چالش کارلتو در دومین دوره رهبری رئال
روزنامه هفت صبح، آرتین ابراهیمی | رئال‌مادرید فصل سخت ۲۱-۲۰ را با مقام دومی لالیگا به پایان رساند؛ فصلی پر از ناکامی برای دوستداران این تیم جهانی که سرآغاز آن شکست در سوپرجام بود، با حذف زودهنگام از کوپا دل‌ری دنبال شد، در دو قدمی یوسی‌ال متوقف ماند و در نهایت بعد رقیب همشهری به رتبه دوم رضایت داد. این کارنامه زین‌الدین زیدان در آخرین فصل دومین حضورش در لوس‌بلانکوس بود که برای تیمی کهکشانی، یک ناکامی مطلق به حساب می‌آید.
به‌ویژه پس از اتفاقاتی که خیلی از آنها به اشتباهات فردی سرمربی و کادر بدنسازی مورد اعتماد او مربوط بود، زیزو نامه‌ای سرگشاده به هواداران نوشت و خیلی حق به‌جانب، به انتقاد از آقای رئیس پرداخت تا دوران باشکوهش در رئال‌مادرید را اینگونه به پایان برساند؛ مثل دوران بازی‌اش که با آن ضربه سر به سینه ماتراتزی در فینال جام جهانی به انتها رسید. فردای انتشار این نامه، فلورنتینو پرز به سمت مربی‌ای رفت که زیدان دستیارش بود. به این ترتیب کارلو آنچلوتی برای دومین‌بار به مادرید آمد تا این تیم پیر و خسته را از شاگرد اسبق خود تحویل بگیرد و رویاهای طرفداران سپیدها را جامه عمل بپوشاند.
*** اما چالش کارلتو در دومین دوره رهبری رئال‌مادرید چیست؟
او با انبوهی از مشکلات ریز و درشت مواجه است که باید راه‌حلی برای آنها پیدا کند. معضل اصلی، جبهه مخالفان زیدان به سردمداری گرت بیل، ایسکو، یوویچ، سبایوس، اوده‌گارد، وایخو، ماریانو و حتی مارسلو است که باشگاه هم بیشتر آنها را نمی‌خواهد و معلوم نیست روحیه سهل و ممتنع مربی ایتالیایی، آینده این بازیکنان را به چه نحو رقم خواهد زد.دیدگاه اول که قرین به واقعیت است، کوتاه آمدن آنچلوتی مقابل اغلب این بازیکنان است و به این ترتیب، رئال ۲۲-۲۱ همانند تیمی بسته می‌شود که در یکی دو سال اخیر دیدیم؛ با اضافه شدن چند بازیکن قرضی مازاد که روی دست باشگاه مانده‌اند و بیشتر آنها در آخرین سال قرارداد خود هم هستند.
شاید این دیدگاه تیم مدیریتی رئال هم باشد که یکی دو سال همینطور چراغ خاموش جلو بروند تا از بحران اقتصادی کرونا و هزینه‌های سرسام‌آور بازسازی سانتیاگو برنابئو جان سالم به‌در ببرند. برخی کارشناسان معتقدند انتخاب کارلتو هم دقیقا براساس این تئوری بوده تا آقای مربی گوش به‌فرمان به همین موجودی تیم بسنده کند و نگاهی به خریدهای آنچنانی نداشته باشد. با این وصف، خرید کیلیان امباپه و ارلینگ هالند هم به رویایی دور برای هواداران مادریدی‌ها بدل خواهد شد و به احتمال زیاد، مهاجم فرانسوی با پی‌اس‌جی تمدید کرده و غول نروژی هم سال بعد راهی تیمی در لیگ برتر انگلیس (سیتی، من‌یو، چلسی) می‌شود.
در بهترین حالت هم خرید این دو ستاره به یک تا دو سال آینده منتهی خواهد شد. مدیران میانی رئال‌مادرید مثل خوزه آنخل سانچز برای فرار از جبهه انتقادات رسانه‌ای و هواداری که مشخصا فلورنتینو پرز را هدف می‌گیرند، احتمالا یکی دو بازیکن درجه ۲ براساس تز اتحادیه کارگری استخدام خواهند کرد که هیروینگ لوزانوی مکزیکی و فابیان روئیز اسپانیایی در صدر این لیست کمرنگ قرار دارند. از سوی دیگر تعیین تکلیف دو مدافع اصلی و مرکزی تیم، سرخیو راموس قهرمان رئالی‌ها و رافا واران کاپیتان دوم فرانسه هم معضلی اساسی در دوره جدید مربیگری کارلو آنچلوتی است.
