گفت‌وگو با ابوالفضل حاجی‌زاده، ملی پوش بوکس ایران
ملی‌پوش جوان بوکس ایران، با اشاره به حمایت فدراسیون و پیگیری‌های مسئولان هیات تهران برای عمل جراحی، تأکید کرد که تمام تلاشش را خواهد کرد تا پس از دوره نقاهت، با آمادگی کامل در مسابقات آسیای ناگویا حاضر شود.
به گزارش هفت صبح ورزشی، رسانه هفت صبح ورزشی این بار سراغ ابوالفضل حاجی‌زاده، ملی‌پوش بوکس ایران رفته و با او یک گفت‌وگوی اختصاصی ترتیب داده است. در این گفت‌وگو، حاجی‌زاده از سوابق ورزشی‌اش، افتخاراتی که تاکنون کسب کرده، مصدومیت اخیرش و روند بازگشت به میادین حرف زد و درباره اهداف بزرگ خود، از جمله کسب مدال المپیک و تاریخ‌سازی برای بوکس ایران، صحبت کرد.
ابتدا خودتان را معرفی کنید و از سوابق ورزشی‌تان بگویید؟
ابوالفضل حاجی‌زاده هستم. متولد ۳۰ مرداد ۱۳۸۰ و اهل هشترود. از سال ۱۳۸۹ ورزش را شروع کردم و از سال ۱۳۹۴ وارد عرصه قهرمانی شدم. بوکس را زیر نظر دایی خودم، علی بیاتی، که از مربیان پایه‌ساز هستند در تهران آغاز کردم. در طول این سال‌ها همواره در رده‌های مختلف سنی حضور مستمر در مسابقات داشته‌ام و افتخارات متعددی کسب کرده‌ام.
مهم‌ترین افتخارات ورزشی:
طلای قهرمانی کشور (نونهالان – ۱۳۹۴)
طلای قهرمانی کشور (نونهالان – ۱۳۹۵)
حضور در تورنمنت برون‌مرزی جمهوری آذربایجان (۱۳۹۵)
نقره قهرمانی کشور (نوجوانان)
نقره قهرمانی کشور (نوجوانان)
طلای فستیوال (نوجوانان)
طلای قهرمانی کشور (جوانان)
نقره قهرمانی کشور (جوانان)
طلای قهرمانی کشور (امید)
قهرمان «بهترینِ بهترین‌ها»ی ایران (۱۴۰۲)
حضور در لیگ برتر بوکس
حضور در لیگ استان تهران
عضو تیم ملی بوکس ارتش
عضو تیم ملی بوکس بزرگسالان
حضور در تورنمنت جهانی قزاقستان (۱۴۰۴) – کسب مقام پنجم
از آخرین تجربه بین‌المللی خود برایمان بگویید.
در اسفندماه سال گذشته به تورنمنت جهانی قزاقستان اعزام شدم و مقام پنجم را کسب کردم. در اولین مبارزه مقابل تیم ملی قزاقستان پیروز شدم و در مرحله بعد برابر نایب‌قهرمان اروپا از آذربایجان شکست خوردم. این رقابت تجربه ارزشمندی برایم بود و باعث شد به سطح بالاتری از آمادگی برسم.
چگونه دچار مصدومیت شدید؟
پس از بازگشت از مسابقات قزاقستان دوباره به اردوی تیم ملی بزرگسالان دعوت شدم. در تاریخ ۱۱ مردادماه و در جریان انتخابی تیم ملی بزرگسالان به مربیگری آقای همایون امیری، طی یکی از مبارزات دچار آسیب‌دیدگی شدم. در این حادثه، تاندون بازوی دست چپم پاره شد و ناچار شدم راهی بیمارستان شوم.
درباره عمل جراحی و شرایط بعد از آن توضیح دهید.
عمل جراحی‌ام روز ۸ شهریور انجام شد. در ابتدا تاریخ عمل برای ۲۸ شهریور تعیین شده بود اما با پیگیری‌های آقای عباس‌زاده، رئیس هیات بوکس استان تهران، به زمان زودتری منتقل شد که کمک بزرگی برای من بود. هزینه عمل بین ۱۷۰ تا ۲۰۰ میلیون تومان برآورد شد. خوشبختانه با مساعدت فدراسیون و آقای عباس‌زاده، بخش عمده‌ای از هزینه‌ها پرداخت شد. من هم بخشی از مخارج را شخصاً تقبل کردم که قول داده‌اند با ارایه فاکتور بازپرداخت شود. طبق نظر پزشک، دوره نقاهت من بین سه تا شش ماه طول خواهد کشید.
در این مدت چه مسابقاتی را از دست دادید؟
متأسفانه در این مدت مهم‌ترین مسابقه‌ای که از دست دادم، رقابت‌های همبستگی کشورهای اسلامی بود. من یکی از شانس‌های بزرگ برای حضور موفق در این رقابت‌ها محسوب می‌شدم. اما تمام تلاشم این است که پس از بهبودی، با قدرت بیشتری بازگردم و برای مسابقات آسیایی ناگویا در ژاپن آماده شوم.
وضعیت درمانی و حمایت‌های فدراسیون در حال حاضر چگونه است؟
از ماه آینده فیزیوتراپی را آغاز خواهم کرد. هنوز در خصوص هزینه‌های فیزیوتراپی با فدراسیون صحبتی نشده است، اما امیدوارم این بخش هم مورد حمایت قرار گیرد تا بتوانم هرچه زودتر به شرایط ایده‌آل برگردم. در این مدت بیشترین پیگیری‌ها از طرف آقای عباس‌زاده و همین‌طور آقای همایون امیری، سرمربی تیم، انجام شد. آن‌ها با تماس‌ها و حمایت‌هایشان در حد توان بسیار کمک کردند.
از نظر روحی چگونه با این شرایط کنار آمدید؟
دوری از میادین برای هر ورزشکار حرفه‌ای سخت است. با این حال تلاش می‌کنم روحیه‌ام را حفظ کنم. در مسابقات لیگ تهران کنار تیمم حضور دارم تا به هم‌تیمی‌ها روحیه بدهم و خودم هم سرگرم باشم. برای پر کردن وقت آزاد، ایکس‌باکس بازی می‌کنم و علاوه بر ورزش، سرباز نیز هستم. فعلاً سه ماه دیگر از دوران سربازی‌ام باقی مانده که به دلیل مصدومیت، معافیت استعلاجی گرفته‌ام.
اهداف اصلی شما در آینده چیست؟
اولین هدفم بازگشت به تیم ملی است. در ادامه می‌خواهم زیر پرچم کشورم تاریخ‌سازی کنم و به مدال المپیک برسم. تاکنون ایران در بوکس المپیک مدالی کسب نکرده و دستیابی به آن نسبت به بسیاری از رشته‌ها دشوارتر است. امیدوارم بتوانم این افتخار را برای کشورم رقم بزنم. در آینده نیز به سرمربیگری فکر می‌کنم.
چه انتظاری از مسئولان ورزش دارید؟
انتظار دارم توجه بیشتری به ملی‌پوشان و رشته بوکس شود، مخصوصاً از نظر مالی. بوکس ظرفیت بسیار بالایی دارد. چند سال پیش توانستیم نخستین مدال جهانی را کسب کنیم و این امید وجود دارد که بتوانیم مدال المپیک را هم به دست آوریم. امیدوارم با حمایت بیشتر مسئولان، این مسیر ادامه‌دار شود و این رشته جایگاه واقعی خود را پیدا کند.
