روز آزمون اسکوچیچ و ستارههای بدون جانشین
روزنامه هفت صبح | اسکوچیچ از هر نظر یک مربی ایدهآل نه برای تیم ملی فوتبال که برای فدراسیون فوتبال ایران است. بیصدا، بیتوقع و آرام. در شروع مهمترین تورنمنت فوتبال آسیا، تقریبا هیچ توقعی ندارد. نه تقاضای بازیهای دوستانه کرده است، نه اردوهای خاص و نه بلیت برای نگاه کردن بازیهای ملیپوشها. در سکوت کامل کرونا گرفت و کسی هم پیگیر نشد که وضعیتش به کجا رسیده است. شرایطی که البته یک سود خاص برای او داشته و این که از الان تمام توجیهات محکمه پسند را در صورت ناکامی در جیب دارد.
شاید هم این استراتژی پاسخ بدهد. این که یک هفته قبل از بازیها ملیپوشان را دعوت کنیم و چند روز با هم خوش باشند و بعد یک بازی انجام دهند و تمام. به هرحال اسکوچیچ این شانس را دارد که تقریبا ترکیب تیم ملی مشخص است. با آسیب دیدگیهای حاج صفی و علی کریمی و به فرم بازگشتن وحید امیری میشود ترکیب را همانگونه که در صفحه ۱۲ پیشبینی شده چید.
بیرانوند و محمدی و خلیلزاده و کنعانیزادگان و محرمی و نوراللهی و عزتاللهی و امیری و قلیزاده و آزمون و طارمی. تنها احتمال قابل بحث، حضور وحید امیری در دفاع چپ به جای میلاد محمدی و بازی علیرضا جهانبخش در پست وینگر چپ است وگرنه به احتمال ۹۹درصد تیم ملی با این ترکیب حضور خواهد داشت. و قدوس و قایدی و ترابی و انصاریفرد گزینههای اصلی تعویض خواهند بود. بعید است در این بازی و بازی روز سهشنبه با عراق اسکوچیچ فرصت بازی به تازه واردهایی مثل نیک نفس و حردانی و عارف آغاسی بدهد. ستارههایی مثل آزمون و طارمی و قلیزاده گزینههای اصلی گلزنی به سوریه و عراق خواهند بود.
سوریه در دور مقدماتی با قاطعیتی عجیب و به عنوان صدرنشین به دور بعد صعود کرد. البته گروهش ساده بود. همگروهی با چین و فیلیپین و گوام و مالدیو کار سوریه را راحت ساخته بود. گول روابط دوستانه ایران و سوریه را هم نخورید. خشنترین تیم مقابل ایران نه بحرین است و نه قطر و نه سعودی.این سوریه و عراق هستند که همیشه مقابل ایران با تمام قوا به یک جنگ فیزیکی روی میآورند و بیشک امروز و سهشنبه این دوبازی سخت تعدادی مصدوم و محروم برای ایران برجای خواهند گذاشت.
این دو بازی نقش مهمی در ادامه رقابتها خواهند داشت. لغزیدن ایران موجب میشود که سوریه و عراق و حتی امارات خودشان را به کورس ایران و کرهجنوبی برسانند و شرایط را سخت کنند. امروز شاهد آغاز ماراتن مستعدترین نسل فوتبال پس از انقلاب هستیم. نسلی که به نظر بیجانشین هم میآید و شاید در خاموشی تدریجی شعلههایش بعدها افسوس آنها را بخوریم. مثل اتفاقی که برای تیم والیبال رخ داد و همه آن شور و شوق جوانگرایی با دره عمیق اختلاف استعداد و کاراکتر میان دو نسل بر باد رفت. صفحه ۱۲ را هم بخوانید .