فایترها به خط؛ برگزاری اولین مسابقه رسمی ام.ام.ای در ایران
روزنامه هفت صبح| فایترهای ایرانی روز جمعه برای اولین‌بار در سالن افراسیابی تهران روی رینگ رفتند و دو به دو داخل آن قفس معروف مبارزه کردند و آنقدر جنگیدند تا دهانشان پرخون شد. اتفاقی که تا قبل از آن فقط در رینگ و قفس‌های غیررسمی و زیرزمینی در ایران دیده می‌شد.
به غیر از مسابقات حرفه‌ای ام.ام.ای که کشورهای زیادی آن را برگزار می‌کنند و استانداردهای بدی هم ندارد، شرکت در مسابقات بین‌المللی اطراف ایران مثل اربیل عراق و افغانستان برای فایترهای زیادی دردسر داشته و نتیجه آن فقط از دست دادن پولشان بوده. برای رسمی شدن این مسابقات در ایران مذاکراتی با فدراسیون ورزش‌های رزمی انجام و بعد از قانع شدن آن برای راه اندازی، مذاکره با مجلس شروع شد.
پیگیری موضوع با جلب موافقت علمای قم ادامه پیدا کرد و در نهایت برای اولین‌بار انجمن ام.ام.ای ایران کارش را در سطح آماتور و نیمه آماتور آغاز کرد. مسابقات این رشته در ایران توسط یک شرکت خصوصی برگزار می‌شود که مسئول آن نوروزی است که خودش حدود 15 سال ورزشکار این رشته بوده و پیگیری رسمی شدن این رشته هم از طرف او شروع شد. حالا او مجموعه‌ای خصوصی برای برگزاری این مسابقات ثبت کرده و همه بازی‌ها را برگزار می‌کند و فدراسیون جهانی این رشته هم فعالیت انجمن ام.ام.ای ایران را به رسمیت می‌شناسد.قبل از این دوره هم در سال 95 یک بار مسابقات قهرمانی کشوری این رشته برگزار شد ولی ادامه پیدا نکرد.
مسابقات ام.ام.ای برای زنان؟
سالن افراسیابی تهران برای برگزاری اولین دوره مسابقه رسمی ورزش ام.ام.ای تقریبا تماشاچی نداشت چون قرار بود خیلی شلوغ نشود، فقط سهمیه 30 درصدی وزارت ورزش برای دعوت از مهمان و تماشاگر با کارت دعوت به سالن آمدند. فایترهایی که در این دوره شرکت کردند، سه ماه پیش انتخاب شده بودند. همان زمان مسابقه‌ای به شکل جدولی برگزار شد و هر مبارز حدود پنج تا شش بازی انجام می‌داد و در نهایت از بین 100 فایتر، 10 نفر انتخاب شدند که در این دوره از مسابقات شرکت کنند.
در مسابقه روز جمعه هم برای 22 بازی، 11 فایتر حرفه‌ای انتخاب شدند که جمع آنها به اعضای تیم ملی و لیگ ام.ام.ای تبدیل می‌شوند. در نهایت خروجی لیگ و مسابقات کشوری به اعضای تیم ملی اعزامی به مسابقات المپیک آسیایی تبدیل می‌شوند. در مسابقه روز جمعه قرار نبود به غیر از سهمیه 30 درصدی وزارت ورزش تماشاچیان دیگری دعوت شوند؛ برای همین سکوها تماشاگر نداشتند.
حضور تماشاگر زن هم در این مسابقات باید از طرف فدراسیون ورزش تایید شود. خبر برای زنان فایتر ایران هم این است که تا امروز حداقل چیزی از ممنوعیت برگزاری مسابقات آن گفته نشده و ممکن است به زودی مسابقاتی برای آنها هم به طور رسمی برگزار شود. فعلا ورزشکاران زن رشته جوجیتسو که رشته‌ای نزدیک به ام.ام.ای است مسابقه برگزار می‌کنند و در باشگاه‌های ام.ام.ای هم فعالند.
