قاب تاریخ| بعد از مرگم فقط سگم برایم خواهد گریست!
روزنامه هفت صبح، مرتضی کلیلی | با قاب تاریخ به ایران قدیم سفر و یادی از گذشته می‌کنیم. در تهیه این مجموعه، از تصاویر کمتر دیده شده‌ای استفاده شده که تماشای آنها خالی از لطف نیست. عکس‌هایی از مشاهیر تاریخ معاصر ایران، شهرهای ایران، عکس‌های فوتبالی، نوستالژیک و… برای دیدن تصاویر و شرح آن ادامه مطلب را بخوانید.
قاب تاریخ ۱
سال ۱۳۸۹ هواپیمای شرکت تابان که در حال فرود در فرودگاه مشهد بود، آتش گرفت و درنهایت منجر به جراحت ۴۶ نفر شد.(گتی ایمیجز)
قاب تاریخ ۲
بعد از مرگم فقط سگم برایم خواهد گریست؛ به گزارش مشرق، روزهای پایانی عمر محمدرضا پهلوی، برای او خیلی سخت گذشت. شاید هیچگاه فکر نمی‌کرد سرنوشتش بدتر از آن چیزی باشد که برای پدرش رضاشاه اتفاق افتاد و در دوران تبعید و خارج از کشور مُرد. یکی از روزهای آخر عمر شاه در قاهره بود. خبرنگار بی‌بی‌سی از او پرسید :«تجربه تبعید چگونه است؟» گفت :«امروز من آینده را پشت سرگذاشته‌ام، بیماری وجودم را تحلیل می‌برد و مثل پدرم در غربت خواهم مُرد.
ولی یک تفاوت وجود دارد که من توانستم شش سال بعد از مرگ او جنازه‌اش را به وطن برگردانم، ولی گمان نمی‌کنم دیگر جنازه من هم به ایران برگردد.» خبرنگار پرسید: «آیا احساس پشیمانی دارید؟» شاه جواب داد: «شاید در تقسیم املاک بین محرومان تعلل کردم. شاید نباید اینطور با روحانیت در می‌افتادم و شاید نمی‌بایست مسیر غربی ترقی را چنین می‌پیمودم. باید تجارت مشروبات الکلی را قدغن می‌کردم. بعضی کاباره‌ها و سینماها را تعطیل می‌کردم و با مواد مخدر مبارزه می‌کردم. حالا بعد از مرگم تنها سگ خانوادگی‌مان برایم خواهد گریست و دیگر هیچ!»
منبع: کتاب «حاشیه‌های مهم‌تر از متن» / به نقل از «ده دوران»، خاطرات میرازخانی
قاب نوستالژی ۱
رد پای خاطره؛ جام ملت‌های آسیا ۱۹۶۸ (۱۳۴۷) برای فوتبال ما شورآفرین و خاطره‌ساز بود و توانستیم برای نخستین بار طعم شیرین قهرمانی را در عرصه قاره کهن بچشیم. استادیوم پیر پایتخت در تاریخ بیست و سوم از دومین ماه سال ۱۳۴۷ پذیرای هزاران شیفته فوتبال بود که با تایوان پیکار داشتیم.
ایران ۴- جمهوری چین صفر (۲۳ اردیبهشت ۴۷)؛ عقربه‌های ساعت دقیقه ۳۱ را نشان می‌داد که همایون بهزادی با پروازی تماشایی و ضربه‌ای غیر‌قابل مهار، توپ را آنچنان به سمت دروازه حریف فرستاد که توپ و مدافع تایوان با هم به درون دروازه رفتند.پس از آن حسین کلانی، اکبر افتخاری و حسین فرزامی دیگر گل‌های کشورمان را به تور دروازه رقیب نگون بخت دوختند تا نتیجه ۴برصفر به‌سود تیم ما در تابلو نقش بندد.
ایران ۲- اسرائیل یک (۲۹ اردیبهشت ۴۷)؛ تیم ما که با هدایت محمود بیاتی گام به این رقابت‌های قاره آسیا گذاشته بود، در فینال با گل‌های همایون بهزادی و پرویز قلیچ‌خانی بر رژیم صهیونسیتی بر جام بوسه زد و اولین قهرمانی را به تصویر کشید.
قاب نوستالژی ۲
حرف درگوشی یک زوج جوان در یک رستوران نزدیک پارک ملت تهران - تابستان ۱۳۸۰٫ عکس از عکاس آلمانی کای ویدنهوفر
قاب نوستالژی ۳
عکس یادگاری با خودروی رامبلر آمباسادور در مازندران - ده ه ۷۰ ؛ یکی از خودروهای فراموش شده آمریکایی که تعداد محدودی از آن هم در ایران باقی مانده، رامبلر آمباسادور است. آمباسادور به عنوان یک اتومبیل فول سایز، به نحوی بزرگ‌ترین محصول امریکن موتورز در دهه‌های ۶۰ و ۷۰ میلادی محسوب می‌شد. تصویری که می‌بینید مربوط به یک نمونه از نسل چهارم از این اتومبیل است. (کلاسیکو پدیا)
قاب تاریخ ۳
جشن فارغ‌التحصیلی در مکتبخانه‌ها به روایت دکتر پاپلی‌یزدی؛ پنج سال نداشتم که مرا در مکتبخانه گذاشتند. خانه نیمه‌مخروبه‌ای بود، وسط حیاط حوض آبی بود که همیشه یک دسته ترکه انار داخل آب بود برای زدن بچه‌ها و واقعا ملا بچه‌ها را می‌زد؛ البته یکی دو ضربه به پشت دست یا روی ران و پا.
در آخر هر مقطع بچه‌ها را نُقل می‌کردند؛ یعنی وقتی حمد و سوره، عمه جزء تمام می‌شد یا قرآن ختم می‌شد، یک کرسی وسط تالار می‌گذاشتند و بچه را روی آن می‌نشاندند و نقل و نبات روی سر بچه می‌ریختند. بچه‌ها با خوشحالی و هیاهو نقل و نباتها را جمع می‌کردند. در میان نقل و نباتها گاهی ۱۰ شاهی و یک ریالی هم بود. پدر و مادر بچه کله‌قند، یک یا دو تومان هم پول برای ملا می‌آوردند. در موقع ختم قرآن نقل مفتصل‌تر بود وگاهی یک دست پیراهن یا قواره پارچه به ملا می‌دادند. پایگاه اطلاع‌رسانی پژوهشکده تاریخ معاصر
