۳چهره ناآشنای ایرانی که در مراسم فیفا حق رای داشتند
روزنامه هفت صبح، نگین باقری| امسال مطابق رسم قدیمی فیفا چند نماینده هم از ایران مشخص شده بودند تا بهترین‌های سال ۲۰۲۲ دنیای فوتبال را انتخاب کنند. دو مرد و دو زن ایرانی که از بین آنها احسان حاج‌صفی، را همه می شناسیم سه نماینده دیگر هم میرشاد ماجدی، زهرا قنبری و مریم آزمون بودند که نام 9 بازیکن و مربی منتخب خود را به فیفا دادند تا ستاره‌های دنیای فوتبال معرفی شوند. حالا این سه نفر که بودند و از آنها چه می‌دانیم؟ یک بازیکن زن، یک سرمربی زن و یک مرد استقلالی قدیمی.
قبل از این که درباره دو چهره فوتبال زنان ایران که در رای گیری فیفا شرکت کرده بودند بخوانید این را بگوییم که در مراسم فیفا الکسیا پوتیاس برای دومین سال متوالی جایزه برترین فوتبالیست زن جهان را از آن خود کرد؛ بازیکنی که نامش در میان ۶ انتخاب کاپیتان و سرمربی تیم ملی فوتبال زنان ایران دیده نمی‌شد. در عوض هر دو زن ایرانی به الکس مورگان ستاره فوتبال آمریکا رای داده بودند.
زهرا، مهاجم شش دانگ
زهرا قنبری بازیکن خاتون بم است. او و هم‌تیمی‌هایش همین تازگی توانستند جام لیگ فوتبال زنان را بالا ببرند. زهرا، زن 31ساله کرمانشاهی وقتی 15 ساله بود به عضویت تیم ملی در آمد. او که به شوت‌های قدرتمندش از پشت محوطه حریف شناخته می‌شد اولین بازیکن زن لژیونر فوتبال ایران بود که 6سال پیش به لیگ عراق پیوست و در تیم گاز شمال در این کشور توپ زد.
آن زمان زهرا حدودا 26سال داشت و یکی از معدود بازیکنان محجبه فوتسال عراق محسوب می‌شد. رفتن قنبری به عراق باعث شد که ستاره‌های دیگری هم به دنبال او یکی یکی از فوتبال زنان راهی این کشور شوند. از قضا قنبری آن روزها مصاحبه‌ای هم داشت و این بخش از حرف‌هایش که «اینجا سه برابر دستمزد بیشتری می‌گیرم» خیلی سر و صدا کرد.
او زننده تنها گل تیم خاتون بم مقابل یک تیم ازبک بود. از اهمیت این مسابقه همین بس که این اولین باری بود که یک تیم لیگ زنان اردوی خارجی برگزار می‌کرد و گل زهرا سرنوشت خاتون را توانست تغییر بدهد. با وجود این کارنامه، زهرادر دو فصل پیاپی به رغم گل های سرنوشت سازش با اختلاف یک گل دستش از عنوان خانم گلی لیگ داخلی کوتاه ماند.
ای اف سی هم از او تمجید کرده و ویدئوی یکی از حرکات تکنیکی اش در اردوهای تیم ملی را در اینستاگرام خود به انتشار گذاشت. زهرا در تورنمنت جام ملت‌های آسیا شرکت نکرد. تصمیم او برای غیبت در جام ملت‌های آسیا که گفته می‌شد به دلیل ناراحتی شخصی بوده کمی غیرمنتظره و غیرحرفه‌ای به نظر می‌رسید که البته خیلی در تیم زنان اتفاق عجیبی نیست.
زهرا سال‌هاست که خاتون بم را همراهی کرده اما خودش می‌گفت قبل از این هم از یک تیم پرتغالی پیشنهاد داشته که شرایط خانوادگی اجازه حضور او در این تیم را نداده. این زن اهل کنگاور یکی از چندین بازیکن زن ایران است که همیشه از تفاوت توجه‌ها، جایزه‌ها و تبعیض‌هایی که بین تیم‌های زنان و مردان گذاشته می‌شود شکوه و گلایه کرده ..
آزمون؛ حرفه‌ای اما….
