ماجرای سقوط آزاد محمد بزرگی در شهرک اکباتان

روزنامه هفت صبح، سارا غضنفری| حادثه آتشسوزی و مرگ آتشنشانها در پلاسکو به قدر و قاعده تلخ و حزنانگیز بود و هنوز هم این غم ادامه دارد اما ماجرای مرگ محمد بزرگی، چترباز مشهور در ورزشهای هوایی در سالگرد و به مناسبت این اتفاق، این حادثه را غمانگیزتر کرد. صبح روز پنجشنبه دوم بهمن ماه، محمد بزرگی، چترباز معروف به یاد شهدای پلاسکو طی برنامهای که به صورت شخصی طراحی کرده بود برای پرش از ارتفاع مراسمی را تدارک دید و برای این کار نیز مجوزهای لازم را از مبادی ذیربط دریافت کرده بود.
او به همراه همسر و چند نفر از اعضای تیم خود در میدان بسیج اکباتان حضور یافت و برای پرش از ارتفاع، از یک نردبان آتشنشانی استفاده کرد. حدود ساعت ۱۰صبح، محمد بزرگی پس از بالا رفتن از نردبان بلندمرتبه آتشنشانی از ارتفاع به پایین پرید اما متاسفانه چتر او پس از پرش عمل نکرد و محمد بزرگی روی یک درخت فرود آمد. او به سرعت پس از این حادثه به بیمارستان صارم منتقل شد اما به دلیل شدت جراحات وارده جان سپرد.
البته طبق گفتهها قرار بود همسر وی نیز پس از پرش محمد بزرگی اقدام به پرش از ارتفاع کند. محمد بزرگی که به خوشاخلاقی معروف بوده با اصرار توانسته بود تا برای پرش از نردبان یا جرثقیل آتشنشانی مجوز بگیرد. در واقع قرار بود حدود ۵۶ متر بپرد اما طبق گفته برخی منابع در ارتفاع ۵۰ متری چتر کوچک یا نجات گیر میکند. در واقع محمد چندثانیه فرصت داشته تا چتر را آزاد کند و چتر بزرگ باز شود. از دیگر سو، اعلام میشود چترها به دور دوربینش پیچیده شده است. هنوز جزئیات بیشتری از این ماجرا در دست نیست. محمد بزرگی یک بار قبل از این ماجرا نیز تا پای مرگ رفته بود، حتی یک بار در برنامه تلویزیونی میگوید:« نترس بودن خوب نیست!»
محمد بزرگی در برنامه « اتفاق» از ماجرای پریدنش در تیرماه سال ۹۷ در فرودگاه رامسر میگوید وقتی در ارتفاع امن چترش را باز نمیکند و حتی چتر دومش که در مواقع اضطرار باید باز شود، هم باز میشود اما محمد چترش را باز نمیکند و آنجا محکم به دیوار یک ویلا برخورد میکند. چهار مهرهاش خرد میشود و همسرش هم در آن صحنه حضور داشته و میبیند که محمد سقوط میکند. محمد بعد از جراحیهای بسیار دوباره سرپا میشود اما این بار در اکباتان دیگر جان سالم به در نمیبرد.
*** پیمان ابدی و محمدجواد فالیزوانیان
اما طعم هیجان و آدرنالین، انگار یک نترس بودن همراه ابدیِآدمهایی است که عاشق جنون و سرعت هستند. مرحوم پیمان ابدی هم یکی از کسانی است که با طعم همین جنونِ هیجان جانش را به یک باره بر سر حادثهای از دست داد. پیمان جلالی ابدی (۱۱ آبان ۱۳۵۱ - ۱۶ اردیبهشت ۱۳۸۸) بدلکار نامدار و کارگردان و طراح صحنههای اکشن و ورزشکار قهرمان ایرانی بود که بهخاطر فعالیت در مجموعه هشدار برای کبرا ۱۱ به شهرت رسید.
پیمان ابدی، برای بدلکاری به ایران آمد و در ۱۶ اردیبهشت سال ۱۳۸۸ در حین ایفای نقش بدلکاری در فیلم چشمهای نامحسوس بر اثر حادثه، جان خود را از دست داد. او در لحظه آخر پریدن از اتوبوس در حال حرکت در جاده که به گارد ریل برخورد میکرد زیر اتوبوس رفت و جان باخت. پیمان هم به یک لحظه در سکانس هیجان، جانش را از دست داد.
دیگری محمدجواد فالیزوانیان است؛ موتورسوار حرفهای و قهرمان پرش با موتور آسیا که در هنگام اجرای پرش از روی ۲۲اتوبوس در پیست موتورسواری ورزشگاه آزادی جان خود را از دست داد. او در اردیبهشت ۱۳۸۴ با موتورسیکلت سوزوکی ۲۵۰ خود عرض رود کر در شهرستان مرودشت را با پرشی ۵۳ متری طی کرد که رکوردی جدید در تاریخ موتورسواری آسیا بود.
فالیزوانیان در روز ۴ شهریور ۱۳۸۴ در پیست موتورسواری ورزشگاه آزادی قصد داشت تا با عبور از ۲۲ اتوبوس به مسافت ۶۶ متر رکورد جدیدی برای پرش با موتور ثبت کند. این حکایت سه نفر است که آدرنالین خونشان، صحنه آخر مرگشان را با هیجان ثبت کرد.