شکوه شرقی در قلب لندن؛ بازگشت افسانه‌ای سومو پس از ۳۴ سال
بازگشت باشکوه سومو به لندن پس از ۳۴ سال، با ترکیبی از آیین‌های باستانی، قدرت فیزیکی و نمایش فرهنگی، سالن رویال آلبرت را به صحنه‌ای کم‌نظیر از سنت ژاپنی بدل کرد.
به گزارش هفت‌ورزشی، عظمت بدنی، قدرت و شکوه آیینی، همگی در هفته‌ی گذشته در سالن رویال آلبرت لندن به نمایش درآمدند، جایی که کشتی سومو پس از ۳۴ سال به این مکان تاریخی بازگشت. این ورزش کهن ژاپنی بیش از ۱۵۰۰ سال قدمت دارد، اما این تنها دومین بار بود که یک تورنمنت بزرگ سومو در خارج از ژاپن برگزار می‌شد، نمایشی خیره‌کننده درون و بیرون از حلقه‌ی مقدس دو‌هیو.
پیش از آغاز تور پنج‌روزه‌ی گرند سومو، کشتی‌گیران که در ژاپن ریکیشی نامیده می‌شوند، با لباس‌های ابریشمی مخصوص خود به نام کشو-ماواشی از چند نقطه‌ی دیدنی لندن دیدن کردند. آن‌ها با مدل موی سنتی ژاپنی خود که به شکل گره‌ی بالای سر (اوئیچو) بسته می‌شود، عکس‌های رسمی گرفتند و اشتهای حیرت‌انگیزشان را به نمایش گذاشتند، هر سومو، که برخی از آن‌ها بیش از ۱۸۰ کیلوگرم وزن دارند، روزانه تا ۱۰ هزار کالری غذا می‌خورند، شامل حدود دو کیلوگرم برنج.
حلقه‌ی مقدس سومو، یا دو‌هیو، سکویی به قطر پنج متر است که ساخت آن ترکیبی از سنت‌های چندصدساله و مهندسی دقیق محسوب می‌شود. برای ساخت آن از ۱۱ تُن خاک، به‌همراه ماسه و سیمان استفاده می‌شود. سطح زمین با چکش‌های چوبی کوبیده می‌شود تا بافت خاص خود را پیدا کند. مرزهای این حلقه با کاه‌گلوله‌هایی به نام تاوارا مشخص می‌شوند که با استفاده از بطری‌های قدیمی آبجوی آساهی شکل داده و در زمین کوبیده می‌شوند. بالای حلقه، سایبانی وجود دارد به نام یاکاتا که از سقف معبدهای شینتویی الهام گرفته است.
سومو ورزشی است سرشار از آیین و تشریفات: از مراسم تقدیس پیش از آغاز رقابت‌ها که در آن داوران مقداری ساکه، شاه‌بلوط، نمک، برنج و ماهی خشک (معمولاً ماهی مرکب) را در گودال مرکز دو‌هیو می‌ریزند، تا لگدکوبی معروف کشتی‌گیران برای دورکردن ارواح خبیث پیش از هر نبرد. آن‌ها همچنین نمک را به اطراف پرتاب می‌کنند تا زمین را پاک کنند، که زیر نورافکن‌ها جلوه‌ای درخشان و باشکوه به صحنه می‌دهد. هر مسابقه‌ی سومو با فریاد داور آغاز می‌شود: «هاکِی‌یوی!» که به‌طور تقریبی به معنای با روحیه بجنگ! است. سپس دو کشتی‌گیر با گرفتن، هل دادن، سیلی زدن یا پرتاب کردن حریف به بیرون از حلقه تلاش می‌کنند او را مغلوب کنند. بازنده، کسی است که هر بخش از بدنش غیر از کف پا زمین را لمس کند یا از دایره‌ی رینگ بیرون برود. تماشاگرانی که در ردیف‌های نزدیک نشسته بودند، از سوی برگزارکنندگان هشدار دریافت کردند که این کار را به‌طور کامل با مسئولیت خودشان انجام می‌دهند، حتی سالن آلبرت برای احتمال سقوط یکی از ریکیشی‌ها روی تماشاگران بیمه‌ی اضافه گرفته بود!