او توان آشتی دادن پرز و راموس را دارد، اما اگر واران در سال پایانی قرارداد خود حاضر به تمدید آن نشود، باشگاه چاره‌ای جز فروش او ندارد و به این ترتیب رئال برای بازی‌های فشرده فصل جدید به یک دفاع وسط مطمئن نیاز پیدا می‌کند که در این بازار کنونی باید حدود ۶۰ تا ۸۰ میلیون دلار خرج بازیکنانی چون ژول کونده (بعضی‌ها می‌گویند و می‌خوانند: جولز کانده) و پائو تورس کند. هرچند که اعتماد به مدافعی چون ویکتور شوست (براساس تلفظ نام هافبک اسبق این تیم: برند شوستر) که در همه رده‌های پایه رئال کاپیتان بوده هم آپشنی قابل توجه است و باید دید که کارلتو حاضر به این ریسک می‌شود یا ترجیح او، کار با مدافعان باتجربه است.
در دوره اول آنچلوتی، پلن B او متشکل از بازیکنانی چون ایسکو، واران، ناچو، کوئنترائو، خامس، موراتا، خیلی از بازی‌ها را درمی‌آوردند و او با اتکا به همین نیمکت قوی به موفقیت‌های قابل توجهی رسید؛ اما این رئال که ۱۱ نفر اصلی‌اش هم اغلب پیر و خسته هستند، فاقد این ویژگی بوده و روی نیمکت بازیکنانی در حد نام و اعتبار تیم کهکشانی وجود ندارد.اصل قضیه تفاوت تیم اول و دوم رئال آنچلوتی هم به بودن و نبودن CR7 برمی‌گردد که خود یک تیم است.
رونالدو با رفتن خود در سال ۲۰۱۸، فصلی ۵۰ گل از رئال کم کرده و فکر جایگزینی او هم امری بیهوده است. به نظر می‌رسد که یکی از وظایف اصلی ارجاع شده به مربی ایتالیایی، احیای ادن هازارد است؛ اما خردسال‌ترین هوادار رئال هم خوب می‌داند که این هافبک- مهاجم بلژیکی، بازیکن‌بشو نیست و دوره او تمام شده است. پیشرفت فنی دو بال برزیلی رئال، وینیسیوس جونیور و رودریگو گوئس در امر گلسازی و گلزنی هم از دیگر برنامه‌های آنچلوتی است که حکم دستورالعمل را دارد، اما به نظر می‌رسد که مرد ایتالیایی در این امر هم توفیق ویژه‌ای پیدا نکند، چون این دو بازیکن به‌ویژه وینیسیوس نشان داده‌اند در همین قد و قواره هستند و نمی‌توان انتظار خاصی از آنها داشت.
هرچند که با کمی ارفاق می‌توان به رودریگو امید بست، اما از آن یکی برزیلی آبی گرم نمی‌شود و همه هواداران روی این قضیه متفق‌القول هستند. مارکو آسنسیو هم بعد آن مصدومیت سخت، بازگشت ضعیفی به میدان داشته و گذشت زمان هم روی بازی کم‌اثر او تاثیر نگذاشته است.بحران مالی باعث شده تا آنچلوتی در میانه زمین تیمش به گارد قدیمی خود تکیه کند: مودریچ، کاسیمیرو، کروس که با جنگجوی اروگوئه‌ای تکمیل می‌شوند. در واقع ایده حضور فده والورده در ترکیب اصلی شاید باعث تغییر سیستم تیم از ۳-۳-۴ به ۲-۴-۴ شود، چرا که والورده نشان داده یکی از بهترین‌های جهان در میانه میدان است و تیم مدیریتی رئال هم نسبت به بازی ثابت او حساس است.
