۱۰۰فیلمساز برتر تاریخ سینما| قسمت هشتم: ۳۰ تا ۲۱
روزنامه هفت صبح| طی هفته‌های گذشته هفت قسمت از صد فیلمساز برتر تاریخ سینما را منتشر کرده‌ایم. شمارش معکوس از صد به یک. در اولین بخش به‌ترتیب از رده 100 تا 91؛ نام‌های دیوید فینچر، میلوش فورمن، ژاک دمی، بلا تار، کارول رید، آندره وایدا، استنلی دانن، موریس پیالا، مایکل کورتیز و کلینت ایستوود معرفی شدند.
در بخش دوم هم در فاصله 90 تا 81 نام‌هایی مثل: میازاکی، فون تریه، نولان، آنجلوپولوس، ژیگا ورتوف، وندرس، فلاهرتی، دی پالما، مارسل کارنه و هانکه.
در سومین قسمت به‌نام‌هایی مثل: ورنر هرتزوگ، ترنس مالیک، ادوارد یانگ، کیشلوفسکی، جان هیوستن، کلر دنی، ریدلی اسکات، دیوید کراننبرگ، الیا کازان و رائول والش پرداختیم.
در قسمت چهارم هم به برناردو برتولوچی، وونگ کاروای، پل تامس اندرسون، ویلیام وایلر، سام پکین پا، جوزف فن اشترنبرگ، کریس مارکر، پی‌یر پائولو پازولینی، رینر ورنر فاسبیندر و لیو مک‌کری پرداختیم.
در قسمت پنجم از نیکلاس ری، میکیو ناروسه، کوئنتین تارانتینو، پرستن استرجس، ژان ویگو، شانتال اکرمن، جورج کیوکر، برادران کوئن، وینسنت مینه‌لی و ژان پی‌یر ملویل گفتیم و در قسمت ششم به معرفی دیوید وارک گریفیث، وودی آلن، سرجیو لئونه، فرانک کاپرا، رابرت آلتمن، داگلاس سیرک، آلن رنه، ساتیا جیت رای، اریک رومر و ژاک ریوت پرداختیم.
و در قسمت هفتم هم به معرفی عباس کیارستمی، هو شیائو هشین، مایکل پاول و امریک پرسبورگر، جان کاساوتیس، باستر کیتون، رومن پولانسکی، ژاک تاتی، ویتوریو دسیکا، فرانسوا تروفوو و دیوید لین پرداختیم. امروز هم بخش هشتم را می‌خوانید. از شماره 30 تا 21:
استیون اسپیلبرگ: با سابقه 52 سال فیلمسازی و ساخت انبوهی از آثار پرفروش از درام تا فانتزی، از جنگی تا علمی تخیلی. مرد همه‌فن‌حریف و احساساتی هالیوود. او در دهه هفتاد یکی از بچه‌نیویوركی‌های لوس محسوب می‌شد و حالا یکی از ارکان سینمای معاصر آمریکا.
مهم‌ترین فیلم‌ها: آرواره‌ها (1975)، فهرست شیندلر (1992)، نجات سرباز رایان (1997)، ئی‌تی (1982)
لوکینو ویسکونتی : اشرافزاده کمونیست و سینماگری که شکوه و فخامت تئاتر را همراه خود به سینما آورد. ابتدا از سینمای نئورئالیستی شروع کرد اما به‌تدریج به سمت درام‌های تاریخی مجلل با ذائقه‌ای ادبی پیش رفت.
مهم‌ترین فیلم‌ها: یوزپلنگ (1963)، روکوو برادران (1960)، زمین می‌لرزد (1949)، مرگ در ونیز (1971)
سرگئی آیزنشتاین: سینماگر مولف و مبدع سینمای مبتنی بر تدوین. مهم‌ترین هنرمند شوروی کمونیستی که چه به دلخواه و چه به اجبار اکثر آثارش در خدمت شور انقلابی بود. با اين حال به‌عنوان یکی از بزرگ‌ترین آفرینندگان فرم در سینما ستایش می‌شود.
