در گوشه و کنار دنیای سینما چه می‌گذرد؟
روزنامه هفت صبح، کیوان حسینیان| بالاخره مراسم اسکار هم برگزار شد، در شرایطی که این بار به جای فرش قرمز، فرشی به رنگ بژ پیش پای هالیوودی‌ها پهن کرده بودند. حداقل این تغییر رنگ برای عوامل فیلم «همه‌چیز همه‌جا در آن واحد» خوش‌یمن بود و آنها با دست پر مراسم را ترک کردند. غیر از این بازگشت قسمت ششم «جیغ» و فصل سوم «تد لاسو» هم خبرساز بود.
یک سال ماراتن در دنیای سینما هم به پایان رسید و نود و پنجمین دوره از جشن آکادمی علوم و فنون سینمایی آمریکا برگزیدگان خود را شناخت. در این مراسم «همه‌چیز همه‌جا در آن واحد» بیشترین جایزه را به خود اختصاص داد و در ادامه «در جبهه غرب خبری نیست» فیلم پرسروصدای آلمانی نت‌فلیکس که پیش‌تر در بفتا هم تاریخ‌ساز شده بود، برنده چهار جایزه شد.
«نهنگ»، «حرف‌های زنانه»، «تاپ‌گان: موریک»، «آواتار: راه آب» و «پلنگ سیاه: واکاندا تا ابد» سایر جایزه‌ها را میان خود قسمت کردند و «پینوکیو» جایزه بهترین انیمیشن و «ناوالنی» جایزه بهترین مستند بلند را به خود اختصاص دادند. جایزه بهترین ترانه هم به پدیده محبوب سینمای هند یعنی «آرآرآر» رسید تا تالیوود و بالیوود فتح اسکار را هم به دستاوردهای خود اضافه کنند. «خانواده فیبلمن»، «اشباح اینیشرین»، «تار» و «افترسان» از دیگر فیلم‌های تحسین‌شده در سال گذشته بودند که مراسم را دست خالی ترک کردند.
درست همان‌طور که پیش‌بینی کرده بودیم، این «همه‌چیز همه‌جا در آن واحد» بود که با کسب هفت جایزه اسکار، سال رویایی خود را کامل کرد و از تغییر جریان در هالیوود امروز خبر داد. فیلمی افراطی و با ایده‌های دیوانه‌وار که در نگاه اول شاید خیلی از مخاطبان و منتقدان با آن ارتباط برقرار نمی‌کنند چون روی تجربیاتی در دنیای سرگرمی سوار شده که اگر طی 10 سال گذشته آشنایی کافی با آنها را نداشته باشید، ورود به دنیای فیلم و همگام شدن با سرعت و شتاب آن واقعا کار سختی خواهد بود.
به‌هر حال دنیل‌ها ماموریت غیرممکن خود را با ساخت این فیلم به پایان رساندند و از حالا همه منتظر گام‌های بعدی‌شان خواهند بود و البته باید دید که نفرین این موفقیت همه‌جانبه کار دست‌شان می‌دهد یا که می‌توانند همچنان مسیر خلاقیت و بداعت را دنبال کنند.
«همه‌چیز همه‌جا در آن واحد» با کسب هفت جایزه پیشتاز مراسم بود؛ بهترین فیلم، کارگردانی، فیلمنامه اریژینال و سه جایزه بازیگری. هر چقدر رقابت میان میشل یئو و کیت بلانشت در رشته بهترین بازیگر زن جذاب و نزدیک بود، در بخش بازیگران مکمل برنده‌ها قابل پیش‌بینی بودند.
جیمی لی کریتس کهنه‌کار بعد از سال‌ها فعالیت و تجربیات گوناگون، در نقشی که به قول خودش در ابتدا درست متوجه آن نشده بود، برنده جایزه شد. کی هوی کوان هم که در کودکی به واسطه حضورش در قسمت دوم از سری فیلم‌های «ایندیانا جونز» در حافظه مخاطبان سینما ماندگار شده بود، پس از سال‌ها دوباره به عرصه بازیگری برگشت و اتفاقا با اجرایی تاثیرگذار و همدلی‌برانگیز، قلب فیلم را هم به تپش در آورد.
البته اسکار بهترین بازیگر مکمل مرد برای کی هوی کوان تنها بازگشت و لحظه تاثیرگذار این مراسم نبود و برندن فریزر نیز با کسب جایزه بهترین بازیگر مرد تمام سالن را به تشویق و احترام واداشت؛ بازیگری فراموش‌شده و قدرنادیده که به پاس بازی سخت و موثرش در «نهنگ» جایزه را به دست آورد و حضورش روی سن درست مانند نمای پایانی فیلم، حسی از رستگاری را تداعی می‌کرد.
از جایزه‌ها که بگذریم، خود مراسم نیز در مقایسه با دو دوره قبلی وضعیت بهتری داشت. گرچه هنوز آمار رسمی از تعداد بینندگان منتشر نشده، واکنش‌های در شبکه‌های اجتماعی و رسانه‌ها به نسبت مثبت بوده. در دو سال گذشته، از یک‌سو سایه سنگین کرونا و رکود صنعت نمایش و از سوی دیگر حواشی پیش‌بینی‌نشده کار را برای برگزارکنندگان مراسم سخت کرده بود. خوشبختانه امسال اثری از حضور آنلاین مهمانان یا دعوا روی سن دیده نشد و مشخصا تلاش بر این بود تا به جای نوآوری و تغییر ماهیت اسکار، مراسم به همان صورت کلاسیک و مالوفش اجرا شود، فقط با ایده‌های تازه در بخش‌های مختلف و نحوه پوشش.
