گتوزو: مرگ کودکان قلبم را می شکند اما مجبورم با اسراییل بازی کنم!
سرمربی تیم ملی ایتالیا می گوید ناچار است تیمش را به مصاف رژیم صهیونیستی بفرستد.
به گزارش هفت صبح ورزشی، سرمربی تیم ملی ایتالیا با وجود نفرت از اسراییل ناچار است مقابل این تیم بازی کند.
گازتا دلواسپرت نگاهی انداخته به تازه ترین کنفرانس سرمربی تیم ملی ایتالیا...
۲ فوریهٔ ۲۰۰۰، در تراپانی. ناگهان تلفن هتل تیم زیرِ ۲۱ ساله‌ها برای مارکو تاردِلی به صدا درمی‌آید. آن‌سوی خط دینو زوف، سرمربی تیم ملی: «مارکو، ببخش، اما به گتوزو نیاز دارم. به او بگو وسایلش را جمع کند و به پالرمو بیاید.»
تاردلی با لبخندی تلخ به دوستش زوف پاسخ می‌دهد و بعد به گتوزو خبر می‌دهد: «زود باش، به تیم ملی برو.» خوب می‌فهمد که رینو زیاد پیش خودش نخواهد ماند، هرچند او را تا قهرمانی اروپا (که در نهایت هم فتح شد) پیش خواهد برد.
رینو واکنشی نشان نمی‌دهد، اما در درون غوغاست: «حالا به هتل می‌روم، کمی دراز می‌کشم و سعی می‌کنم بفهمم چه خبر است. تاردِلی فقط گفت “مغرور نشو”، اما من چنین کسی نیستم و او هم می‌داند.»
فردای آن روز، دیدار ایتالیا ـ سوئد ۱ـ۰ به سود لاجوردی‌ها پایان یافت: در نخستین بازی، او همراه با مونتلا، بوفون و نِستا بهترین‌های میدان بود. شش سال بعد، قهرمان جام جهانی خواهد شد. اکنون ۲۵ سال گذشته و «نخستینِ» دیگری برای گتوزو فرا رسیده؛ این‌بار به‌عنوان سرمربیِ «ایتالیایی که دیگر مجال هیچ خطایی ندارد».
نشست خبریِ ۲۸ دقیقه‌ای؛ بیانیه‌ای برای آغاز دورانی تازه.
ایتالیای من
«از بازیکنان شور، حسّ تعلق و فداکاری می‌خواهم. باید بازیکنان از زبان هم‌تیمی‌هایشان هم سخنان ناخوشایند بشنوند؛ اما ترس هرگز نباید کنار ما باشد. باید تیم باشیم: اگر پس از ده دقیقه نتیجه صفر ـ صفر بود، نباید شتاب‌زده شویم. همان‌طور که جیجی (بوفون) گفت، “قدرت تاریخی ما همواره در شخصیت و میل به جنگیدن بوده است.” من سرشار از انرژی‌ام. امتیازها را زمانی به دست می‌آوریم که سرمان را به سنگ بکوبیم.»
استراتژی
«هدف پیروزی است، اما نمی‌توانیم برای بردهای پرگل برنامه بچینیم؛ تاریخ ما نشان می‌دهد چنین بردهایی اندک بوده است. این در سرشت ما نیست.» روان‌شناسی «نباید زیاد برای بازیکنان حرف بزنم: دو کلمه کافی است، بعد تمرین. همین حالا هم با تلفن مدام سرشان را به درد می‌آورم. در سه روز ساختنِ یک تیم برای هیچ‌کس آسان نیست. با کادر فنی چند تمرین ویژه طراحی کردیم، به‌ویژه دربارهٔ موقعیت‌ها. بازیکنان امروز دیگر عادت ندارند یک هفته در هتل بمانند. باید آنان را در آرامش نگه دارم، نه این‌که با تاکتیک و فوتبال بی‌وقفه بمبارانشان کنم.»
