تحلیلی درباره نامزدهای انتخابات ۱۴۰۰

روزنامه هفت صبح | تنور انتخابات شاید برای مردم سرد باشد، ولی صف نامزدهای انتخاباتی بسیار شلوغ است. حدادعادل در یک نشست گفته فعلا ۱۵ اصولگرا میخواهند کاندیدا شوند یا اطرافیانشان از نامزدی آنها حرف میزنند و تازه ممکن است افراد دیگری به این جمع اضافه شوند. در میان اصولگرایان ظاهرا نظر پایداریها به رئیسی است و در مجلس هم گفته شده که ۲۰۰ نماینده برای او امضا جمع کردهاند.
اما شورای ائتلاف که نهاد اجماعی اصولگرایان است به نظر روی قالیباف نظر دارد و درعینحال جامعه روحانیتی که خود به فکر این است که اجماعکننده میان اصولگرایان باشد، حتی ممکن است به علی لاریجانی فکر کند. در میان اصلاحطلبان هم وضع به همین شکل است. دیروز مرعشی، سخنگوی کارگزاران صحبت کرده بود از اینکه ظریف، کاندیدای اول اصلاحطلبان است.
همین حرف را چندوقت پیش سعید نورمحمدی، از حزب ندای ایرانیان هم زده بود و درعینحال گفته بود که اگر ظریف نشود، به سمت صادق خرازی خواهیم رفت. ولی در کمال تعجب، محمدعلی نمازی، سخنگوی کارگزاران چند روز پیش گفته بود کاندیدای اول این حزب محسن هاشمی است. دیروز البته فرید مدرسی، روزنامهنگار اصلاحطلب هم گفته بود که سیدحسن خمینی، کاندیدای اول اصلاحطلبان است. میزبانی او از نهاد اجماعساز اصلاحطلبان (ناسا) هم ممکن است به این شائبه اضافه کند.
بااینحال علی قلهکی، روزنامهنگار اصولگرا، گفته است که کاندیدای اول اصلاحطلبان علی لاریجانی است و آنها بهخاطر اینکه نمیخواهند لاریجانی در دید باشد و تخریب شود، دارند افراد دیگری را میفرستند جلو و در نهایت، به وقتش پشت لاریجانی خواهند ایستاد.
در هر یک از این فرضیات احتمالا با انتخابات جالبی روبهرو خواهیم بود؛ مثلا اگر واقعا ابراهیم رئیسی بخواهد از قوه قضائیه به قوه مجریه برود و حسن خمینی از جماران به پاستور. یا اگر واقعا جدال شهردار اسبق تهران (قالیباف) با رئیس شورای شهر فعلی (محسن هاشمی) را شاهد باشیم. یا حتی اگر قالیباف در مقابل ظریف بایستد و دستآخر اگر صحنه انتخابات مانند سال ۱۳۹۲، میان اصلاحطلبان طرفدار مذاکره با یک کاندیدای اصولگرا یا میانهطور باشد و اصولگرایان طرفدار مقاومت.
مثلا دوقطبی بین علی لاریجانی و رئیسی، آن هم در شرایطی که اصلاحطلبان و حتی بخشی از اصولگرایان مثل جامعه روحانیت مبارز پشت لاریجانی قرار گرفته باشند و حتی محمدجواد ظریف هم از او حمایت کرده باشد.
در هر صورت، بین مردم اگر انتخابات هنوز اولویت آخر است؛ بین سیاستمداران اولویت اول این است که چه کسی کاندیدای اول دو جناح سیاسی است. گفتیم در جریان باشید!