چرا یحیی سکوت نکرد؟
روزنامه هفت صبح، نادر نامدار | مصاحبه روز یکشنبه یحیی گلمحمدی در تمرین پرسپولیس و تهدید او به جدایی از این تیم بعد از بازیهای لیگ قهرمانان آسیا هواداران پرسپولیس را شوکه کرد. او گلایههای زیادی از عملکرد مدیران باشگاه داشت ولی در فضای مجازی این شائبه پیش آمده که او احتمالا به دنبال بهانهجویی است و وضعیت باشگاه پرسپولیس آنقدر بحرانی نیست که یحیی را وادار به چنین مصاحبهای کند اما واقعا چرا یحیی سکوت نکرد؟
*** ناکامی در جذب نفرات لیست اصلی
پرسپولیس همین حالا در بازار نقل و انتقالات بیشتر از هر تیم دیگری بازیکن جذب کرده و در ظاهر اینطور به نظر میرسد که آنها با توپ پر وارد بازار شدهاند و قصد دارند فصل بعد هم مدعی اصلی قهرمانی باشند اما یحیی گلمحمدی از اینکه مدیران باشگاه در جذب سه نفر از مهمترین نفرات لیست اولیه او ناکام ماندند به شدت عصبانی است.
دانیال اسماعیلیفر، رضا اسدی و شهریار مغانلو سه بازیکنی بودند که یحیی روی جذب آنها تاکید داشت و مدیران باشگاه هم با آنها مذاکره کردند اما در نهایت موفق به جذب هیچ یک نشدند. البته شاید انصاف نباشد که مدیران پرسپولیس را به خاطر این ناکامی سرزنش کرد. شهریار مغانلو از مدتها قبل برای لژیونر شدن و بازی در لیگ پرتغال اقدام کرده بود، رضا اسدی هم بازیکنی است که چند پیشنهاد اروپایی دارد .
منطق حکم میکند که این پیشنهادها برای او در اولویت باشند. شاید تنها بازیکنی که پرسپولیس میتوانست جذب کند و نکرد، دانیال اسماعیلیفر بود که گفته میشود او هم با پیشنهاد نجومی و وسوسهانگیز سپاهان، به پرسپولیس پاسخ منفی داده است. به این ترتیب به نظر میرسد گلایه یحیی از مدیران باشگاه در این باره زیاد هم منطقی نیست.
*** حفظ ترابی و علیپور
مهدی ترابی و علی علیپور مهمترین و کلیدیترین بازیکنان پرسپولیس بودند که در روزهای اخیر از این تیم جدا شدند. مرور قرارداد ترابی و نحوه جدایی او نشان میدهد که او از مدتها قبل تصمیم خود را برای این کار گرفته بود و مدیران پرسپولیس چارهای جز موافقت با رفتن او به قطر نداشتند اما درباره علی علیپور میتوان مدیران پرسپولیس را به کوتاهی متهم کرد. علیپور در چهار سال گذشته یکی از بهترین بازیکنان پرسپولیس بود، دو بار آقای گل لیگ شد و فصل گذشته هم بهترین گلزن این تیم بود.
اما در تمام این مدت، مبلغ قراردادهایش در حد و اندازه نامش و البته نقش مهم او در موفقیتهای این تیم نبود. در واقع او یکی از تاثیرگذارترین بازیکنان پرسپولیس در این چهار سال بود اما قراردادهایش در حد بازیکنان معمولی و متوسط این تیم بود! در واقع برای قدردانی از زحمات او هم که شده مدیران پرسپولیس میتوانستند در مذاکره با او از مواضعشان کوتاه بیایند و قراردادی متناسب با ارزش و اهمیت علیپور با او ببندند اما این کار را نکردند تا او هم مثل ترابی ترجیح بدهد از پرسپولیس جدا شود.
*** خریدها بدون پیش پرداخت و وساطت یحیی
طبق عرف، وقتی بازیکنی به تیمی جدید میپیوندد، در همان ابتدا درصدی از مبلغ قراردادش را به عنوان پیش پرداخت دریافت میکند. این اتفاق اما تا همین دو روز پیش درباره بازیکنان جدید پرسپولیس رخ نداده بود و مدیران این باشگاه، ریالی به بازیکنان جذب شده خود نداده بودند و آنها هم طبق قانون و عرف میتوانستند در تمرینات شرکت نکنند.
اما این یحیی بود که با آنها صحبت و آنها را متقاعد کرد تا از همان روز اول در تمرینات شرکت کنند. در نهایت هم گفته میشود فعلا فقط دو بازیکن از شش بازیکن جدید پرسپولیس درصدی از مبلغ قراردادهای خود را به عنوان پیش پرداخت دریافت کردهاند. این موضوع هم یکی از دلایل دلخوری یحیی از مدیران باشگاه است.
