وقتی سیاوش یزدانی یار دوازدهم پرسپولیس بود
روزنامه هفت صبح | دربی ۹۵ با پیروزی پرسپولیس به پایان رسید و شانس استقلال برای قهرمانی در لیگ برتر به حداقل رسید. این بازی اما برندهها و بازندههای پنهان دیگری در خود داشت که آنها را مرور میکنیم.
*** برندهها
یحیی گلمحمدی: چند روز پس از بازی جنجالی در نقشجهان اصفهان، سرمربی پرسپولیس با انتخاب استراتژی درست، سیستم مناسب و تعویضهای موثر، هم برای اولین بار در دوران مربیگریاش دربی را برد و به صدر جدول برگشت و هم تیمش را از لحاظ روحی و روانی در بهترین شرایط ممکن قرار داد. او در نیمه اول، آگاهانه و با اطمینان از خط دفاع و دروازه مطمئن تیمش، توپ و میدان را به استقلال داد و بازیکنانِ فرسوده از بازیهای متوالی حریف را خسته کرد و با دو تعویض در بین دو نیمه، نیمه دوم را هم به شکل دلخواهش پیش برد.
در واقع دربی از دقیقه اول تا پایان، به شکلی پیش رفت که پرسپولیس میخواست و یحیی برایش برنامهریزی کرده بود. البته تیم او خوب بازی نکرد و انتقادهایی از نمایش پرسپولیس در دربی شده اما آنچه مهم است و در حافظه تاریخ خواهد ماند و در آمارها ثبت خواهد شد، این است که پرسپولیس در دربی ۹۵ با هدایت یحیی گلمحمدی پیروز شد.
*** عیسی آلکثیر: دربی ۹۵ برای او به بهترین شکل ممکن پیش رفت. او به تازگی شش ماه محرومیت را پشت سر گذاشته بود و از آنهایی که برای محرومیت او تلاش کرده بودند و به ایافسی گزارش داده بودند، دلخور بود. بعد از پایان محرومیت، بازگشت خوبی به ترکیب پرسپولیس داشت و در آسیا هم چند گل برای تیمش زد اما دربی ۹۵ برای او یک بازی ویژه بود. در واقع رویارویی او با تیمی بود که هوادارانش را مقصر محرومیتش میدانست.
به همین دلیل بود که گلزنی در این بازی برایش بهترین اتفاق ممکن بود که در نهایت رخ داد. شیوه خوشحالی او نشان میداد که چقدر برای زدن این گل انگیزه داشت، هرچند خودش مدعی است که خوشحالیاش پیغام خاصی برای استقلالیها نداشت اما کیست که نداند گلزنی در اولین دربی، آن هم وقتی پای چنین انگیزهای در میان باشد، چقدر مهم و لذتبخش است. آلکثیر حالا در میان هواداران پرسپولیس محبوبتر از همیشه است و نقش گلزنی در دربی در این محبوبیت انکارنشدنی است.
*** وحید امیری: تک گل سه امتیازی دربی را عیسی آلکثیر زد اما به نظر میرسد این گل را تمام و کمال باید به نام وحید امیری بزنیم. در صحنه گل، او توپ عرضی بلندی را در میانه زمین از احمد نوراللهی تحویل میگیرد، به راحتی آن را کنترل میکند، به سادگی پا به توپ از مهدی مهدیپور که به سرعت او را تعقیب میکند، رد میشود، با حرکت بدن وریا غفوری را هم فریب میدهد و تا پشت محوطه جریمه استقلال پیش میرود و توپ را در بهترین شرایط ممکن به شهریار مغانلو میدهد.
در واقع او با این حرکت چندین بازیکن استقلال از جمله مهدیپور، غفوری و ریگی را از جریان بازی خارج میکند و همه شرایط را برای گلزنی تیمش فراهم میکند. امیری در این بازی بارها با حرکات پا به توپ و البته ساده خود، بازیکنان مقابلش را فریب داد و بازی را برای همبازیانش سادهتر کرد. او اگر نگوییم بهترین، یکی از بهترین بازیکنان پرسپولیس در دربی ۹۵ بود.
