد گسترده‌تری به پا می‌خاست.
وضعیت طوری بود که طرفداران وقوع پنالتی هم آرای خود را داشتند. هرچند لحظاتی قبل از پنالتی، خطا روی استنلی‌کی‌ر‌وش را می‌شد به نفع گل‌گهر سوت زد. اما گذشته از این اتفاق شما تا کی می‌خواهید با گل‌های دقایق آخر بازی را به پرسپولیس و استقلال ببازید؟ برای مهار فشار حریفانتان در اواخر بازی و حذر کردن از خطای پنالتی راهکار دیگری ندارید؟ هر بار می‌خواهید با چهره غمگین و مظلوم خودتان با بارانی‌های شیکی که اخیرا می‌پوشید جلوی دوربین ژست حق به جانب بگیرید؟ یعنی اگر سرمربی تیم ملی شدید هم باید چنین لحظات و دقایق نفسگیری را تحمل کنیم؟
دو: استفاده از رضا میرزایی برای برگرداندن نتیجه بازی از آن ضرب شست‌های خاص ساپینتو بود. میرزایی یک سوپر گل زد و یک پنالتی هم گرفت.
سه: گل گل‌گهر به استقلال مورد عجیبی بود که درآن رضا شکاری بدون آنکه ضربه‌ای به توپ بزند ، در یک کورس سی‌متری هم سیلوا را جاگذاشت و هم حسینی را دریبل کرد! مورد عجیبی بود که با پاس خوبش درآخرین لحظه تکمیل شد. سستی و رخوت سیلوا و حسینی در مقابله با حرکت شکاری حیرت‌انگیز بود.
چهار: هفته قبل از ارتقای سطح فوتبال لیگ گفتیم که شاید دلیلش بازگشت تماشاگران به ورزشگاه‌ها باشد. این هفته این روند به بهترین شکل ممکن پیگیری شد و به آمار گل شگفت‌انگیز 24 گل در هشت بازی رسیدیم. یعنی سه گل در هربازی که براي فوتبال ایران رقمی استثنایی است. بازی دراماتیک پرسپولیس با تراکتورسازی، بازی پرهیجان استقلال مقابل گل‌گهر و کامبک قشنگ نساجی مقابل نفت مسجد سلیمان از زیبایی‌های فوتبال این هفته بود.
پنج: پرسپولیس و سپاهان و استقلال فاصله خود را با دو تیم سمج تعقیب کننده یعنی تراکتور و گل‌گهر افزایش دادند و رقابت در صدر جدول را به یک کورس سه گانه بدل کردند. اما از حق نباید گذشت که تراکتور به نسبت بقیه تیم‌ها، فوتبال شسته رفته‌تری ارائه می‌دهد. پرسپولیس خوش شانس بود که از تبریز با سه امتیاز بازگشت. حتی به لحاظ ایجاد موقعیت گل و در اختیار داشتن توپ هم تراکتور برتری داشت.
شش: عمری، سامان فلاح،آزادی، شکاری، قایدی،محبی، حزباوی، میلاد کر، نورافکن و … نسل جدید فوتبالیست‌های ایران را در چند سال آینده تشکیل خواهند داد. فقرات تیم ملی. یعنی دستمان به هرحال خالی نیست اما با این بازیکن‌ها چقدر می‌شود اوج گرفت؟سوال دلهره‌برانگیزی است.
