نگاهی به ویژه‌برنامه تلویزیون ایران برای پوشش یورو ۲۰۲۰
گروه تلویزیون | جام جهانی فوتبال و جام ملت‌های اروپا دو بزنگاه فراملی هستند که خوراک کافی برای ساخت برنامه‌هایی جذاب در اختیار برنامه سازان ورزشی قرار می‌دهند. تا سال‌ها، ویژه برنامه‌های فوتبالی، از کلیشه‌های ثابت پیروی می‌کردند اما از جام جهانی ۲۰۱۴ مسیر به کلی دگرگون شد. آن برنامه، تبدیل به شاخص شده و هر آن چه ساخته می‌شود از ویژه برنامه ۲۰۱۴ تبعیت می‌کند. نمونه تازه‌اش یورو ۲۰۲۰ که به‌رغم تلاش‌ها تبدیل به برنامه‌ای استاندارد نشد… در گزارش امروز به بهانه پایان مسابقات جام ملت‌های اروپا ، شش نکته از ویژه برنامه یورو ۲۰۲۰ را مرور می‌کنیم.
مورد اول| گاف مترجم
یکی از اتفاق‌های پر سر و صدا در برنامه یورو ۲۰۲۰ ترجمه‌های اشتباه است. چه بسا اگر شبکه‌های اجتماعی نبودند و دست به روشنگری نمی‌زدند، کمتر کسی پی به ماجرا می‌برد. در میانه مسابقات، ویدئویی از ترجمه اشتباه بازیکنان و مربیان به همراه جمله درست آنها منتشر شد. بعد از انتقادها، محمدحسین میثاقی دلیل رخ دادن اشتباه را توضیح داد اما گفته‌های او که با عذرخواهی توام بود برخی را قانع نکرد. خلاصه حرف این بود که مصاحبه‌ها به زبان‌های مختلف انجام می‌شود و مترجم ایرانی، صحبت‌ها را از فیلد انگلیسی ترجمه می‌کند و شاید واو به واو کلمه منتقل نشود.
مورد دوم| دستمزد کارشناسان خارجی
در برنامه یورو ۲۰۲۰ شاهد حضور کارشناسان خارجی هم بودیم. مجریان با آنها ارتباط تصویری می‌گرفتند و نظرشان را درباره مسابقات جویا می‌شدند. در حالی که در جام جهانی گذشته، حضور کارشناسان در ایران منجر به اعتراض مسئولان سیما شده بود، یورو ۲۰۲۰ بار دیگر از آنها بهره برد. آن چه این بار سر و صدا به همراه داشت، پرده برداری از رقم دستمزد آنها است. روزنامه گل در یکی از شماره‌های خود، با تیتری جنجالی از بودجه هشت میلیاردی برنامه یورو ۲۰۲۰ خبر داد. یکی از هزینه‌های سرسام آور این برنامه دستمزدهایی است که برای کارشناسان خارجی در نظر گرفته شده است. دستمزد آنها به دلار و یا یورو پرداخت می‌شود. با توجه به قیمت بالای ارز هزینه‌های تولید برنامه افزایش چشمگیری داشته است.
مورد سوم| رژه سرسام‌‌آور اسپانسر
محمدرضا احمدی بیش از آن که درباره مسابقات صحبت کند، اسپانسر را تبلیغ می‌کرد و وعده جوایز میلیونی می‌داد. همزمان با صحبت‌های او، تصویر اسپانسر روی ویدئووال قرار می‌گرفت. در حین گزارش هم مدام اسپانسر زیرنویس می‌شد. گزارشگر هم در اوج هیجان می‌گفت ستاره فلان را بگیرید و برنده جایزه شوید! عدم مدیریت حامی مالی، یکی از ضعف‌های گل درشت یورو ۲۰۲۰ محسوب می‌شود.
مورد چهارم| ضعف گزارشگران
نوشتن از ضعف‌های گزارشگران فوتبال حرفی تکراری است. بارها اشاره کردیم دست تلویزیون از داشتن گزارشگران خوب خالی مانده. جدید‌ها ناکام هستند و قدیمی‌ها پر اشتباه ظاهر می‌شوند. در یورو ۲۰۲۰ این ضعف بیشتر به چشم آمد. حتی محمدرضا احمدی یک گزارش خاص و خاطره انگیز از خود بجا نگذاشت. در این میان عباس قانع بیشترین انتقادها را به خود دید و هیجان‌هایی که به گزارش تزریق می‌کرد از سوی مخاطبان پس زده شد. طبق معمول گزارش‌های جواد خیابانی هم توام با انتقاد بود.
مورد پنجم | مجریان جدید ناکام
در یورو ۲۰۲۰ فرصت به مجریان جدیدی داده شد تا در آینده‌ای نزدیک تبدیل به مجریان اصلی برنامه‌های ورزشی شوند. این مجریان جوان اما فاقد ویژگی‌های لازم برای همراهی مخاطب بودند و در نهایت مشخص شد میدان سختی برای آزمون، در اختیار آنها قرار داده شده. محمدرضا احمدی و محمد حسین میثاقی که روزی به عنوان مجریان تازه کار، گوشه دکور می‌ایستادند و خبر می‌خواندند، حالا پذیرای چهره‌هایی جوان و جویای نام بودند.
مورد ششم| حضور زیاد مجریان روی آنتن
مسابقات یورو ۲۰۲۰ همزمان شد با مسابقات لیگ برتر و جام حذفی. محمدرضا احمدی اجرای برنامه فوتبال برتر (قاب مسابقات) را هم برعهده دارد و محمدحسین میثاقی مجری هفتگی این برنامه است. همزمانی مسابقات یورو و لیگ باعث شد این دو مجری را بیش از حد روی آنتن ببینیم. طبعا در چنین مواقعی، ضرر اصلی متوجه مجریان است که مدام روی آنتن هستند و توی چشم. یکی از دلایلی که میثاقی و احمدی بهره لازم از برنامه‌ای مهم چون یورو ۲۰۲۰ را نبردند همین حضور بیش از حد در قاب تلویزیون است. بماند که نوع گفت و گوی آنها با مهمان‌های خارجی نیز محل نقد بود.