مریم آزمون: آخرین باری که اسم مریم آزمون را در راس اخبار شنیدیم به تیر ماه امسال برمی‌گردد. یعنی زمانی که سرمربیگری تیم ملی را از مریم ایراندوست گرفتند و به این مربی با تجربه دادند. یکی از نکات جالب این است که این مربی 50ساله فامیلی مشترکی با سردار آزمون دارد اما آنها نسبت فامیلی ندارند و آزمون فقط مدتی به خاطر شغل همسرش ساکن گلستان بوده.
نقطه عطف زندگی آزمون را باید سال 1395 بدانیم. او آن سال طلسم چندساله تعلیق تیم ملی زنان ایران را شکست و به عنوان سرمربی تیم ملی انتخاب شد. حالا چرا تعلیق شده بودیم؟ آن موقع حواشی زیادی درباره جنسیت بازیکنان دامن آنها را گرفت و این حواشی تا رسانه‌های خارجی هم کشیده و منجر به تعطیلی تیم شد.
آزمون آن زمان به عنوان دستیار مربی فعالیت می‌کرد ولی بعد از تعلیق تیم توانست به عنوان سرمربی دوباره به زمین چمن برگردد. قبل از همه این اتفاق‌ها او از سال ۸۶ تا ۹۵ سرمربی تیم زیر ۱۳سال و قبل‌تر از این‌ها هم به مدت سه سال هدایت تیم ملی کویت را برعهده داشته. اگرچه این زن اهل گیلان روی کاغذ نتایج درخشانی دارد اما شاید قبول کردن سرمربیگری تیم ملی بعد از مریم ایراندوست که با چنگ و دندان توانسته بود دوباره تیم ملی را همین سال پیش دور هم جمع کند اشتباه بزرگی برای او محسوب می‌شد.
چراکه ایراندوست روند رو به رشدی داشت و توانست دختران ایران را تا جام ملت‌های آسیا همراهی کند. به خاطر همین هم انتظار بر این بود که فدراسیون با حفظ این روند و برگزاری منظم اردوها کمک تیم ملی باشد اما آزمون به عنوان سرمربی تیم ملی در مجمع حاضر شد و با آغاز ریاست عزیزی خادم هدایت تیم جوانان را برعهده گرفت.
ماجدی، جایگزین همیشگی
سید میرشاد ماجدی: آخرین بار زمانی ماجدی زیر ذره‌بین رسانه‌ها قرار گرفته بود که به جای عزیزی خادم روی صندلی سرپرستی تیم ملی می‌نشست. انگار که ماجدی قرار نیست فعلا جای خودش بنشیند چراکه این‌بار هم او به جای مربی تیم ملی در رای‌گیری فیفا شرکت داشته. فوتبالیست‌های قدیمی بیشتر از همه این مرد گیلک را می‌شناسند.
به خصوص آنهایی که در دهه 70 طرفدار استقلال بودند تصویر ماجدی را در پست فوروارد این تیم به یاد دارند. او درست در روزهای اوج استقلال یعنی سال‌هایی که این تیم به قهرمانی لیگ قهرمانان آسیا (1369-1370) رسید یا سال بعد که نایب قهرمان آسیا شد در این تیم پا به توپ می‌زد.
این مرد 52 ساله به همراه برادرش فرشاد ماجدی زندگی خودشان را سال‌ها صرف این رشته ورزشی کردند؛ گاهی در قالب بازیکن، گاهی در نقش مربی، گاهی کادر فنی و گاه هم مدیریت فدراسیون. ماجدی مدتی هم به عضویت هیات مدیره باشگاه محبوبش در آمد که سال 1398 از آنجا هم خارج شد. درست یک‌سال بعد از این بود که در انتخابات فدراسیون شرکت کرد و به عضویت هیات مدیره فدراسیون فوتبال ایران رسید.
او دختری هم به نام ماهور دارد که فعال عرصه تئاتر است و استوری‌هایش گاهی به رسانه‌ها هم کشیده می‌شود. نکته دیگر درباره ماجدی این است که سال 1392 تلاش محدودی برای ورود به عرصه سیاست داشت و برای شورای شهر تهران اعلام کاندیداتوری کرد که خب البته نتیجه‌اش هم معلوم است: با 21 هزار رای یکی از ناکام‌ترین‌های انتخابات بود که تعداد آرای آن حتی به نصف آرای مرتضی غرقی (خبرنگار سابق صداوسیما) هم نمی‌رسید.