جیمی کیمل که برای سومین بار اجرای مراسم را بر‌عهده داشت، جدای از مونولوگ طولانی و نه‌چندان بامزه‌اش در آغاز جشن، حضوری گرم و قانع‌کننده داشت و چند شوخی‌اش هم بلافاصله در شبکه‌های اجتماعی وایرال شد. دیگر امتیاز مراسم اجراهای زنده بود که به دلیل ترکیب نامزدهای امسال در بخش ترانه، ستارگان بزرگی همچون ریانا و لیدی گاگا به روی صحنه آمدند. فعلا به نظر می‌رسد که اوضاع برای اسکار کمی مساعد شده و واکنش‌های مثبت به ترکیب برندگان و نحوه‌ی برگزاری مراسم، از انتقادات و نگرانی‌های چند سال گذشته کمی کاسته است.
اما از سالن دالبی تئاتر در لس‌آنجلس و مراسم اسکار فاصله بگیریم و سری بزنیم به سالن‌های سینما. این هفته سه فیلم تازه به نمایش درآمدند. بعد از افتتاحیه موفق «کرید 3» در هفته گذشته، به نظر می‌رسید که صدرنشینی این درام ورزشی فعلا تداوم داشته باشد، اما «جیغ 6» با قدرت سینماها را تسخیر کرد. البته جای تعجب هم ندارد؛ چه چیزی بیشتر از یک بوکسور قدرتمند و ورزیده با نقش‌آفرینی مایکل بی. جردن می‌تواند مردم را برای رفتن به سینماها مجاب کند؟ بله، دختران جوان و زیبایی که باید از چنگ یک قاتل زنجیره‌ای خود را نجات بدهند!
قسمت جدید «جیغ» با واکنش مثبت منتقدان مواجه شده ولی فراتر از این نکته‌ای که توجه و کنجکاوی ویژه‌ای را نسبت به فیلم ایجاد کرده، حضور جنا اورتگا ستاره سریال «ونزدی» در یکی از نقش‌های اصلی است. اورتگا در قسمت قبلی «جیغ» هم نقش پررنگی داشت و بعد از درخشش با «ونزدی» و کسب شهرت جهانی، حداقل در تبلیغات فیلم روی حضور او تاکید بیشتری صورت گرفته که به ظاهرا در جذب مخاطبان نوجوان موثر هم بوده. «جیغ 6» در هفته اول اکران 44.5 میلیون دلار در آمریکای شمالی و مجموعا 67 میلیون دلار در سطح جهان فروخت که این رقم تقریبا دو برابر بودجه فیلم است و به همین دلار سودآوری قسمت جدید در سری فیلم‌های ترسناک خاطره‌انگیز را می‌توان تضمین‌شده دانست.
دو فیلم دیگر هم این هفته به سینماها آمدند که از سوی منتقدان و تماشاگران با واکنش‌های متوسطی روبه‌رو شدند. «65» فیلمی اکشن و علمی-تخیلی به تهیه‌کنندگی سم ریمی و با حضور آدام درایور در نقش اصلی است که تلاش یک فضانورد برای بقا در سیاره‌ای بیگانه و مقابله با موجودات فضایی خطرناک را به تصویر کشیده.
«قهرمانان» هم کمدی جدید بابی فارلی است که در آن وودی هرلسون نقش یک مربی بسکتبال دردسرساز را ایفا می‌کند که مجبور می‌شود تا مربیگری تیمی از کودکان کم‌توان ذهنی را بر‌عهده بگیرد. «قهرمانان» بازسازی یک فیلم موفق اسپانیایی با همین نام است که طبق روال معمول بازسازی‌های هالیوودی، به پای نسخه اصلی‌اش نمی‌رسد.
در تلویزیون هم تمام توجهات همچنان معطوف به «آخرین ما» است که به پایان فصل اول آن نزدیک می‌شویم و حساسیت و هیجان در داستان به اوج خودش رسید. پخش فصل سوم از کمدی موفق اپل تی‌وی پلاس یعنی «تد لاسو» هم شروع شده و باید ببینیم که این مربی آمریکایی و فوتبال نابلد در بازگشت به لیگ‌برتر انگلیس برای اداره تیمش با چه چالش‌هایی مواجه می‌شود.
گفته می‌شود این فصل آخر سریال و پایان کار جیسون سودیکیز در نقش مربی فوتبال خواهد بود.دیگر خبر مهم این روزها برگزاری جشنواره SXSW در آستین تگزاس است که طی سال‌های اخیر به رویدادی مهم و تاثیرگذار در کشف استعدادهای تازه و آثار خلاقانه تبدیل شده و بعدا می‌توان مفصل به آثار امسال این جشنواره و واکنش‌هایی که به همراه داشته‌اند، پرداخت.
