سرمربی سابق استقلال: سیاست در فوتبال نفوذ کرده و همه چیز خراب شده!
میودراگ بوژوویچ از دخالت سیاست در فوتبال صربستان انتقاد کرد.
به گزارش هفت صبح ورزشی، میودراگ بوژوویچ، مربی باتجربه و جنجالی فوتبال بالکان که سابقه حضور روی نیمکت تیم‌های روسی و همچنین استقلال تهران را دارد، این روزها بار دیگر با اظهارات صریح خود خبرساز شده است.
او در گفت‌وگویی با رسانه روسی «چمپیونات» درباره شگفتی بزرگ جزایر فارو در مقدماتی جام جهانی ۲۰۲۶، بحران اخیر فوتبال صربستان و افول تیم ملی مونته‌نگرو سخن گفت و نقش سیاست را در نابسامانی فوتبال منطقه برجسته دانست.
سه پیروزی پیاپی جزایر فارو در انتخابی جام جهانی ۲۰۲۶ یک معجزه است؟
— معجزه‌ها خیلی به‌ندرت اتفاق می‌افتند. دو برد آخرشان را در خانه به دست آوردند، و آنجا بازی کردن بسیار سخت است. زمین تورسهاون مصنوعی است و هوا در این فصل سال هم چندان مساعد نیست. بازیکنان فارو به چنین شرایطی عادت دارند، اما برای تیم‌های مهمان سازگار شدن سخت است. علاوه بر این، آنها تیمی منظم دارند: بازی‌شان نظم دارد و انضباط‌شان بالاست. بنابراین برای من هیچ چیز تعجب‌آور نبود. متأسفانه پیروزی مقابل مونته‌نگرو بیش از حد پرگل از آب درآمد، اما میزبان حتی می‌توانست بیش از چهار گل هم بزند!
— در مونته‌نگرو به‌تازگی سرمربی تغییر کرده. شاید همین هم روی بازی تأثیر گذاشته باشد. فکر می‌کنم دست‌کم گرفتن حریف هم نقش خودش را داشت. آنها فکر کردند در فارو فوتبالیست سطح بالا وجود ندارد. فقط آماتورها بازی می‌کنند. بله، بازیکنی از باشگاه‌های بزرگ میان‌شان نیست، اما به‌عنوان یک تیم بسیار خوب هستند.
دو گل به مونته‌نگرو را سورنسن از لیگ دسته دوم اسلوونی زد و یکی دیگر را فردریکسبرگ از لیگ خود فارو.
— بله، بله! در کل، آنجا هیچ بازیکنی از لیگ‌های سطح بالا حضور ندارد. جز لیگ برتر خود جزایر فارو.
راز موفقیت این تیم کوچک در چیست؟
— انضباط و ازخودگذشتگی. آنها در استفاده از ضربات ایستگاهی عالی عمل می‌کنند. دیشب چک‌ها فشار آوردند و موقعیت‌های زیادی ساختند. اما فاروها دوبار روی ضدحمله غافلگیرشان کردند و هر دو را گل کردند. همان‌طور که گفتم، آنها در خانه بسیار راحت بازی می‌کنند. یادتان باشد حتی کرواسی هم به‌زحمت توانست آنجا ۱–۰ ببرد.
باور دارید جزایر فارو به جام جهانی ۲۰۲۶ صعود کند؟
— صادقانه بگویم، نه. اما هرگز نگو هرگز.
مونته‌نگرو چهار شکست پیاپی با مجموع گل ۱۲–۰ داشته. فوتبال در کشور سقوط کرده؟
— در حال حاضر، دوران انتقال نسل‌هاست. بازیکنانی که پیش‌تر چهره تیم ملی بودند کم‌کم بازنشسته می‌شوند. جای‌شان را جوان‌ترها می‌گیرند و آنها نیاز به زمان دارند. من فکر می‌کنم تیم مونته‌نگرو آینده دارد. در آینده نزدیک تیم ملی قدرتمندی خواهند داشت. بازیکنان بااستعداد زیادی در راه هستند.
و در مورد صربستان چه اتفاقی افتاد؟
— وضعیتی که در کشور داریم، همان در تیم ملی هم هست. الان درون صربستان انگار دو کشور وجود دارد. سیاست اغلب در کار فوتبال دخالت می‌کند. این موضوع تأثیر منفی زیادی روی تیم ملی دارد. در بلگراد، ورزشگاه ستاره سرخ ۵۰ هزار نفر گنجایش دارد. خب، حتی با در نظر گرفتن بسته شدن ۲۰ درصد سکوها (به دلیل مجازات یوفا بابت آشوب‌ها) حداقل ۴۰ هزار نفر جمع می‌شدند.
اما رئیس‌جمهور تصمیم گرفت بازی با آلبانی در لِسکُواچ برگزار شود، در ورزشگاهی با ظرفیت فقط هشت هزار نفر. این دیگر فضای کاملاً متفاوتی است! علاوه بر این، بلیت‌ها فقط به حامیان رئیس‌جمهور داده شدند. بسیاری از این افراد هیچ‌وقت به فوتبال نرفته بودند. جو ورزشگاه مثل تئاتر بود! فکر می‌کنم این موضوع روی بازیکنان تأثیر زیادی گذاشت. حمایت هواداران را احساس نکردند. زمین لِسکُواچ هم بد بود. همیشه وقتی سیاست وارد فوتبال می‌شود، همین می‌شود.
برکناری استویکوویچ غافلگیرکننده بود؟
— نه. چنین شکست‌هایی را در صربستان کسی نمی‌بخشد.
این واکنش به شکست ۱–۰ مقابل آلبانی بود یا شکست ۵–۰ مقابل انگلیس را هم یادآوری کردند؟
— باخت ۵–۰ از انگلیس را می‌توان تا حدی درک کرد. اما شکست از تیمی ضعیف‌تر را هرگز نمی‌بخشند.
آیا از شما برای کمک به تیم ملی مونته‌نگرو یا صربستان دعوت شده؟
— هیچ‌کس من را نمی‌خواهد. مونته‌نگرویی‌ها فکر می‌کنند من صربم، و صرب‌ها فکر می‌کنند مونته‌نگرویی‌ام، (می‌خندد). بنابراین هیچ‌وقت شانسی برای کار در تیم‌های ملی صربستان یا مونته‌نگرو نخواهم داشت.
می‌نویسند که استانکوویچ ممکن است یکی از گزینه‌ها باشد. واقعیت دارد؟
— بله، باور دارم. اینجا می‌گویند اگر استانکوویچ از اسپارتاک کنار گذاشته شود، گزینه شماره یک برای تیم ملی صربستان خواهد بود.
و در اسپارتاک آینده‌ای برای دِیان وجود دارد؟
— اگر با اسپارتاک پیروز شود، بله، دارد. همه‌چیز به نتایج بستگی دارد. هنوز همه‌چیز در دستان استانکوویچ است. او توانایی رسیدن به نتایج خوب را دارد.
برنامه‌های خودتان چیست؟
— فعلاً چیزی نیست که من را واقعاً علاقه‌مند کند. چند پیشنهاد را خودم رد کرده‌ام. منتظر فرصت جدی‌تری هستم.
از روسیه؟
— چرا که نه؟ آماده بازگشت هستم. فقط خاطرات خوبی از روسیه دارم.