*** مطالبات فصل قبل مانده
بسیاری از بازیکنان پرسپولیس هنوز مطالباتی از فصل قبل دارند که پرداخت نشده است. البته شاید به نسبت دیگر تیمها، دریافتی پرسپولیسیها تا امروز خیلی هم کم نباشد اما به هر حال آنها حق دارند که از باشگاه توقع داشته باشند به تعهداتش به طور کامل عمل کند. به ویژه اینکه پرسپولیس با وجود مشکلات زیاد و تغییرات در کادر فنی و چند تغییر مدیریتی، توانست برای چهارمین بار متوالی قهرمان لیگ برتر شود. یحیی به دلیل عدم پرداخت مطالبات کامل بازیکنانش هم از مدیران شاکی است و البته چک باشگاه به شهرخودرو بابت جذب او هنوز هم پاس نشده است!
*** جذب شدهها در حد جدا شدهها نیستند
احسان پهلوان، حامد لک، سعید آقایی، علی شجاعی، عیسی آلکثیر و میلاد سرلک بازیکنانی هستند که در روزهای اخیر به پرسپولیس پیوستهاند. با وجود جذب این تعداد بازیکن اما به نظر میرسد یحیی از کیفیت فنی بازیکنان جذب شده زیاد راضی و مطمئن نیست. در قیاس با بازیکنان جداشده مثل ترابی و علیپور، به نظر میرسد نگرانی یحیی بیجا نباشد اما در هر حال همه این بازیکنان قطعا در لیست خرید یحیی بودهاند و با هماهنگی با خود یحیی از سوی باشگاه جذب شدهاند و او نباید گله چندانی از مدیران باشگاه داشته باشد.
*** نگرانی از ناکامی در آسیا
این مورد، یکی از دلایلی است که در فضای مجازی مانور زیادی روی آن داده شده است. البته خود یحیی هم صراحتا نگرانی خود را از بابت نتیجه نگرفتن در لیگ قهرمانان آسیا اعلام کرده و مدعی شده که اگر پرسپولیس در آسیا ناکام شود، او به عنوان مقصر اصلی معرفی خواهد شد اما چیزی که در فضای مجازی دیده میشود این است که این بزرگترین نگرانی یحیی است و بقیه مواردی که او مطرح کرده بیشتر شبیه بهانههایی بچگانه هستند! در واقع یحیی چون احتمال زیادی میدهد که تیمش در صعود از مرحله گروهی ناکام بماند، سعی کرده از همین حالا بخشی از اتهامات را از روی دوش خود برداشته و متوجه مدیران باشگاه کند.
*** دروغ شنیدن از مدیران
یحیی به صراحت مدعی شده که از دروغ شنیدن از مدیران باشگاه خسته شده است! البته این موردی است که در بیشتر باشگاههای ایران وجود دارد اما سوال اینجاست که او چرا بعد از جذب پنج بازیکن، طاقتش طاق شده؟ آیا دروغها و وعدههای سرخرمن قبلی برای عصبانیت او کافی نبودند؟ اگر یحیی اینقدر از دست مدیران شاکی است چرا زودتر از اینها مصاحبه نکرد و درست در آستانه آغاز دوباره لیگ قهرمانان آسیا به آنها حمله کرد؟ آیا نباید به این ماجرا بدبین باشیم؟
*** چیپهای پرتکرار یحیی!
گلمحمدی پیش از این هم سابقه رفتارهای این چنینی را در کارنامهاش داشته است. یحیی یک بار وقتی سرمربی تیم صبای قم بود، در حساسترین مقطع، این تیم را به بهانه مشکل قلبی ترک کرد و یکی دو هفته بعد دستیار مانوئل ژوزه در پرسپولیس شد! بعدها رفتار و عملکرد عجیب او در فینال جام حذفی مقابل سپاهان و بازی ندادن به مهدی مهدویکیا باعث شد تا هواداران پرسپولیس از دست او به شدت دلخور شوند. قبول هدایت تیم گلریحان البرز در لیگ یک هم یکی از عجیبترین کارهای یحیی بود.
او در این فصل هم به شکلی عجیب و تا حدودی غیراخلاقی شهرخودرو را ترک کرد و به پرسپولیس آمد تا هواداران این تیم هم از او عصبانی شوند. در نهایت میتوانیم به پنالتی چیپی که در بازی نیمهنهایی جام ملتهای آسیا مقابل چین زد اشاره کنیم که با جمله به یادماندنی عادل همراه شد: «این چه وقت چیپ زدن بود آقای گلمحمدی؟» و با مرور همه این اتفاقات، باید بگوییم که به نظر میرسد یحیی عادت دارد بدترین تصمیمات را در بدترین لحظات بگیرد!