پایان یک نیمفصلِ حساس اما بیکیفیت
روزنامه هفت صبح | نیمفصل اول لیگ بیست و یکم با قهرمانی استقلال به پایان رسید. شاگردان مجیدی با پیروزی ۳ بر صفر بر نفت مسجدسلیمان ۳۵ امتیازی شدند و رکوردهای زیادی را در تاریخ این باشگاه جابهجا کردند. پرسپولیس هم بهتر از نیمفصل اول لیگ بیستم نتیجه گرفت و با ۳۲ امتیاز در رده دوم قرار گرفت و نزدیکترین رقیب استقلال بود. سپاهان هم با ۲۹ امتیاز سوم شد. با این همه هر سه تیم نقاط ضعف بزرگی داشتند و شاید اگر بعضی از اتفاقات نبود، آنها نمیتوانستند این نتایج را کسب کنند.
استقلال
این بهترین استقلال تاریخ لیگبرتر بود؟ از نظر امتیاز و آمار بله. استقلال هرگز در لیگ برتر موفق به گرفتن این مقدار امتیاز نشده بود. این اولین بار بود که استقلال یک نیمفصل را بدون باخت پشت سر میگذاشت. بیشترین گل زده و کمترین گل خورده و بیشترین تفاضل گل هم به شاگردان مجیدی تعلق گرفت. از نظر آمار همه چیز فوقالعاده است و از این لحاظ باید به مجیدی و شاگردانش تبریک گفت. اما واقعیتهای دیگری هم وجود دارد که در جدول و آمارها به چشم نمیآید.
یکی از آنها حکم بازی با گلگهر است که اگر نبود باعث میشد امتیازات استقلال به ۳۳ کاهش پیدا کند و از گلهای زده این تیم هم سه گل کم شود. نکته دیگر سبک بازی استقلال بود. چند بازی این تیم در نیمفصل اول جزو بدترین بازیها بود. در سه بازی مقابل گلگهر، فولاد و آلومینیوم، استقلال بدترین بازیها را به نمایش گذاشت و با خوششانسی از آنها امتیاز گرفت. تا قبل از بازی مقابل نفت مسجدسلیمان، استقلال فقط ۸ گل در جریان بازی زده بود که دو تای آنها هم با شانس به ثمر رسیدند. استقلال در فاز هجومی مشکل دارد و این چیزی است که میتواند در نیمفصل دوم این تیم را به چالش بکشاند.
پرسپولیس
در نیمفصل اول پرسپولیس با مشکلات زیادی دست و پنجه نرم کرد. ماجراهای مدیریتی و خریدهای جدیدی که زیاد به کار تیم نیامدند، باعث شدند تا یحیی گلمحمدی روزهای سختی را بگذراند. تیم او البته از نظر نتیجهگیری از فصل قبل بهتر عمل کرد. در نیمفصل اول لیگ بیستم، پرسپولیس ۲۷ امتیاز داشت و این فصل ۳۲ امتیاز.
همین کافی است تا این تیم را هم در نیم فصل اول جزو تیمهای موفق به شمار بیاوریم اما مشکلات پرسپولیس اگر حل نشوند احتمالا در پایان فصل نوار قهرمانیهای این تیم قطع خواهد شد. پرسپولیس در خط دفاع دیگر آن تیم قدرتمند چند فصل اخیر نیست. گلهای خورده این تیم در همین نیمفصل اول دورقمی شده است. در خط هافبک رضا اسدی ناامیدکننده ظاهر شده است. در خط حمله هم خبری از حضور مدعیان آقای گلی نیست.
بهترین گلزنان پرسپولیس در نیمفصل اول چهار گل زدهاند و یکی از آنها هم رباط صلیبی پاره کرده است. گذشته از آمار و نتایج، نمایشهای این تیم چنگی به دل نمیزند. همین بازی آخر مقابل فجر سپاسی اگر چند دقیقه بیشتر طول میکشید ممکن بود پرسپولیس گل مساوی را دریافت کند. توجه کنید که فجر تیم چهاردهم جدول است! پرسپولیس مقابل پدیده قعرنشین هم امتیاز از دست داد و نمایش بدی داشت.
سپاهان
از تیم پرستاره محرم نویدکیا انتظار بیشتری میرفت. قبل از شروع فصل پیشبینی میشد این تیم به راحتی قهرمان نیمفصل و پایان فصل شود اما سپاهان حالا شش امتیاز از استقلال و سه امتیاز هم از پرسپولیس کمتر دارد. در کارنامه این تیم چهار باخت ثبت شده و اگر باخت
۴ بر ۲ مقابل گلگهر را هم محاسبه کنیم، متوجه میشویم که سپاهان در نیمفصل اول، یکسوم بازیهایش را با شکست پشت سر گذاشته است!
سپاهان البته نمایشهای خوبی دارد، آنها در برابر ذوبآهن، استقلال و پیکان تیم برتر زمین بودند اما هر سه بازی را واگذار کردند و به آنها ثابت شد که بازیهای خوب و جذاب برای قهرمانی کافی نیست. ضمن اینکه باختهای این تیم روی روحیه بازیکنان و نمایشهای خوب این تیم هم تاثیر منفی گذاشت و در چند بازی آخر، سپاهان یک تیم معمولی بود و حتی در برابر آلومینیوم هم میتوانست بازنده باشد.
مشکل بزرگ سپاهان هم تمامکنندگی است. سجاد شهباززاده آقای گل فصل پیش، در این نیمفصل کاملا ناامیدکننده ظاهر شده است. شهریار مغانلو هم که با جنجال زیادی به سپاهان پیوست نتوانست بیشتر از سه گل برای این تیم به ثمر برساند. از سپاهان هم هیچ بازیکنی هنوز موفق به زدن حتی چهار گل در نیمفصل اول نشده است.
به جان حریفان ضعیف هم دعا کنید
یکی از دلایلی که باعث شده تا استقلال و پرسپولیس و سپاهان، با این همه مشکل و چالش، تا حدود زیادی خودشان را از بقیه تیمها جدا کنند، ضعیف ظاهر شدن سایر تیمهاست. مس رفسنجان نتوانست در طول نیمفصل ثبات داشته باشد و در مقطعی امتیازهای زیادی را از دست داد. گلگهر با کسر هفت امتیاز روبهرو شد و نتوانست زیر بار این اتفاق کمر راست کند. فولاد هم که در شروع فصل با عبدالله ویسی امتیازات زیادی را از دست داده بود.
پیکان هم نوسان زیادی داشت و همین حالا به لطف رای کمیته انضباطی سه امتیاز به این تیم اضافه شده است. اگر بخواهیم واقعبینانه نگاه کنیم، تیمهای نیمه پایین جدول فقط برای فرار از سقوط میجنگند و تمام تلاششان برای بقا در لیگ برتر است. مشخص است که در چنین لیگی تیمها با نمایشهایی متوسط و کمی حرفهایگری و البته خوششانسی و کمکهای داوری میتوانند مدعی قهرمانی باشند.