مهم‌ترین فیلم‌ها: رزمناوپوتمکین (1925)، ایوان مخوف (1944)، الکساندر نوسکی (1937)، اکتبر (1927)
ارنست لوبیچ : فیلمساز اتریشی‌تبار که در دهه بیست به هالیوود آمد و متخصص شوخی و کمدی‌های دوپهلو و جنسی بود و در دهه سی و چهل شماری از آثار درخشان سینمای کمدی را عرضه کرد. ظرافت او در بیان تصویری هنوز هم زبانزد همگان است. او به‌نوعی استاد مستقیم بیلی وایلدر محسوب می‌شود.
*مهم‌ترین فیلم‌ها: دردسر در بهشت (1932)، بودن یا نبودن (1942)، مغازه سرنبش (1940)، نینوچکا (1939)
ویلهلم فردریش مورنائو : این فیلمساز آلمانی هم مثل آیزنشتاین و گریفیث از مبدعین فرم در سینمای صامت بود و میزانسن‌های طلایی‌اش مبتنی بر حرکت دوربین طرفداران فراوانی در آثار بزرگان سینما پیدا کرد. او در 42 سالگی درگذشت اما تا همان موقع هم مجموعه‌ای درخشان از خود برجای گذاشته بود.
*مهم‌ترین فیلم‌ها: طلوع (1927)، نوسفراتو سمفونی وحشت (1922)، آخرین خنده (1924)، تابو (1931)
کارل تئودور درایر : سینماگر مذهبی دانمارکی که طی پنجاه سال فیلمسازی، فقط 14 فیلم ساخت و در 20 سال آخر فقط دو فیلم. در فیلم‌های او نشانه‌هایی از فلسفه کی‌یر کگارد و مسئله مهم ایمان بارها و بارها به نمایش درآمده‌اند.
*مهم‌ترین فیلم‌ها: مصائب ژاندارک (1928)، اردت (1954)، گرترود (1965)، خون‌آشام (1932)
دیوید لینچ : سینماگر سوررئالیست آمریکایی که جایگاهش در میان بزرگان سینما به شکل مداوم در حال ترقی است. ارائه سومین فصل از سریال تویین پیکس موجب شد تا یک بار دیگر جوامع سینمایی به ستایش از نبوغ منحصر به‌فرد او بپردازند.
*مهم‌ترین فیلم‌ها: مالهالند درایو (2001)، مخمل آبی (1986)، اینلند امپایر (2007)، توئین پیکس (1993)
فرانسیس فورد کاپولا: در دهه هفتاد نبوغ خود را با مجموعه‌ای از فیلم‌های بی‌نظیر به رخ همه منتقدان و کارشناسان سینمایی کشید اما عجیب این‌جاست که در چهار دهه بعد هرگز نتوانست آن دوران پرشکوه را تکرار کند. با این حال جایگاه او همچنان در تاریخ سینما تثبیت شده است.
*مهم‌ترین فیلم‌ها: پدرخوانده (1972)، آپو کالیپس ناو (1978)، پدرخوانده 2 (1974)، مکالمه (1974)
روبرتو روسلینی : سینماگر مشهور ایتالیایی که یک بار در سال 1945 به عنوان مبدع و معرفی‌کننده سینمای نئورئالیستی مشهور شد و یک بار در اوایل دهه پنجاه نام پدر معنوی سینمای مدرن را به دست آورد. یک سینماگر کاتولیک كه در فیلم‌هایش آموزه‌های مذهبی و مسیحی را می‌شود جست‌و‌جو کرد اما خودش در زندگی شخصی چندان کاتولیک پایبندی نبوده است. داستان ازدواج و طلاق او و اینگرید برگمن از داستان‌های مشهور تاریخ سینماست.
*مهم‌ترین فیلم‌ها: سفر در ایتالیا (1953)، رم شهر بی‌دفاع (1945)، پاییزا (1946)، اروپا 51 (1952)
ماکس افولس: سینماگر آلمانی‌الاصل که در چهار کشور فیلم ساخت: آلمان و ایتالیا و فرانسه و آمریکا. یکی از نوابغ بلافصل فرم و میزانسن در سینما. در کانون فیلم‌هایش زنان رنج دیده قرار دارند هرچند افولس به شکل آگاهانه‌ای مسائل جامعه‌شناسانه را دنبال نمی‌کرد.
*مهم‌ترین فیلم‌ها: نامه از زنی ناشناس (1948)، گوشواره‌های مادام (1953)، لولا مونتز (1954)، لیبه لای (1933)