در کنار فده، به بازی گرفتن چرخشی مارتین اوده‌گارد نروژی هم می‌تواند نفس مودریچ را به شماره نیندازد تا در طول فصل، این هافبک کارآمد با آمادگی کامل در بازی‌های بزرگ حضور پیدا کند. بازی‌های جانانه ادر میلیتائو در پایان فصل قبل هم باعث شده تا نیمکت‌نشینی او عملا به پایان برسد. حال این مدافع جوان که در تیم ملی برزیل هم نقش ثابتی دارد، از سرمربی جدید رئال متوقع است که یکی از ۱۱ مرد فیکس سپیدها باشد و مدیران رئال نیز این انتظار را از آقای مربی دارند.
توجه به بازیکنان آکادمی هم یکی دیگر از دستورالعمل‌های قرارداد جدید آنچلوتی است و به این ترتیب نقش این ۴ شگفت‌انگیز: ویکتور شوست، آنتونیو بلانکو، میگل گوتیرز، سرخیو آریباس، به‌علاوه ماروین پارک، هوگو دورو، پابلو رامون و ماریو گیلا پررنگ‌تر از قبل خواهد شد.
اضافه شدن دیوید آلابا مدافع خوش‌نقش اتریشی هم مزیتی عالی برای دوره دوم آنچلوتی است و قطعا او می‌تواند از خیلی جهات، کیفیت فنی تیم را در فصل پیش‌رو بالاتر ببرد؛ به‌ویژه این که می‌تواند در چند پست بازی کند.بازگشت پینتوس بدنساز مطرح ایتالیایی هم از مهمترین اخبار این دوره انتقالی رئال‌مادرید است؛ مردی که همه به او اعتماد دارند تا برای انبوه مصدومیت‌های دوره دوپونت فرانسوی چاره‌ای بیاندیشد.
*** نگاهی به ترکیب رئال ۲۲-۲۱
تیبو کورتوآ با خیال آسوده، در درون دروازه رئال خواهد ایستاد تا خیال همه دوستداران این تیم هم راحت باشد؛ اما مشکل اصلی دروازه‌بانان ذخیره هستند؛ لونین اوکراینی مطمئن نشان نداده و آلتوبه هم خیلی جوان و کم‌تجربه است. پس اگر کورتوآ مصدوم شود، بحران به درون دروازه رئال راه پیدا می‌کند.
برای ترکیب مدافعان میانی، توجه اصلی آنچلوتی و تیم مدیریتی رئال به میلیتائو و آلاباست. اگر مشکل راموس حل شود، قطعا او هم در این چرخه اثرگذار است و شاید سیستم ۲-۵-۳ مدل ایتالیایی با این سه نفر احیا شود. ناچو هم مثل همیشه یک مدافع میانی در دسترس و کم‌حاشیه برای نیمکت‌نشینی و بازی در بالاترین سطح ممکن است. ویکتور چوست هم مدافع پشتیبان تیم از کاستیا خواهد بود، البته اگر در ۲۱ سالگی قصد جدایی نداشته باشد.
به این ترتیب به‌نظر می‌رسد که جایی برای رافا واران جدایی‌طلب و خسوس وایخوی کم‌اثر وجود ندارد.در دفاع راست، کارلتو به دنی کارواخال و لوکاس واسکز اعتماد خواهد کرد و به این ترتیب اودریوزولا اولین خروجی قطعی تیم است. جناح چپ هم با فرلان مندی و میگل گوتیرز سروشکل می‌گیرد و مارسلو یار مازاد این نقطه زمین خواهد بود. میانه زمین رئال در فصل جدید هم در انحصار مودریچ، کاسیمیرو، کروس و فده والورده است. اوده‌گارد، بلانکو، آریباس و احتمالا دنی سبایوس یاران ذخیره این ۴ هافبک اصلی هستند. ایسکو هم یار مازاد این منطقه زمین است.
در خط حمله جایگاه کریم بنزما دست‌نیافتنی است و مهاجم کناری او وینیسیوس جونیور و یا ادن هازارد خواهند بود. رودریگو و آسنسیو هم مهاجمان پشتیبان رئال برای نیمه دوم هستند. یاران مازاد این خط هم گرت بیل، ماریانو و یوویچ هستند که آنچلوتی باید فکری به حال آنان کند.
در نهایت به نظر می‌رسد که این رئال‌مادرید مدل ۲۲-۲۱ دچار معضل دروازه‌بان دوم، دفاع راست ذخیره خوب، دفاع وسط مطمئن (در صورت جدایی راموس و واران) و البته مهاجم شش‌دانگ است.
