آنالیز| نامزدهای بخش تلویزیون جشن حافظ
روزنامه هفت صبح | روز گذشته روابط عمومی جشن حافظ، نامزدهای بخش تلویزیون بیست و یکمین جشن سینمایی و تلویزیونی دنیای تصویر (تندیس حافظ) را رسانه‌ای کرد. نامزدها از میان سریال‌هایی هستند که پس از نوروز ۹۹ تا نیمه‌آبان ۱۴۰۰ در تلویزیون یا وی‌او‌دی‌ها پخش شده‌اند. این فهرست دارای چه ایراداتی است؟
منظر اول| انتخاب‌های غیر‌اصولی: «به دست آوردن دل همه» ایرادی است که همواره به جشن حافظ وارد بوده. در این دوره نیز این ایراد به‌چشم می‌خورد تا جایی‌که غالب سریال‌ها وارد فهرست نامزدها شده‌اند. در بخش بهترین سریال شاهد ۱۰ نامزد هستیم؛ حتی سریال‌های ضعیف «آن‌ها» و «گاندو ۲» هم در این فهرست است. سریال «افرا» اثر متوسطی است که پایان آن مورد اعتراض قرار گرفت. با این حال وارد لیست کاندیداها شده.
در بخش‌های دیگر هم کمترین نامزدی، شش مورد است و این یعنی «تقریبا» کسی از قلم نیفتاده. چنین مواجهه‌ای باعث می‌شود، حتی ارزش آثاری که دارای کیفیت هستند، به‌چشم نیاید. یک جشن تخصصی باید فیلتری قوی داشته باشد نه اینکه برای به‌دست آوردن دل همه، تعداد نامزدها را بالا ببرد. از حالا می‌توان حدس زد که غالب نامزدها جایزه خواهند گرفت؛ یا به‌طور مشترک یا با نام جایزه ویژه و…
منظر دوم| نادیده گرفتن‌های غیر‌اصولی: دست و دلبازی جشن حافظ در حالی است که سریالی چون سیاوش در میان نامزدهای بهترین سریال دیده نمی‌شود. برای بازیگران زن و مرد کمدی، گویا سریال باخانمان و دودکش دیده نشده‌اند. این اتفاق درحالی می‌افتد که بازیگران باخانمان به‌راحتی می‌توانستند جای یکی از بازیگران نون خ و نوروز رنگی را بگیرند تا هم تنوع رعایت شود و هم عدالت. ایراد اساسی دیگر در بخش بهترین چهره تلویزیونی به‌چشم می‌خورد.
احسان علیخانی مجری و تهیه‌کننده عصر جدید به‌عنوان مهم‌ترین برنامه تلویزیونی سال ۹۹ در این لیست حضور ندارد. از داریوش فرضیایی هم خبری نیست که کلبه عمو پورنگ تنها برنامه موفق تلویزیون برای کودکان است. حمید محمدی یکی از بهترین مجریان ورزشی تلویزیون است که عملکردی موفق با اجرای فوتبال ۱۲۰ دارد. جشن حافظ او را هم نادیده گرفته. همین اتفاق برای محمدرضا علیمردانی افتاده است که دو اجرای متفاوت در چهل‌تیکه و شب‌های مافیا داشته است.
