پیراپزشک ۲۱ساله قهرمان مسابقات سوارکاری عشایر شد
روزنامه هفت صبح، مهلا جوادپور | عکسی در خبرگزاری صدا‌و‌سیما نظرمان را جلب کرد. دختری جوان با لباس سفید که با اشتیاق و عزمی راسخ در حال تازاندن یک اسب زیبای قهوه‌ای بود. کنجکاو شدیم و به‌دنبال داستان رفتیم. و نتیجه‌اش اطلاعاتی درباره این مسابقات و گفت‌و‌گویی با این سوارکار پرشور بود.
سحر ذوقی، دختر سوارکار عشایری، در ۲۳ اردیبهشت مقام اول سوارکاری بانوان را در جشنواره عشایر آذربایجان شرقی به‌دست آورد. این جشنواره بیست‌و‌هفتمین دوره خود را به مناسبت کوچ بهاره عشایر کلیبر قره‌قیه، پشت‌سر گذاشت. محل برگزاری آن قشلاق هارنا بود و شامل مسابقات سوارکاری، تیراندازی با‌کمان بر روی اسب، مچ‌اندازی، والیبال دو‌نفره، چوب‌کشی، طناب‌کشی و کشتی بومی بود.
این مسابقات مخاطبان زیادی دارد و امسال نزدیک به ۸۰ هزار نفر در محل برگزاری جشنواره حضور داشتند. امسال اسب‌سواری آقایان در ۶ کورس و اسب‌سواری بانوان در یک کورس برگزار شد. مه‌لقا خانی هر ساله برنده کورس بانوان بود اما امسال گویی خود را بازنشسته کرده است. برنده کورس بانوان این بار سحر ذوقی بود که برای اولین‌بار در این مسابقات شرکت می‌کرد. هفت‌صبح با او مصاحبه‌ای تلفنی ترتیب داد که در این گزارش می‌خوانید.
سحر ذوقی ۲۱ سال دارد، متولد مشکین‌شهر است و در حال حاضر در تبریز زندگی می‌کند. در دانشگاه سراسری اردبیل پیراپزشکی می‌خواند و قصد دارد در همین رشته هم در آینده مشغول به‌کار شود. او اصالتا عشایری است. همه کسانی که در مسابقات این جشنواره شرکت می‌کنند، جد عشایری دارند و لزوما در حال حاضر زندگی عشایری ندارند.
مه‌لقا خانی تا سال ۹۸، بارها در این مسابقات اول شد و در سال آخر دچار سانحه شد و دستش شکست. او از ۱۰ سالگی سوارکاری می‌کرد و خانواده‌اش اهل سوارکاری بودند. قبل از مصاحبه انتظار داشتیم سحر ذوقی هم همینطور باشد؛ اما این‌طور نبود. او تنها دو سال است که سوارکاری می‌کند و هیچ‌کدام از اعضای خانواده‌اش سوارکار نبوده‌اند. او درباره شروع سوارکاری‌اش می‌گوید: «از کودکی به سوارکاری و اسب علاقه زیادی داشتم و دو سال پیش در یکی از باشگاه‌های تبریز سوارکاری را شروع کردم.»
سحر دختری خجالتی و آرام است، اما روی اسب، انسان دیگری می‌شود. افتادن از اسب برای یادگیری عادیست و سحر هم از این قاعده مستثنا نبوده. چندباری از اسب افتاده اما هرگز آسیب جدی ندیده است. خودش اسب ندارد اما دوست دارد که روزی صاحب یک اسب شود. وقتی برای تمرین به باشگاه می‌رود هر دفعه اسبی متفاوت را می‌نشیند و هنوز دلبستگی خاصی به هیچ‌کدام از آن‌ها پیدا نکرده است.
آنچه که برنده شدن سحر را عجیب می‌کند تمرین‌های کم است. به گفته خودش بعضی‌وقت‌ها ماهی یک یا دو بار بیشتر برای تمرین نمی‌رود. از آنجایی که سوارکاری یک ورزش سنگین و کامل است، هر باری که به تمرین می‌رود باید بدن‌درد بگیرد و به مشکل بخورد؛ اما گویا سحر مشکلی ندارد و سوارکاری برای او راحت‌تر از این حرف‌هاست.
او داستان شرکت کردنش در این مسابقه را برای هفت صبح می‌گوید: «یکی از دوستانم در تبریز به من پیشنهاد داد تا در این مسابقه شرکت کنم. من هم روز مسابقه به آنجا رفتم و گفتم می‌خواهم مسابقه کورس بدهم. من اسبی برای مسابقه دادن نداشتم و همان‌جا یک اسب به من دادند به اسم «طوفان طلایی». نریان بود و تا به‌حال هم سوارش نشده بودم.»
او می‌گوید حتی روزهای قبل از مسابقه هم تمرین نداشته است. جالب است که مه‌لقا خانی هم با این‌که هر سال برنده مسابقه می‌شده، اسب نداشته و هر دفعه با یک اسب جدید که نمی‌شناخته و تمرینی با آن نداشته، مسابقه می‌داده است. سحر ذوقی دوست دارد سوارکاری را ادامه دهد و به موفقیت های بیشتری دست پیدا کند .
او تا به‌حال به آمدن به تهران فکر نکرده و فعلا می‌خواهد در تبریز بماند. خانواده همیشه پشتیبان او بوده و از دیگران هم جز تشویق نشنیده است. سوارکاری بین زنان از گذشته به‌خصوص در خانواده‌های عشایر رواج داشته و در جهان هم سوارکاری ورزشی زنانه محسوب می‌شود. سحر در بین رشته‌های سوارکاری به‌جز کورس، دوست دارد تیر و کمان روی اسب را یاد بگیرد.