*** بازندهها
فرهاد مجیدی: در بازی رفت با خوششانسی از شکست مقابل پرسپولیس فرار کرد اما این بار خبری از خوششانسی نبود. مجیدی تیمش را با ترکیبی متفاوت و پیچیده راهی میدان کرد، تیمش نیمه اول را به دلخواه حریف بازی کرد و فشار آورد و نیمه دوم را با خستگی آغاز کرد. یحیی دست او را خواند، در نیمه دوم قایدی را مهار و با تعویضهایش جریان بازی را عوض کرد اما مجیدی که تیمش قبل از گل، نمایش بهتری داشت، بعد از دریافت گل کاملا به هم ریخت و یک نمایش احساسی، بیبرنامه و بینظم ارائه داد.
با اینکه یکی دو حمله از عمق، نشان داد که استقلال میتواند از این منطقه به دروازه پرسپولیس برسد اما تعویضهای مجیدی در جهت بازی مستقیم و ارسالهای بلند و بیهدف بود و این همان چیزی بود که پرسپولیس و یحیی میخواستند. این اولین باخت مجیدی به عنوان مربی در دربیها بود اما او در نشست خبری هم با توهین به وزیر ارتباطات، باخت دیگری را برای خودش ثبت کرد.
*** سیاوش یزدانی: بدون شک بدترین و ضعیفترین چهره دربی ۹۵ بود. از دقیقه اول بازی به دنبال ایجاد حاشیه و درگیریهای لفظی و فیزیکی با بازیکنان حریف و جرو بحث با داور بود. در تمام کورسها یا جا ماند، یا خطا کرد و در معدود نبردهای موفقش هم دست از حاشیهسازی برنداشت. او خوششانس بود که داور تصمیم به مدیریت بازی گرفت وگرنه حداقل باید با چهار کارت زرد، دو بار از بازی اخراج میشد.
او هیچ کدام از خطاهای واضح خود را نمیپذیرفت و به سوت داور اعتراض میکرد اما با کوچکترین خطای پرسپولیسیها روی خودش، عصبانی میشد و واکنش نشان میداد. یزدانی در دقایق پایانی بازی و در حالی که استقلال نیاز به حمله داشت با تشدید درگیری و متوقف کردن جریان بازی، خیال پرسپولیسیها را از بابت پیروزی در این بازی راحت کرد. بهترین جمله درباره او را یکی از پیشکسوتان پرسپولیس گفت: «یزدانی در دربی یار دوازدهم پرسپولیس بود و بیشتر به سود تیم ما کار کرد تا تیم خودش.»
*** آرمان رمضانی: برای چندمین بار به عنوان بازیکن تعویضی به میدان آمد و مطابق معمول هیچ کار خاصی انجام نداد. البته درباره تواناییهای فنی او بحثهایی وجود دارد و بازی کردن یا نکردنش تصمیم سرمربی است اما اینکه بازیکنی، این همه موقعیت برای اثبات خودش پیدا کند و همه آنها را از دست بدهد، طبیعی نیست. او قاعدتا برای دربی باید انگیزههای بیشتری میداشت و تلاش بیشتری میکرد.
اما در معدود دقایقی که در بازی حضور داشت، نشانهای از این انگیزه را در او ندیدیم و همچنان سوال بزرگ هواداران و پیشکسوتان استقلال این است که استقلال با چه هدفی او را جذب کرد؟ این سوالی است که مجیدی باید به آن پاسخ بدهد. به خصوص که قبل از دربی هم در مصاحبهای از بسته شدن استقلال توسط دلالها در سالهای قبل خبر داده بود و حالا باید توضیح دهد که بازیکنی مثل رمضانی، از چه کانالی، با تایید چه کسی و با چه هدفی به استقلال آمده و قرار است در این تیم چه کاری انجام بدهد؟
*** پرسپولیس و گلهای بابرنامه و تمرین شده
در شمارههای گذشته، به گلهای مشابهی که پرسپولیس از حریفانش دریافت میکند اشارههایی داشتیم و حالا وقتش رسیده به گلهای زده شبیه هم و بابرنامه این تیم هم بپردازیم. گل شهریار مغانلو به الریان در بازی برگشت با پاس امید عالیشاه کپی گلی بود که این تیم به استقلال زد. با این تفاوت که نیازی به ریباند نداشت و ضربه مغانلو مستقیما وارد دروازه حریف شد. پرسپولیس مقابل سپاهان هم حرکتی دقیقا شبیه همین حرکت را پیاده کرد با این تفاوت که در آن بازی نیازمند در ریباند هم موفق عمل کرد و مانع باز شدن دروازهاش شد.