قوانین مسابقه چیست؟ سازمان آن را می‌گوید
این رشته ترکیبی از هنرهای رزمی است که از تکنیک‌های مختلف، از انواع مشت و لگدها گرفته تا تکنیک‌های دیگر در آن استفاده می‌شود. قوانین آن هم حداقل محدودیت را دارد و تقریبا از آزادترین رقابت‌های رزمی دنیاست. برای برگزاری آن در دنیا سازمان‌های زیادی به نام‌های مختلف وجود دارد، مانند یو.اف. سی یا وان چمپیون‌شیپ.
قوانین پیروزی در مبارزه‌ها، تکنیک‌های ممنوعه، شرایط فیزیکی و پزشکی فایترها هم بین سازمان‌های مختلف متفاوت است. مثلا سازمان یو. اف. سی که بزرگترین سازمان برگزارکننده مسابقات این رشته در جهان است روش‌های خود را برای بستن قرارداد با مبارزه‌کنندگان دارد. اصلی‌ترین روش کسب درآمد برای مبارزان در دنیای یو.اف.سی، از طریق مبارزه‌ها و دستمزدی است که برای هر مبارزه دریافت می‌کنند.
مبارزان معمولاً برای تعداد مشخصی مبارزه و مبلغ ثابتی برای هر مسابقه در درون قفس می‌گیرند و سه نوع دستمزد پایین، متوسط و بالا دارند. مثل رضا مددی، فایتر ایرانی که حتی در چند فیلم در هالیوود و سوئد هم بازی کرده است و به نام «درنده عصبانی» معروف است. امیر علی اکبری هم ورزشکار ایرانی معروف دیگری است که رشته اولش کشتی بود، اما بعد از آن ام. ام. ای را انتخاب کرد و قهرمانی‌های زیادی هم در آن به دست آورد. او فعلا با سازمان وان چمپیون شیپ قرارداد بسته و در مسابقات آن شرکت می‌کند.
1000 باشگاه ام.ام.ای در ایران
این ورزش هم مثل همه ورزش‌های رزمی آسیب‌دیدگی دارد ولی فایترها می‌گویند که نسبت‌به ورزش‌های دیگر مثل فوتبال آسیب کمتری دارد چون هم داور وسط دوره دیده و هم فایتر اگر بداند که ضربه‌اش ممکن است به حریف آسیب برساند، آن را غلاف می‌کند. خود داور هم جلوی این ضربه را می‌گیرد، البته اگر ماجرا یک مسابقه زیرزمینی باشد، خیلی نمی‌توان روی آن حساب کرد.
فعلا حدود 1000 باشگاه در ایران این رشته را آموزش می‌دهند و قرار است کمپ‌های حرفه‌ای آن هم راه بیفتد که ورزشکاران حرفه‌ای ام.ام.ای در آن تمرین کنند و آموزش ببینند تا وارد مسابقات شوند.هنوز هم مسابقات زیرزمینی برگزار می‌شود؟ بله! هنوز هم این مسابقات با ورودی‌های بسیار کم حتی با رقم 300 تا 500 هزار تومان هم برگزار می‌شود و فایترهای عاشق این رشته را حتی به شهرستان‌های اطراف تهران هم می‌کشانند تا پولی به هر دو طرف برسد، ولی مشکل این است که قوانین درستی ندارند و چون در سطح حرفه‌ای برگزار می‌شوند فایترها بیشتر از مسابقه‌های رسمی آسیب می‌بینند.
شرط‌بندی تعطیل، قرارداد می‌بندیم
جایزه‌های مسابقات داخلی قابل مقایسه با بازی‌های خارجی نیست . در این دوره برای نفر اول دو میلیون و 500 هزار تومان و برای نفر دوم یک میلیون و 500 هزار تومان جایزه نقدی به علاوه تندیس ثبت رکورد داده شد. هزینه این ثبت رکورد هم چهارمیلیون تومان است و خود سازمان برگزارکننده بازی‌ها آن را پرداخته است.
در مسابقات بعدی احتمالا جایزه‌های فایترها بیشتر می‌شود، چون پای اسپانسرها هم به میان می‌آید. پای ثابت بسیاری از مسابقه‌های ام.ام.ای در دنیا سایت‌های شرط‌بندی است، اما در مسابقه‌های رسمی ایران خبری از آن نیست و در لیگ آن مبلغی به عنوان قرارداد بر اساس رکورد مبارز امضا می‌شود.
