زمستان سخت شبکه‌های مختلف تلویزیونی
روزنامه هفت صبح، گروه تلویزیون | بهمن 1401 جزو ایامی است که شبکه‌های مختلف تلویزیونی به‌تمام معنا خالی از محتوای سرگرم‌کننده هستند. این را گفتیم تا یادمان بیاید پیش‌تر نیز تلویزیون به چنین شرایطی دچار بود اما به بهبود اوضاع امید می‌رفت. تجربه چند ماه اخیر جایی برای امیدواری نمی‌گذارد و بعید است آنتن تکانی بخورد. این شب‌ها تلویزیون چه چیزهایی پخش می‌کند؟ آیا برنامه‌ها و سریال‌ها قدرت همراه کردن مخاطب را دارا هستند؟
مورد اول| شبکه یک
مخاطب وقتی کنترل را دست می‌گیرد تا شب خود را پای شبکه یک بگذراند، ابتدا با سریال مواجه می‌شود. تا هفته پیش باکس سریالی این شبکه در اختیار «آزادی مشروط» بود که به گواه آمار و ارقام و نیز نظرات مخاطبان و تحلیل‌های رسانه‌ای، سریالی شکست‌خورده است. به‌تازگی پخش سریال پلیسی «شهباز» در شبکه یک شروع شده که بر‌اساس قسمت‌های ابتدایی می‌توان نتیجه گرفت قدرت جذب سخت‌پسندها را ندارد.
در این شبکه به‌طور هفتگی برنامه «ثریا» روی آنتن می‌رود که هدف آن واکاوی مسائل کلان است و نسبتی با مخاطب عام و عنصری به نام سرگرمی ندارد. این نقد به برنامه «رویان» هم وارد است و خاصه آنکه پس از گذشت چند ماه گرفتار یکنواختی شده. امتیاز شبکه یک به سریال «گیل‌دخت» است که روزهای پنجشنبه و جمعه پخش می‌شود؛ سریالی که به‌رغم روایت کند و ضعف‌های اساسی در داستان، توانسته نظر طیفی از بیننده‌ها را به خود جلب کند.
مورد دوم| شبکه دو
روزگاری شبکه دو به سریال‌های شاخصی چون «میوه ممنوعه» معروف بود. در چند سال اخیر باکس سریال این شبکه پذیرای آثاری بوده است که صرفا آنتن را پرکرده‌اند. نمونه تازه آن «ابر می‌بارد» است که از میزان بازدید اندک آن در تلوبیون می‌توان پی به وضعیت اسفناکش برد. شبکه دو در دور جدید مدیریتی، «سیاست‌زده» شده و نمودش را می‌توان حتی در برنامه‌های طنز آن از جمله «پاورقی» مشاهد کرد. «محیا» دیگر برنامه ثابت شبانه شبکه دو است که رویکرد آن آموزش مسائل فقهی است و در تعریف برنامه‌های سرگرم‌کننده شبانه قرار نمی‌گیرد. «سندباد» هم برنامه‌ای جریان‌ساز نشده و ایده‌های آن مثل دعوت از چهره‌های خارجی به تکرار افتاده است.
مورد سوم| شبکه سه
تنها شبکه‌ای است که از باکس سریالی خود محافظت کرده و اجازه پخش آثار تکراری نداده است. «تمام رخ» که پخش آن سه‌شنبه تمام می‌شود، جدیدترین سریال شبکه سه است که جزو آثار پرمخاطب در سال جاری به‌حساب می‌آید. برنامه‌های سرگرم‌کننده این شبکه اما در قیاس با گذشته، افتی محسوس دارند.
«اعجوبه‌ها»، «رویانیوم» و «خودمونی» را با برنامه‌هایی مثل «عصر جدید»، «برنده‌باش» و «سیم آخر» مقایسه کنید تا حساب کار دست‌تان بیاید. حالا هر شب در ساعتی مشخص، مخاطب با مهران رجبی مواجه می‌شود که چند شرکت‌کننده را تشویق به حرکت روی سطحی لیز می‌کند بلکه افتادن آنها مایه مسرت شود! شبکه سه برنامه «سیاست خارجی» را هم روی آنتن می‌برد که طبیعی است مورد توجه مخاطب عام که از تلویزیون سرگرمی طلب می‌کند، قرار نگیرد.
مورد چهارم| دیگر شبکه‌ها
در شبکه‌های دیگر هم برنامه‌های شبانه جذاب دیده نمی‌شود. تکلیف شبکه چهار و برنامه‌هایش روشن است؛ برنامه‌هایی که قرار است قشر نخبه را به سمت خود جلب کند، به‌ندرت جریان‌ساز می‌شوند. حتی «شیوه» جان سابق را ندارد. در این میان شبکه نسیم چند برنامه به شکل شبانه پخش می‌کند که برای طیفی از مخاطبان همراهی‌برانگیز هستند؛ البته نه به اندازه «دورهمی» و «خندوانه».
مورد پنجم| زنده‌باد فوتبال
تنها برگ برنده تلویزیون در این شب‌ها پخش زنده مسابقات فوتبال کشورهای اروپایی است که خب فقط با این ورزش و نیز برنامه‌های فوتبالی نمی‌توان به‌تنهایی آنتن را از رخوت خارج کرد. تلویزیون دارای شرایطی اینگونه است و عجبا که رئیس سازمان صدا و سیما به‌جای یافتن راهکارهایی برای برون‌رفت شبکه‌ها از بحران، علیه یک پلتفرم با رئیس‌جمهور نامه‌نگاری می‌کند!
سال‌های پیش در آستانه مناسبت‌هایی مثل روز پدر، مخاطب دل‌خوش بود که فضای شبکه‌ها اندکی خوش‌رنگ و لعاب می‌شود. حالا اما به دلیل تجربه بدی که از وضعیت اخیر تلویزیون در مناسبت‌های ملی و مذهبی داشته، می‌داند روز پدر هم تفاوتی با ایام دیگر نخواهد داشت. از حالا باید نگران وضعیت شبکه‌ها در نوروز 1402 بود.