جوانان
«جوان باید به‌خاطر شخصیتش مرا جذب کند؛ تنها تکنیک کافی نیست. کیفیت بی‌تردید لازم است، اما این سه بازیکن را آورده‌ام چون جسارتِ بازی در سطح بزرگان را دارند؛ ما در سنّ آنان چنین نبودیم. بااین‌حال، لئونی کار درستی کرد که به لیورپول رفت؛ شخصیت دارد و از هیچ‌چیز نمی‌ترسد: پارسال در زمینِ باز سراغ یارگیریِ لوکاکو می‌رفت. فابیان شبیه فراتزی است؛ بدنی نیرومند دارد، به خط دفاع حریف می‌زند و فضا را پُر می‌کند. اسپوزیتو از حیث حرکت، تکنیک و فیزیک بی‌چون‌وچراست. او را نیاورده‌ام که نشان دهم جوانان را دعوت می‌کنم؛ هدیه‌ای نداده‌ام.»
بازیکنان خارجی
«این تیمی است که داریم و وضعیت بدی هم نیست. در هفتهٔ نخست لیگ، رکورد دیگری ثبت شد: تنها ۹۷ بازیکن ایتالیایی به میدان رفتند. اما بهترین‌ها را بیرون خواهیم کشید. تیم من ارزش و کیفیت دارد. در ایتالیا فوتبال فقط تاکتیک نیست؛ فشارِ دیگری هم هست، یارگیریِ نفر به نفر… حتی انتخاب بازیکنان هم سخت است: بونجورنو، ریچی، کریستانته و دیگران ـ از جمله لوکا ـ بیرون ماندند، هرچند بخشی از گروه‌اند. با کیه‌زا صحبت کردم؛ خودش گفت صددرصد آماده نیست، پس تصمیمی مشترک بود. می‌دانم راسپادوری هم زیاد بازی نکرده، اما می‌تواند چیزهایی به من بدهد.»
استونی
«ضدحمله‌محور بازی می‌کند، اما همواره می‌کوشد از عقب زمین بازی را آغاز کند. پرس شدیدی نمیکند. باید هنگام حمله و گردش توپ، وادارش کنیم به اشتباه.» مصدومان «اسکاماکا کمی مشکل زانو دارد؛ می‌توانست به خانه برگردد، اما خودش خواست بماند. تونالی هم باید مدیریت شود، ولی اینجاست؛ برای من حیاتی است. همهٔ امکانات برای درمانشان فراهم است. از باشگاه‌ها سپاسگزارم.»
مردِ صلح
«از همهٔ کسانی که در برگامو بلیت خریدند سپاسگزارم. همان مهر و حمایت را یک ماه دیگر در اودینه، برابرِ اسرائیل هم می‌خواهیم. می‌دانم شهردار نمی‌خواست بازی برگزار شود؛ احترام می‌گذارم، اما من هم مردِ صلحم و دیدنِ صحنه‌هایی چنین تلخ ـ مرگ آدم‌ها و کودکان ـ قلبم را می‌شکند. تنها اسرائیل نیست؛ جنگ‌های بسیار دیگری هم در جهان جریان دارد. جنگ ها باید متوقف شود. ما باید کارمان را انجام دهیم و بازی کنیم.»
قوانین
سخنان سرمربی پاسخی ضمنی به درخواستِ شهردار اودینه، دِتونی، برای تعویق بازی بود؛ اما او نیز می‌داند چنین چیزی ممکن نیست و در حوزهٔ مسئولیت فدراسیون فوتبال ایتالیا نمی‌گنجد. اگر قراری باشد، باید فیفا یا یوفا دربارهٔ اسراییل تصمیم بگیرند، چنان‌که دربارهٔ روسیه چنین کردند. هنوز هیچ فدراسیونی خواستار حذف تیم ملی اسرائیل نشده است. در همین حال، وزارت کشور تأیید کرده که دیدار در ۱۴ اکتبر طبق برنامه برگزار خواهد شد.
گتوزو و فدراسیون فوتبال ایتالیا علیه اسراییل هستند اما ناچارند مهر ماه در خانه خود با این تیم بازی کنند. ایتالیا چهاردهم و هفدهم شهریور ماه با استونی در خانه و با اسراییل در خانه حریف بازی دارد و ماه آینده هم با استونی در خانه حریف و با اسراییل در خانه خود بازی می کند.
